Symptomen van nierfalen bij honden moeten snel worden behandeld om de kans op het redden van het leven van de hond te vergroten. Voordat u echter symptomen kunt herkennen, moet u weten wat ze zijn. Vaak zijn de symptomen hetzelfde als bij een urineweginfectie. Naarmate de ziekte voortschrijdt, worden de symptomen erger, wat leidt tot de dood als ze niet snel en agressief worden behandeld.
Nierfalen, ook wel nierfalen genoemd, komt vaak voor bij honden met een nierziekte. Nierziekte is wanneer de nieren zodanig beschadigd zijn dat ze de gifstoffen niet uit het bloed kunnen verwijderen. Symptomen kunnen plotseling of geleidelijk zijn en kunnen leiden tot de dood van de hond als ze niet snel worden opgemerkt.
Alle honden kunnen worden aangetast door nierfalen, maar sommige rassen zijn er bijzonder vatbaar voor. Deze omvatten Cocker Spaniels, Dobermann Pinschers, Lhasa Apso, Shar-Pei, Shih Tzu, Standaard Poedels, Noorse Elkhounds, Duitse Herders, Softcoated Wheaten Terriers, Bull Terriers, Cairn Terriers, Samojeden en Golden Retrievers. Oudere honden worden vaker getroffen, waarbij de gemiddelde leeftijd van de getroffen honden 7 jaar oud is.
Er zijn twee soorten nierfalen bij honden. Acuut nierfalen (ARF) treedt snel op. Wanneer het toeslaat, zijn de nieren van de hond plotseling niet in staat om de productie van urine te reguleren om gifstoffen uit de bloedbaan te verwijderen. Hierdoor wordt de hond vergiftigd door zijn eigen bloed. ARF kan leiden tot hoge bloeddruk, hartfalen en overlijden.
Chronisch nierfalen (CRF) treedt geleidelijk op. Het kan te wijten zijn aan een genetisch defect of het kan zich ontwikkelen na een verwonding, infectie of blootstelling aan toxines. CRF zorgt ervoor dat bloed niet effectief wordt gefilterd, net als bij ARF.
Nierfalen bij honden kan door verschillende dingen worden veroorzaakt. ARF wordt vaak veroorzaakt door vergiftiging door giftige chemicaliën zoals inname van pesticiden, herbiciden of antivries. Het kan ook worden veroorzaakt door een verminderde bloedtoevoer naar de nieren of een infectie.
CRF wordt meestal veroorzaakt door toxines, medicijnen zoals antibiotica, ontstekingsremmende medicijnen, bloeddrukmedicijnen en andere. Het kan ook het gevolg zijn van een niertumor, een slechte doorbloeding, extreme uitdroging of zelfs parasieten. Het is mogelijk om CRF te ontwikkelen vanuit ARF.
Symptomen van nierfalen bij honden kunnen gemakkelijk worden opgemerkt, hoewel de eerste symptomen mogelijk niet merkbaar zijn totdat ze ernstiger worden. Een hondenbezitter merkt bijvoorbeeld misschien niet dat zijn hond meer drinkt en plast dan normaal als de hond gemakkelijk toegang heeft tot water en buiten, ook al is dit een van de eerste symptomen van nierfalen bij honden. Als de hond echter veel tijd binnenshuis doorbrengt, zal de eigenaar merken dat de hond, die voorheen zindelijk was, nu plotseling ongelukken in huis krijgt. Elke keer dat een hond in huis begint te urineren terwijl ze normaal gesproken naar buiten gaat, moet een soort infectie worden vermoed en moet veterinaire hulp worden ingeroepen.
Andere mogelijke symptomen zijn braken, verlies van eetlust resulterend in gewichtsverlies, zwakte en lethargie, slechte vacht, bleek tandvlees en adem die naar ammoniak ruikt. De hond kan ook gedesoriënteerd en ongecoördineerd lijken. Depressie kan ook worden waargenomen.
Behandeling voor nierfalen zal waarschijnlijk beginnen met IV-vloeistoffen gedurende een periode van enkele uren. Hierdoor blijft de hond gehydrateerd en kan de dierenarts ook letten op normaal urineren. De hond kan ook medicijnen krijgen om braken tot een minimum te beperken en het plassen te verhogen om opgebouwde gifstoffen te verwijderen.
Sommige veterinaire ziekenhuizen bieden dialyse aan, maar het kan moeilijk zijn om een ziekenhuis te vinden dat dat wel doet. Dialyse spoelt de gifstoffen uit het bloed van de hond en brengt het bloed vervolgens terug naar het lichaam van de hond. Het kan het leven van de hond drastisch verbeteren en maar liefst 40 procent van de honden reageert erg goed op deze behandeling. De behandeling kan enkele weken duren, afhankelijk van de ernst van de schade.
Neem altijd contact op met uw dierenarts voordat u het dieet, de medicatie of de lichaamsbeweging van uw huisdier verandert. Deze informatie is geen vervanging voor de mening van een dierenarts.
