Het is een goede gewoonte om er een gewoonte van te maken om uw huisdieren in het comfort van uw eigen huis maandelijks snel te laten controleren thuis. Je weet nooit wanneer een knobbel of een andere ziekte zich kan voordoen. Door een "baseline-meting" van het lichaam van uw huisdier te krijgen, kunt u vroegtijdig detecteren wanneer ze problemen hebben en u laten weten wanneer het tijd is om een afspraak met uw dierenarts te maken. Dit artikel richt zich op het bepalen van de basiswaarden van de vitale functies van uw huisdier, zodat u kunt bepalen wanneer er iets mis is.
Temperatuur: Bij huisdieren wordt de lichaamstemperatuur rectaal gemeten (yikes). Ik bewaar een extra digitale thermometer voor mijn honden en gebruik een gezonde laag vaseline als ik hun temperatuur moet opnemen. Het kan van pas komen wanneer u probeert uw zieke huisdier te diagnosticeren. De temperatuur van een hond ligt meestal tussen 100-102,5 graden Fahrenheit. Elk huisdier met een temperatuur onder de 99 of boven de 104 moet onmiddellijk een dierenarts zien.
Hartslag: Het is het beste om de hartslag goed te meten als uw huisdier kalm en ontspannen is, bijvoorbeeld na een massage of een goede buikmassage. Zoek de hartslag aan de linkerkant van de ribbenkast, in de buurt van waar de elleboog in de borst past. Tel het aantal hartslagen gedurende 15 seconden en vermenigvuldig dit aantal met 4. Dit is de rusthartslag van uw huisdier. De hartslag van de hond zal bij elke ademhaling versnellen en vertragen. Dit is normaal! De normale hartslag van uw huisdier hangt af van de grootte van uw dier. Grotere honden hebben een langzamere hartslag dan schoothondjes.
Ademhalingsfrequentie: Terwijl uw huisdier ontspannen en kalm is en misschien zelfs slaapt, is het een goed moment om de ademhalingsfrequentie en het normale ademhalingspatroon van uw huisdier te bepalen. Meet dit niet als uw hond hijgt. Tel het aantal keren dat uw huisdier gedurende 1 minuut inhaleert. Dit is de ademfrequentie. Let er ook op of uw huisdier extra inspanning nodig heeft om in of uit te ademen. Deze functie moet soepel en moeiteloos zijn. Als uw huisdier problemen heeft, neem dan onmiddellijk contact op met een dierenarts.
Slijmvliezen: De slijmvliezen van uw huisdier (lees:tandvlees en oogleden) zijn belangrijk bij het diagnosticeren van problemen met oxygenatie en doorbloeding. De normale kleur van het tandvlees is roze, maar sommige honden hebben gepigmenteerd tandvlees (Barret's zijn zwart), en dit maakt het moeilijk om te bepalen of de kleur normaal is. U kunt het oog openen en het ooglid voorzichtig optillen om de kleuring goed te kunnen zien. Elk membraan dat bleek, wit, blauw of geel is, moet door een dierenarts worden onderzocht. Terwijl u de slijmvliezen onderzoekt, doet u een snelle test voor de capillaire bijvultijd. Dit is ook een goed diagnostisch hulpmiddel om te bepalen of bloed en zuurstof normaal stromen. Oefen kort druk uit op het tandvlees en laat los. Het gebied moet bleek worden (waar u druk uitoefende) maar zal snel terugkeren naar de normale kleur. Deze bijvultijd mag niet langer zijn dan 3 seconden, maar mag ook niet minder dan 1 seconde duren.
Hydratatie: Een goed gehydrateerd huisdier moet de 'scruff-test' met vlag en wimpel doorstaan. Pak voorzichtig het nekvel van uw hond vast (de losse huid op de achterkant van de nek). Laat het los. De huid moet onmiddellijk terugveren in de normale positie. Als er een vertraging is, kan uw huisdier uitgedroogd zijn.
Maak er een gewoonte van om deze tests om de paar maanden op uw huisdier uit te voeren om hun vitale functies in de gaten te houden. Ik was bijna het belangrijkste vergeten:schrijf de resultaten op en bewaar ze op een veilige plek, waar je ze in geval van nood kunt raadplegen. Ik gebruik de Pet First Aid-app om de informatie van mijn huisdier bij te houden (ik heb deze app vorig jaar beoordeeld).
