Verstopping van de darmen bij honden is een ernstige aandoening en alle honden zijn vatbaar. Als u vermoedt dat uw hond last heeft van darmverstopping, laat hem dan onmiddellijk door zijn dierenarts onderzoeken. Uw dierenarts zal een diagnose stellen via een verscheidenheid aan diagnostische hulpmiddelen. Behandelingen variëren en herstel hangt af van de ernst en duur van de blokkade en de leeftijd en gezondheid van uw hond.
Als uw hond last heeft van een darmblokkade bij de hond, wordt hij opgenomen in het ziekenhuis. De meest voorkomende behandeling omvat een operatie om de obstructie te verwijderen, gevolgd door intraveneuze vloeistoffen om uitdroging te voorkomen. Als de verstopping zich in de dunne darm bevindt, is de oorzaak vaak iets dat hij at, gevangen in de grenzen van dit smalle gebied. Andere oorzaken voor darmblokkade zijn tumorgroei, ontsteking door infectie, parasieten en hernia's. Intestinale storingen kunnen de oorzaak zijn van een verstopping waarbij een deel van de dunne darm zich verdubbelt, of een aandoening waarbij de darmen draaien en verstrikt raken. De meeste van deze aandoeningen vereisen een operatie, maar een infectie of parasietblokkade kan worden behandeld met antibiotica of antiparasitaire medicijnen.
Om verdere complicaties te voorkomen, is onmiddellijke aandacht essentieel wanneer uw hond een darmblokkade heeft. Zonder onmiddellijke actie kan uw hond last hebben van uitdroging, darmnecrose, verstoorde elektrolytenbalans en sepsis, samen met de darmblokkade. Hij moet minstens een dag op het kantoor van de dierenarts blijven, misschien langer, afhankelijk van de aanbeveling van uw dierenarts. Na de operatie geeft de dierenarts vloeistof om de hond gehydrateerd te houden en controleert hij zijn temperatuur en bloeddruk. De dierenarts let ook op tekenen van gerelateerde problemen, zoals degording, wat resulteert in een verstoorde elektrolytenbalans, en tekenen van gifstoffen in het bloed. Dit gebeurt als de blokkade de beschermende bekleding van de dunne darm heeft beschadigd. Voordat hij wordt vrijgelaten, zorgt het ziekenhuispersoneel ervoor dat uw hond vocht kan vasthouden, een neutraal voedseldieet kan verteren en een normale stoelgang kan doorstaan.
Wanneer uw hond symptomen van een buikprobleem heeft, gebruikt de dierenarts verschillende diagnostische hulpmiddelen. Hoewel een echografie de meest nauwkeurige resultaten van het probleem oplevert, vanwege de beschikbaarheid en de relatief lage kosten, kan radiografie worden overwogen. Als abdominale radiografie onvoldoende blijkt te zijn, kan een andere beeldvormende techniek, tomografie genaamd, worden gebruikt. De dierenarts kan ook kiezen voor een endoscopie. Een endoscopie is een miniatuurcamera die is aangesloten op een buisje dat door de bek van uw hond wordt geleid terwijl hij onder narcose is. Met deze procedure kunnen dierenartsen biopsieën van darmtumoren ophalen of een deel van de stof die de obstructie veroorzaakt, ontstoppen.
Houd hem nauwlettend in de gaten na het ziekenhuisverblijf van uw hond. Vanwege het potentieel voor postoperatief braken en diarree, moet u ervoor zorgen dat uw hond veel water drinkt om uitdroging te voorkomen. Beperk zijn lichaamsbeweging en activiteit en begin een paar weken niet met spelen. Het postoperatieve dieet van uw hond moet neutraal zijn, aanbevolen door uw dierenarts, met een geleidelijke terugkeer naar zijn normale dieet. Kleine hoeveelheden vis- of vleesbouillon, vergezeld van noedels of rijst, worden meestal aanbevolen. Geef uw hond na een paar dagen en met toestemming van de dierenarts om de drie uur lepels kwaliteitsvoer uit blik. Houd de incisie van uw hond in de gaten en meld eventuele zwelling, roodheid of lekkage onmiddellijk. Nadat u uw hond mee naar huis heeft genomen, brengt u hem terug naar de dierenarts voor geplande postoperatieve onderzoeken om er zeker van te zijn dat hij goed geneest.
Neem altijd contact op met uw dierenarts voordat u het dieet, de medicatie of de lichaamsbeweging van uw huisdier verandert. Deze informatie is geen vervanging voor de mening van een dierenarts.
