Hotspots bij honden zijn een van de meest voorkomende huidaandoeningen bij dierenartsenpraktijken. Hotspots bij honden zijn plekken met pelsverlies met een zere, jeukende en sijpelende huid veroorzaakt door een bacteriële infectie.
Hotspots bij honden verschijnen meestal extreem snel en verspreiden zich ook snel. Gelukkig, als de behandeling eenmaal is gestart, verdwijnen ze over het algemeen ook snel.
Hotspots zijn ook bekend als acute vochtige dermatitis of pyotraumatische dermatitis, die de ziekte beter beschrijven.
Dus, hoe zien hotspots eruit? Een hotspot is een plekje haarverlies met een sijpelende huid, vandaar de term 'vochtige dermatitis'. Het heeft meestal een diameter van enkele centimeters en kan zich op de een of andere manier onder de vacht uitstrekken. Ze verschijnen snel en het is niet ongehoord dat gebieden van 6 inch of meer 's nachts verschijnen. De huid is vaak rood door irritatie en het slijk is meestal bleekgeel-wit. De vacht rond het gebied is meestal plakkerig van het slijk, dus kan klonteren en donkerder lijken dan normaal.
De gebieden die het vaakst hete plekken krijgen, zijn de nek, het gezicht en de dijen, maar hete plekken kunnen overal op het lichaam voorkomen. De vlekken zijn ook intens jeukend, veroorzaken hectisch krabben en knabbelen, en worden ook als pijnlijk beschouwd. Veel honden worden een beetje chagrijnig van een hotspot.
Rottweilers, Golden Retrievers en Duitse herders zijn allemaal vatbaarder voor hotspots dan de gemiddelde hond, en men denkt dat het iets vaker voorkomt bij reuen dan bij vrouwelijke honden.
Hotspots worden vaak het eerst opgemerkt omdat de hond steeds naar hetzelfde gebied terugkeert om te likken, te kauwen of te krabben. Ze zijn echt heel irritant, en een hond met een hotspot zal aan weinig anders denken dan aan de jeuk krabben.
U kunt ook een nat stuk vacht opmerken, of zelfs een gebied met vachtverlies. Ze bevinden zich meestal op het hoofd, de nek of aan de buitenkant van de achterpoot, maar een hond kan hotspots op zijn poten, rug, staart en zelfs hotspots op de buik krijgen.
Wees voorzichtig met het zelf onderzoeken van het gebied - veel honden vinden deze plekken zo irritant en ongemakkelijk dat ze de neiging hebben om te grommen of te happen wanneer het gebied wordt onderzocht.
Het probleem verspreidt zich extreem snel als het niet wordt behandeld, dus wat begint als een klein gebied kan enkele centimeters groot zijn als je de volgende ochtend wakker wordt of thuiskomt van je werk.
Symptomen van hotspot bij honden zijn:
Hotspots bij honden worden veroorzaakt door bacteriën, meestal een type genaamd Staphylococcus intermedius . Deze bacteriën zijn meestal aanwezig op de huid en mond van uw hond en zijn meestal ongevaarlijk.
Normaal gesproken heeft de huid een goede afweer tegen bacteriën en houdt deze op een veilig niveau. Maar als een paar aandoeningen samengaan, zoals een kras op de huid (veroorzaakt door gebladerte, spelen met andere honden of zelfs jeuk aan vlooien) en een bepaald niveau van vocht (natte of zweterige vacht door zwemmen, baden of gewoon rennen veel rond) - dan komen de bacteriën voorbij de afweer. Ze vinden de ideale omgeving om zich te gaan vermenigvuldigen en je krijgt een geïnfecteerde hotspot. Dit jeukt erg. Helaas breekt uw hond bij elke kleine kras en kauwbeweging de huid verder af en verspreidt de bacteriën zich, waardoor er nog meer problemen ontstaan.
