De vitale functies van uw hond lezen

Als uw hond in medische nood verkeert, moet u weten hoe u zijn vitale functies kunt lezen. We leggen uit wat u moet controleren en hoe u dit moet doen.

Ongeacht leeftijd, ras of gezondheid, het is belangrijk om te weten hoe u snel en nauwkeurig de vitale functies van uw hond kunt controleren. Even belangrijk is dat u die vitale functies vandaag niet alleen neemt, maar ook vastlegt - terwijl hij gezond, ontspannen en rustend is. Dit wordt uw maatstaf en helpt u te bepalen wanneer een snelle ademhaling of een versnelde hartslag normaal of reden tot bezorgdheid is.

Laten we eens kijken hoe we zijn ademhaling, hartslag, temperatuur en hydratatie kunnen lezen en meten.

Respiratiefrequentie:

Meestal halen honden gemiddeld 24 ademhalingen per minuut in rust. Maar dat is slechts een gemiddelde. Grotere honden ademen langzamer en kleinere honden sneller. Het aantal ademhalingen per minuut kan dus variëren van een dieptepunt van 10 tot een maximum van 35.

1. Gebruik een stopwatch of klok met secondewijzer en tel het aantal keren dat de borstkas van uw hond in 30 seconden stijgt en daalt. Elke stijging/daling telt als één ademhaling. Als je het niet goed kunt zien, leg dan je hand op zijn borst, terwijl je telt.

• Herhaal dit drie keer om een ​​nauwkeurige meting te garanderen. Verdubbel het en je hebt zijn ademhalingssnelheid per minuut.

Elke ademhaling moet stil zijn (tenzij hij een brachycefalisch ras is). Als het snel gaat zonder reden (recente oefening of stressfactor), kan het een gezondheidsprobleem zijn dat moet worden gecontroleerd door uw dierenarts

Hartslag:

Net als de ademhaling, varieert de hartslag per grootte. Een puppy of een klein ras zal in het bereik van 90 tot 160 slagen per minuut landen. Bij grotere honden daalt dit tot tussen de 65 en 90 slagen. Weet wat normaal is voor uw eigen hond.

1. Om de hartslag van uw hond te voelen, plaatst u een hand over zijn linkerkant, net achter zijn voorpoot. Als je problemen hebt, probeer dan de binnenkant van zijn achterpoot bij de dijbeenslagader.

• Gebruik een stopwatch of klok met secondewijzer om het aantal slagen te tellen in een tijdsbestek van 30 seconden.

• Herhaal deze stap drie keer om een ​​nauwkeurige meting te garanderen. Verdubbel het en je hebt zijn hartslag per minuut (bpm).

Honden die opgewonden zijn of recentelijk getraind hebben, zullen van nature een snellere hartslag hebben. Als je denkt dat het racen is, vergelijk het dan met zijn gebruikelijke rustfrequentie en als het hoger blijft, raadpleeg dan je dierenarts.

Temperatuur:

Een gezonde volwassen hond heeft een temperatuur tussen 100 en 102,5 graden Fahrenheit (38 tot 39 graden Celsius). Net als bij mensen kan een temperatuurstijging of -daling erop wijzen dat er iets mis is.

1. Een infrarood digitale thermometer is het gemakkelijkst. Plaats het gewoon in het oor van uw hond en u heeft binnen enkele seconden een nauwkeurige meting.
2. Voor een rectale thermometer, breng vaseline aan op de punt en steek tussen 1/2-inch tot 2-inch in het rectum van de hond - afhankelijk van zijn grootte. Houd hem rechtop en laat hem twee minuten op zijn plaats voor een nauwkeurige meting.

Een boven normale temperatuur gedurende een langere periode kan een teken zijn van ziekte of oververhitting. Lager dan normaal kan een teken zijn van onderkoeling. Als een van beide aandoeningen aanhoudt, neem dan contact op met uw dierenarts.

Hydratatieniveaus

Uitdroging is levensbedreigend, dus u moet ijverig zijn bij het controleren op tekenen. Vooral tijdens warmer weer, langdurige trainingssessies of ziektes die braken en diarree hebben veroorzaakt.

1. Als zijn tandvlees nat is, is zijn hydratatieniveau goed. Als ze droog of plakkerig zijn, raakt hij uitgedroogd en een kom water zou voldoende moeten zijn.

• Voer een snelle capillaire bijvulcontrole uit. Druk uw vinger voorzichtig tegen zijn tandvlees en verwijder hem dan. Als het witte drukpunt snel weer roze wordt, is hij gehydrateerd. Als het even duurt, is hij uitgedroogd.

• Doe de nekveltest door een klein stukje huid op zijn rug te knijpen. Als het niet snel weer op zijn plaats valt, wordt zijn uitdrogingsniveau ernstig en heeft hij medische hulp nodig.

Uitdrogende huisdieren verliezen vaak hun eetlust en weigeren te drinken. Dit resulteert in een verlies van elektrolyten en mogelijk orgaanfalen, dus betrek uw dierenarts onmiddellijk bij het kiezen van de juiste elektrolytvervangende vloeistof.