"Interdigitale cyste" is geen zin die de meeste mensen elke dag horen. Maar als u een hondenouder bent, kan de naam een belletje doen rinkelen. De term wordt over het algemeen gebruikt om verschillende aandoeningen te beschrijven die van invloed kunnen zijn op hondenpoten, zoals een knobbel of grote bult die zich tussen de tenen van een hond ontwikkelt. Deze laesies zijn meestal chronisch, wat betekent dat ze lang aanhouden en zelfs kunnen terugkeren nadat ze met succes zijn behandeld.
Interdigitale cysten kunnen door verschillende factoren worden veroorzaakt. Hierdoor kan een behandeling die werkt om de interdigitale cysten van een hond te elimineren, bij een andere hond volledig ondoeltreffend zijn. Een grondige opwerking is vaak nodig om de oorzaak van de interdigitale cysten van een hond te diagnosticeren en aan te pakken.
Een interdigitale cyste bij honden is een bult of zwelling die optreedt tussen de tenen van een hond. Technisch gezien is de term "cyste" een beetje een verkeerde benaming omdat het betrekking heeft op een specifiek type zwelling met een specifiek type celvoering, en interdigitale cysten hebben die structuur meestal niet. In de gebruikelijke veterinaire praktijk kan de diagnose van een "interdigitale cyste" echter van toepassing zijn op een verscheidenheid aan niet-kankerachtige zwellingen die tussen de tenen kunnen optreden.
Honden zijn meer vatbaar voor het ontwikkelen van interdigitale cysten op hun voorpoten dan op hun achterpoten. Ze verschijnen meestal als een verhoogde, roodpaarse zwelling van de huid. Als interdigitale cysten getraumatiseerd raken, kunnen ze bloed of pus gaan sijpelen.
Sommige rassen zijn meer vatbaar voor het ontwikkelen van interdigitale cysten dan andere. Gepredisponeerde rassen zijn Engelse Bulldogs, Duitse Doggen, Chinese Shar-Peis, Labrador Retrievers, Basset Hounds, Mastiffs, Bull Terriers en Boxers.
Interdigitale cysten worden meestal geassocieerd met een bacteriële infectie, hoewel er een aantal onderliggende oorzaken zijn achter een dergelijke infectie. Wanneer bacteriën een haarzakje binnendringen, raakt het haarzakje ontstoken en opgezwollen. Na verloop van tijd kan het haarzakje zelfs barsten, wat kan leiden tot een diepe infectie onder de huid.
Veel gevallen van interdigitale cysten zijn geassocieerd met allergieën. Honden met omgevingsallergieën hebben de neiging om vaak aan hun poten te likken in een poging om jeuk en ontsteking te verlichten. Dit frequente likken kan leiden tot huidtrauma en beschadigde haarzakjes, waardoor honden het risico lopen diepe bacteriële infecties en interdigitale cysten te ontwikkelen.
Poottrauma kan er ook voor zorgen dat honden interdigitale cysten ontwikkelen. Als de dikke, beschermende kussentjes van de poot worden doorbroken - bijvoorbeeld door een splinter of zelfs geschuurd door extreem ruwe bestrating - kunnen bacteriën onder het oppervlak komen. Als bacteriën de poot tussen de tenen binnendringen, kan de hond interdigitale cysten ontwikkelen.
Lichaamstype en pootstructuur kunnen de vorming van interdigitale cysten beïnvloeden. Honden met overgewicht zijn meer vatbaar voor het ontwikkelen van interdigitale cysten omdat ze meer druk uitoefenen op de poten tijdens het lopen. Evenzo hebben honden met mobiliteitsproblemen of abnormale pootconformatie de neiging om interdigitale cysten te ontwikkelen, vanwege de manier waarop het gewicht over het oppervlak van de poot wordt verdeeld.
Het vachttype van een hond kan ook een rol spelen bij de ontwikkeling van interdigitale cysten. Kort, broos haar zal eerder afbreken en vast komen te zitten in de huid. (Als u ooit een haarsplinter heeft gehad - een kort, scherp haar ingebed in uw huid - weet u dit misschien maar al te goed!) Als dit gebeurt, kan dit leiden tot de ontwikkeling van een infectie en interdigitale cysten.
