Een beroerte of cerebrovasculair accident treedt op wanneer de bloedtoevoer naar de hersenen wordt verminderd. Het is angstaanjagend om te bedenken dat je arme pup zo'n traumatische gebeurtenis doormaakt. Het goede nieuws is echter dat honden de neiging hebben om beter te herstellen van beroertes dan hun menselijke meesters. Een hond naar de dierenarts brengen bij de eerste hint van een beroerte vergroot zijn kansen op een sterk herstel.
Er zijn twee soorten beroertes, het hemorragische type, veroorzaakt door een gebarsten bloedvat, en de ischemische beroerte, wanneer er een plotseling gebrek aan bloed aan de hersenen wordt geleverd, wat vaker voorkomt bij honden. Als je bedenkt dat de hersenen het communicatiecentrum van het lichaam zijn, is de impact van het verlies van bloed en zuurstof logisch. Het functieverlies zal anders blijken op basis van welk deel van de hersenen wordt aangetast. Als bijvoorbeeld de middenhersenen zijn aangetast, zijn hoofdkanteling, gekruiste ogen of heen en weer gaande oogbewegingen normaal. Als het gebied van het cerebellum beschadigd is, kunnen een dronken gang en een stijve nek en lichaam worden gezien, naast hoofdtillen en oogbewegingen. De dierenarts zal rekening houden met het gedrag van uw hond wanneer hij zijn diagnose stelt.
Andere aandoeningen zoals hoofdtrauma, kanker, vergiftiging, ontsteking of infectie vertonen ook plotselinge neurologische symptomen, dus de dierenarts zal op tests vertrouwen om de diagnose van een beroerte te bevestigen. De dierenarts zal de standaard bloed- en urinetests doen, evenals de bloeddruk meten en de medische geschiedenis van uw hond beoordelen. Een MRI of een CT is nodig om bloedstolsels, bloedingen of beschadigde delen van de hersenen te vinden. De tests worden uitgevoerd terwijl de hond onder narcose is, waardoor de dierenarts ook een monster van ruggenmergvocht kan nemen om andere ziekten uit te sluiten. Het visuele bewijs van de MRI, gecombineerd met het laboratoriumwerk, stelt de dierenarts in staat om de diagnose van een beroerte te bevestigen en om de oorzaak ervan vast te stellen. Zodra de diagnose is bevestigd, begint ondersteunende zorg en werkt de dierenarts om de oorzaak van de beroerte te bevestigen.
Zodra een beroerte heeft plaatsgevonden, is er niets meer te doen om de schade aan de hersenen te herstellen. Ondersteunende zorg kan echter het verschil maken in herstel op de lange termijn, dus het is belangrijk om snel veterinaire aandacht te krijgen. Afhankelijk van de toestand van de hond kan hij een voedingssonde en extra zuurstof hebben. Af en toe is een beademingsapparaat nodig om een goede ademhalingsfunctie te garanderen. Vloeistoftherapie en medicatie voor hoge bloeddruk en om de druk in de hersenen te minimaliseren, maken vaak deel uit van de herstelinspanning. Als de dierenarts kan bepalen wat de beroerte heeft veroorzaakt, kan hij werken aan het voorkomen van toekomstige beroertes en het behandelen van de oorzaak van de beroerte opnemen in de herstelinspanning. Hart-, nier- en schildklieraandoeningen, hartwormen en de ziekte van Cushing zijn allemaal factoren die bijdragen aan een verhoogd risico op een beroerte.
Honden hebben de neiging om redelijk succesvol terug te stuiteren van slagen als ze de eerste drie of vier dagen na het evenement overleven. Sommige honden hebben geen blijvende effecten, terwijl andere honden blijvende handicaps doorstaan. Afhankelijk van hoe de hond wordt beïnvloed, kunnen fysiotherapie en karren nodig zijn. Als de hond verlamd is, moet er op worden gelet dat hij geen doorligwonden en huidlaesies krijgt door zichzelf te slepen. Sommige dierenartsen kunnen aspirine voorschrijven om te beschermen tegen de mogelijkheid van toekomstige beroertes, maar er zijn geen onderzoeken geweest die erop wijzen dat deze manier van handelen bij honden even effectief is als bij mensen. Vraag uw dierenarts of aspirine geschikt is voor uw hond. Door de oorzaak van de beroerte te behandelen, wordt de kans op toekomstige gebeurtenissen geminimaliseerd.
Neem altijd contact op met uw dierenarts voordat u het dieet, de medicatie of de lichaamsbeweging van uw huisdier verandert. Deze informatie is geen vervanging voor de mening van een dierenarts.