Hotspots kunnen voorkomen bij elk ras of elke leeftijd van honden, hoewel ze vaker voorkomen bij dikharige rassen zoals Golden Retrievers en Duitse herders. Rottweilers zijn ook bijzonder vatbaar voor hotspots, hoewel het niet duidelijk is waarom.
Omdat ze meestal beginnen met jeuk, komen hotspots ook vaker voor bij honden met vlooien, allergieën of angst, omdat deze dingen de hoeveelheid tijd die honden aan krabben besteden vergroten.
Uw dierenarts kan vaak hotspots diagnosticeren door simpelweg het geblesseerde gebied te zien, omdat ze behoorlijk onderscheidend zijn. Ze kunnen monsters nemen - zoals met een wattenstaafje of een objectglaasje dat op de huid wordt gedrukt - of zelfs een biopsie aanbevelen, vooral als het gebied er niet echt uitziet als een hotspot en ze andere ziekten willen uitsluiten. Ze kunnen ook aanbevelen om een onderliggende oorzaak te onderzoeken, zoals vlooien, oorinfecties of allergieën, iets dat de oorspronkelijke jeuk zou kunnen hebben veroorzaakt.
Dit kan inhouden dat de oren en de gehoorgang nauwkeuriger worden onderzocht, op vlooien worden gekamd en zelfs bloed wordt afgenomen om op allergieën te testen. De meeste gevallen zijn echter eenvoudig te diagnosticeren en te behandelen.
Het eerste dat uw dierenarts zal doen om de hotspot te behandelen, is de vacht uit het gebied te knippen. Vaak bevindt de "voorhoede" van de zich verspreidende infectie zich onder de vacht, dus door de vacht weg te knippen kan men de volledige omvang van het probleem inschatten. Het laat ook lucht toe om het gebied te bereiken om het uit te drogen.
Vervolgens doodt een goede reiniging met een antiseptische oplossing zoals verdund jodium of hibiscrub veel van de bacteriën die op de huid leven. Als laatste wordt er een crème voorgeschreven. Dit bevat meestal antibiotica en steroïden, om zowel de verspreiding van de bacteriën te stoppen als de jeuk weg te nemen.
Deze behandeling is meestal binnen een paar dagen effectief en het haar begint binnen een paar weken terug te groeien.
In meer gecompliceerde gevallen, zoals die welke zich over lange afstand hebben verspreid of wanneer de huid ernstig beschadigd is, kunnen orale antibioticatabletten nodig zijn. Steroïden, injecteerbaar of oraal, kunnen ook worden gegeven om de ontsteking en jeuk weg te nemen.
Het is ook absoluut noodzakelijk dat uw hond de huid niet verder beschadigt, dus een plastic Elizabethaanse halsband wordt aanbevolen. Opblaaskragen zijn in sommige gevallen ook handig, maar werken mogelijk niet als uw hond een hotspot op de staart of achterpoot heeft, omdat deze vaak rond de halsband kan reiken.
Hoewel medische T-shirts of verband vaak worden gebruikt om interferentie met wonden te voorkomen, worden ze niet aanbevolen voor hotspots, omdat het belangrijk is om het gebied open te houden voor de lucht.
Zolang de hotspot ongecompliceerd blijft, ligt de behandeling waarschijnlijk in de buurt van $ 40- $ 100, afhankelijk van de consultatie- en medicijnkosten in uw plaats.
Een ernstig beschadigde huid kan afsterven en een wond achterlaten die moet genezen. Dit zal de kosten en de tijd die nodig zijn om te genezen aanzienlijk verhogen, en het is een uitstekende reden om hotspots te behandelen zodra ze verschijnen.
De overgrote meerderheid van de genezing van een hotspot komt van knippen, baden en aanbrengen van een Elizabethaanse kraag, allemaal natuurlijke methoden waarvoor geen medicijnen nodig zijn om te werken en die zelfs (voorzichtig) thuis kunnen worden gedaan. Wanneer u uw hond wast, kunt u proberen om verdund zout water of chloorhexidine-scrub te gebruiken, die u kunt kopen bij uw plaatselijke dierenartskliniek.
