Een diagnose van chronisch nierfalen is een verwoestende diagnose voor honden en hun menselijke metgezellen. Gekenmerkt door verminderde plassen, 's nachts plassen of bloederige urine, evenals uitdroging of braken, kan nierziekte ook bloedarmoede, hoge bloeddruk en vochtretentie veroorzaken bij oudere honden. Zorgvuldig beheer van het dieet en de lichaamsconditie van een hond onder toezicht van een erkende dierenarts kan zijn leven met maanden of jaren verlengen.
Factoren die bijdragen aan nierfalen zijn onder meer de leeftijd van een hond, aangeboren of erfelijke aandoeningen, infecties door virussen, schimmels of bacteriën, parasieten of kanker. Veel eigenaren van gezelschapsdieren herkennen het niet-specifieke begin van symptomen niet. Zodra de symptomen duidelijk zijn, zijn de nieren ernstig beschadigd, volgens Pet MD. Om nierziekte te diagnosticeren, zal de dierenarts een reeks tests uitvoeren op een enkel bloedmonster, een chemiepanel genoemd. Een urineonderzoek en een compleet bloedpanel testen de consistentie van de urine van de hond en zoeken naar de aanwezigheid van bloedarmoede, een indicator van nierziekte. Röntgenfoto's of echografie kunnen worden gebruikt om de grootte en vorm van de nieren te bepalen.
Honden met een nierziekte moeten altijd toegang hebben tot vers water en moeten worden aangemoedigd om zoveel mogelijk te drinken, aldus de Washington State University. De meeste vloeistof die het lichaam van de hond passeert, is water, omdat de nieren het vermogen hebben verloren om urine te concentreren. Om uitdroging te voorkomen, kunnen gearomatiseerde bouillons met een laag natriumgehalte aan het drinkwater van de hond worden toegevoegd om hem aan te moedigen te drinken. Dit is misschien niet genoeg om honden met nierfalen te ondersteunen. Veel dierenartsen schrijven onderhuidse vloeistoftoediening voor met toegevoegd kalium om het hart en de spieren van de hond te beschermen. Intraveneuze vloeistoffen kunnen nodig zijn. Houd dagelijks het vochtverbruik van uw huisdier bij en noteer afnames, aangezien deze kunnen wijzen op uitdroging en een bezoek aan de dierenarts.
De dierenarts van uw hond zal een dieet aanbevelen dat van hoge kwaliteit is, maar minder eiwit bevat, om de nieren minder te belasten. Ingeblikt voedsel kan worden aanbevolen. Elke verandering in het dieet moet langzaam gebeuren, zodat de hond blijft eten. Hondenvoer kan worden opgewarmd om de smakelijkheid te vergroten en kan meerdere keren per dag in kleine hoeveelheden worden aangeboden om het risico op braken te verminderen. Als de hond vaak braakt na een maaltijd, kan zijn dierenarts medicijnen tegen misselijkheid voorschrijven, zoals cimetidine of chloorpromazine. Volgens Pet MD worden vaak fosforbinders en vitamine D-supplementen toegediend om de verhouding tussen fosfor en calcium in het bloed normaal te houden.
Hemodialyse is een kostbare behandeling waar eigenaren zich tot kunnen wenden als alle andere opties hebben gefaald. Hoewel sommige patiënten verlichting ervaren door hemodialyse, kunnen anderen geen respons hebben, waardoor de dure behandeling nutteloos wordt. Niertransplantaties voor honden zijn verkrijgbaar bij sommige veterinaire ziekenhuizen, volgens Pet Education. Als bij een hond nierfalen wordt vastgesteld, moet zijn dierenarts worden geïnformeerd over eventuele medicijnen die hij gebruikt, omdat deze zijn reeds versleten nieren kunnen belasten. De dierenarts kan ook antihypertensiva voorschrijven om de bloeddruk van de hond te verlagen, en het medicijn erytropoëtine om de productie van rode bloedcellen te stimuleren. Honden met een nierziekte moeten regelmatig worden gecontroleerd bij de dierenarts om er zeker van te zijn dat hun dieet en medicijnen nog steeds effectief zijn.
Neem altijd contact op met uw dierenarts voordat u het dieet, de medicatie of de lichaamsbeweging van uw huisdier verandert. Deze informatie is geen vervanging voor de mening van een dierenarts.
