Gordelroos is een ziekte bij mensen die wordt veroorzaakt door varicella-zoster, het herpesvirus, en veroorzaakt een pijnlijke uitslag op het lichaam. Het varicella-zoster-virus kan niet op honden worden overgedragen en honden hebben geen last van gordelroos. Er zijn echter aandoeningen bij honden die soortgelijke symptomen kunnen veroorzaken, en er is een herpesvirus dat honden kan treffen.
Bij mensen is het primaire symptoom van gordelroos een uitslag die één kant van het lichaam aantast en kan lijken op waterpokken. Uw hond kan geen gordelroos krijgen, maar er zijn omstandigheden waardoor uw pup uitslag kan krijgen. Huidinfecties, waaronder bacteriële infecties door een snijwond en schimmelinfecties, zoals ringworm, zijn een veelvoorkomende oorzaak van huiduitslag.
Allergieën zijn een andere veelvoorkomende oorzaak. Uw pup kan allergisch zijn voor iets in de omgeving of kan een giftige plant tegenkomen, zoals Poison Ivy. Mogelijk is hij in aanraking gekomen met een chemische stof, zoals een meststof of schoonmaakmiddel. Sommige honden zijn allergisch voor vlooienspeeksel, dat ook symptomen kan veroorzaken.
Sommige rassen hebben genetisch meer kans om huiduitslag te ontwikkelen. Dit omvat golden retrievers, Labrador retrievers, bulldogs, Duitse herders en standaard poedels. Als uw hond uitslag krijgt, raadpleeg dan uw dierenarts. Een juiste diagnose is noodzakelijk om de onderliggende oorzaak goed te behandelen.
Er is ook een herpesvirus in dezelfde familie als het gordelroosvirus dat honden treft. Het wordt hondenherpesvirus of CHV genoemd. De ziekte komt het meest voor in Azië en Europa. Net zoals honden geen gordelroos kunnen oplopen, kunnen mensen CHV niet oplopen. Het virus wordt verspreid tussen honden door direct contact en van moeder op puppy in de baarmoeder.
Zowel puppy's als volwassen honden kunnen CHV krijgen. Bij puppy's zijn de symptomen onder meer loopneus, verlies van eetlust, moeite met ademhalen, continu huilen en ontlasting die geel of groen, zacht en geurloos is. Puppy's kunnen ook epileptische aanvallen krijgen en de ziekte is vaak dodelijk. Puppy's die herstellen van de ziekte kunnen later blindheid of andere neurologische symptomen krijgen.
Symptomen bij volwassen honden zijn onder meer hoesten, niezen, laesies op de genitaliën en een miskraam. Volwassen honden ervaren minder ernstige symptomen en hebben meer kans op herstel. Sommige honden ervaren een infectie in hun ogen met symptomen zoals hoornvlieszweren, conjunctivitis, oogafscheiding en loensen. Ze kunnen het virus echter bij zich dragen en het blijven verspreiden naar andere honden, zelfs nadat ze lijken te herstellen.
Helaas is er in de Verenigde Staten geen vaccin voor CHV. Het vaccin in Europa helpt wel om puppysterfte door het virus te voorkomen. De beste manier om CHV te voorkomen, is door contact met geïnfecteerde honden te voorkomen. De diagnose wordt meestal gesteld op basis van symptomen of bloedonderzoek op antilichamen.
Als puppy's aan de ziekte overlijden, wordt over het algemeen postmortaal testen aanbevolen om de diagnose te bevestigen. Het testen van weefselmonsters kan ook worden gedaan op doodgeboren pups. Andere mogelijke ziekten die vergelijkbare symptomen of de dood bij puppy's veroorzaken, zijn onder meer parvovirus, adenovirus en hondenziekte.
Behandelingsopties zijn beperkt en zijn zelden effectief. Als CHV het oog aantast, worden vaak antivirale oogdruppels, antibiotica en pijnstillers voorgeschreven. Als u weet dat een puppy is blootgesteld maar nog geen symptomen vertoont, kan behandeling met antilichamen van vrouwtjes die hersteld zijn van CHV nuttig zijn.