Als je besluit om deze huismiddeltjes voor hotspots te proberen, houd er dan rekening mee dat je hond het gebied waarschijnlijk ongemakkelijk zal vinden als hij wordt aangeraakt en kan breken.
Er zijn talloze andere huismiddeltjes voor hotspots die online worden genoemd. De meeste zullen waarschijnlijk geen kwaad doen, hoewel sommige de genezing kunnen vertragen. Havermoutbaden zijn bijvoorbeeld rustgevend, maar het gebied jeukt veel te veel om dit te laten werken. Bovendien zal regelmatige bevochtiging van het gebied het waarschijnlijk erger maken.
Verdunde appelciderazijn is een ander vaak aanbevolen huismiddeltje voor hotspots. Maar vanwege de zuurgraad van azijn is het waarschijnlijk pijnlijk om aan te brengen en zijn er andere, meer geschikte oplossingen.
Sommige mensen raden aloë vera aan als een huismiddeltje voor hotspots bij honden. Hoewel bekend is dat de gel van aloë vera veilig is en behoorlijk rustgevend is, wordt het niet aanbevolen om het in iets meer dan een zeer dunne laag aan te brengen, omdat het laten uitdrogen van de hotspot en lucht belangrijk is voor het genezingsproces. Het gebied tweemaal per dag wassen met hibiscrub, afdrogen en daarna met een dunne laag aloë vera-gel kan werken om een hotspot thuis te behandelen.
De oplossing van Burow kan ook werken, gezien de antibacteriële eigenschappen, maar is over het algemeen vervangen door intensiever geteste medicinale crèmes.
Er zijn enkele onderzoeken geweest die aantonen dat sint-janskruid voordelen heeft tegen bacteriële overgroei op de huid, maar er zijn geen veiligheidstests uitgevoerd om te beoordelen of dit schade veroorzaakt wanneer het op de huid wordt aangebracht. Het is een veelvoorkomend gif van vee, dus het is de moeite waard voorzichtig te zijn en beproefde medicijnen te gebruiken totdat de wetenschap hoe dan ook enig bewijs aantoont.
Het voorkomen van hotspots draait om twee dingen:het voorkomen van de eerste krasblessure en het koel en droog houden van honden.
Om te voorkomen dat uw hond gaat krabben, dienen honden regelmatig behandeld te worden tegen vlooien en andere jeukende parasieten zoals luizen en mijten. Eventuele allergieën moeten goed onder controle worden gehouden met medicijnen en een dieet, en opflakkeringen moeten zo snel mogelijk door een dierenarts worden behandeld.
Honden met anaalklierproblemen moeten deze laten behandelen, meestal door ze te legen en meer vezels in de voeding te krijgen.
Ervoor zorgen dat de huid zo gezond mogelijk is, is ook verstandig. Hondenhuidsupplementen zijn ontworpen om de huidbarrièrefunctie te vergroten en kunnen helpen. U moet ook de nagels knippen en de scherpe punt vijlen om het risico op krasletsel te verminderen.
Als uw hond vatbaar is voor oorinfecties, bespreek dan als preventieve maatregel regelmatig oren schoonmaken met uw dierenarts. Veel hotspots op het gezicht of de hals worden veroorzaakt door jeukende oorontstekingen.
Aangezien hotspots vaker voorkomen bij rassen met een langere vacht, is regelmatige verzorging om ervoor te zorgen dat ze niet te veel vacht hebben, een belangrijk onderdeel van het voorkomen van hotspots. Het is ook een goed idee om ervoor te zorgen dat honden volledig droog zijn na het zwemmen of baden, zodat het vocht de bacteriën niet aanmoedigt.