Interdigitale cysten zien er meestal uit als een gezwollen, rode bult tussen de tenen. Hoewel interdigitale cysten voorkomen op de behaarde huid, kunt u haarverlies op of rond de zwelling opmerken. Honden met interdigitale cysten kunnen door pijn mank lopen op de aangedane voet. Ze kunnen ook likken en kauwen op het getroffen gebied.
Uw dierenarts kan mogelijk interdigitale cysten diagnosticeren uitsluitend op basis van hun fysieke uiterlijk tijdens een routineonderzoek. Er kunnen echter verdere diagnostische tests nodig zijn om andere aandoeningen (zoals huidtumoren) uit te sluiten en om de onderliggende oorzaak van de interdigitale cysten van uw hond te bepalen.
Omdat interdigitale cysten vaak gepaard gaan met diepe infectie, worden ze meestal behandeld met antibiotica. Uw dierenarts zal waarschijnlijk een combinatie van orale antibiotica en actuele zalven/shampoos voorschrijven om de interdigitale cysten van uw hond op te lossen. Voordat u antibiotica aanbeveelt, kan uw dierenarts eerst een bacteriecultuur en gevoeligheidstests uitvoeren om er zeker van te zijn dat ze de meest effectieve medicatie voor interdigitale cysten voor uw huisdier voorschrijven.
Uw dierenarts kan ook een corticosteroïde of een niet-steroïde anti-inflammatoire medicatie aanbevelen. Deze medicijnen verminderen de zwelling en ontsteking die gepaard gaan met de interdigitale cysten van uw hond. Dit zal niet alleen helpen om uw hond comfortabeler te maken, maar het zal ook het zelftrauma verminderen dat kan optreden wanneer uw hond aan een pijnlijke poot likt. Als het bekend is dat uw hond veel aan hun poten likt of knabbelt, vraag dan uw dierenarts naar een e-halsband (of Elizabethaanse halsband) om verder zelftrauma te voorkomen.
In sommige gevallen bevelen dierenartsen een operatie aan om interdigitale cysten aan te pakken. Het doel van interdigitale cyste-chirurgie is het verkrijgen van een weefselbiopsie, die kan worden gebruikt om de aanwezigheid van een infectie te bevestigen en de mogelijkheid van een kankergezwel uit te sluiten.
Bovendien kan het chirurgisch onderzoeken van de interdigitale cyste van uw hond uw dierenarts helpen ervoor te zorgen dat geen vreemd lichaam (zoals een splinter) de aanhoudende infectie en ontsteking veroorzaakt. Het doel van een operatie is niet om de interdigitale cyste te laten knappen of leeg te maken (waardoor deze alleen maar zou terugkeren), maar om meer informatie te verzamelen die kan worden gebruikt om een meer definitieve behandeling te bieden.
Huismiddeltjes voor interdigitale cysten, zoals appelciderazijn of peroxide, worden niet aanbevolen. Deze producten zijn uitsluitend bedoeld om het huidoppervlak te reinigen. Topische reinigingsmiddelen zullen de diepe bacteriële infecties die gepaard gaan met interdigitale cysten niet genezen.
De preventie van interdigitale cysten vereist het aanpakken van de onderliggende oorzaak van de cysten van een hond. Als de interdigitale cysten van uw hond het gevolg zijn van een trauma, kan uw dierenarts aanbevelen het loopoppervlak van uw hond te veranderen om irritatie aan de poten te minimaliseren. Interdigitale cysten die verband houden met allergieën vereisen een agressieve behandeling van de onderliggende allergieën van de hond, met behulp van onderhoudsmedicatie of hyposensibilisatietherapie. Gewichtsverlies kan helpen bij honden met obesitas, en behandeling van artrose kan gunstig zijn bij honden met mobiliteitsproblemen. Praat met uw dierenarts om de beste preventieve maatregelen voor uw hond te bepalen, zodat u interdigitale cysten op afstand kunt houden.
