Zomer - een seizoen van buitenplezier, warme nachten, veel zonneschijn en vlooien.
Hoewel ze de voorkeur geven aan een warm, vochtig klimaat, kunnen vlooien vrijwel overal gedijen, zelfs op plaatsen waar ze schijnbaar niets te eten hebben. Wanneer voedsel (zoals uw hond) niet beschikbaar is, zullen vlooien zich voeden met de lichamen van elkaar terwijl ze wachten op een grotere maaltijd, genesteld in de bodembedekkers, tapijten en scheuren die ze thuis noemen.
Deze stoere, meedogenloze overlevenden brengen het grootste deel van hun tijd door in de omgeving, niet op de eigenlijke gastheer - en dat is precies waarom zoveel conventionele anti-vlooienbehandelingen op de lange termijn niet goed werken. De meeste conventionele benaderingen van vlooienbestrijding omvatten het doden van de kleine ectoparasieten waar ze zich voeden - op de hond. Veel mensen zijn zich echter niet bewust van de mogelijke nadelen van het gebruik van chemische insecticiden op hun huisdieren. Dit zijn tenslotte producten die vrij over-the-counter worden aangeboden in dierenwinkels, trimsalons en aan de balies van dierenklinieken - ze moeten toch veilig zijn?
Helaas zijn ze niet zo veilig als men zou denken. Hoe zouden ze kunnen zijn? We hebben het tenslotte over chemicaliën die krachtig genoeg zijn om een oude, zeer flexibele parasiet te doden die heeft overleefd en zal blijven overleven, na het uitsterven van duizenden gastheersoorten.
Veel van de meest gebruikte commerciële vlooienverdelgers op de markt zijn zeer effectieve vergiften met langetermijneffecten die onbekend blijven of zelden worden besproken. Dit omvat veel van de populaire middelen tegen vlooien die door de huid van een dier worden opgenomen. Deze producten zijn zo giftig dat productiemedewerkers moeten worden uitgerust met gasmaskers en beschermende kleding. Waarschuwingen tegen contact met de huid zijn direct op de etiketten gedrukt, gebaseerd op voorzichtigheid die is afgeleid van dierproeven - toch voelen miljoenen mensen zich op hun gemak als deze chemicaliën door het lichaam van een hond kunnen stromen en elke centimeter van de huid van hun hond impregneren.
Andere conventionele benaderingen om honden enige verlichting van vlooienbeten te bieden, zijn onder meer medicinale shampoos, corticoïde zalven of therapieën met corticosteroïden. Het probleem is dat prednison en andere corticosteroïden niet alleen ongemakkelijke jeuk en ontstekingen onderdrukken, ze onderdrukken ook het immuunsysteem. Voeg daarbij de mogelijke bijwerkingen op de lange termijn van waterretentie, hypertensie, leverschade, schildklierdisfunctie, zwaarlijvigheid en een hartaanval, en plotseling klinkt de optie met corticosteroïden niet zo vriendelijk.
Wanneer benaderd vanuit een holistisch perspectief, begint vlooienbestrijding op lange termijn niet met insecticide vlooiensprays, dipsauzen of shampoos. Het begint pas nadat de verzorger begrijpt hoe vlooien leven, zich gedragen en hoe ze hun gastheren selecteren. Vanuit dit perspectief kunnen we zien dat het de effecten van vlooien zijn, en niet hun bestaan, die onze honden zoveel ellende bezorgen - de vlooien zelf zijn slechts een enkel symptoom van een diepgeworteld en complex gezondheidsprobleem.
Laten we, ter verduidelijking, eens kijken naar wat ik het scenario "Flea vs. Host Dog" noem.
Honden zijn al miljoenen jaren gastheer voor vlooien, evenals duizenden andere parasieten. Zeker, zoals alle relaties tussen soorten, handhaaft de natuur bepaalde checks and balances waardoor parasieten en hun gastheren in symbiotische harmonie naast elkaar kunnen bestaan.
Maar in het geval van vlooien en gedomesticeerde hoektanden zien we steeds hetzelfde scenario zich herhalen:gastheerhond wordt volledig gekweld door vlooien terwijl zijn hond, hoewel in hetzelfde huis, relatief probleemloos lijkt. Waarom? Omdat de natuurlijke tegenmaatregelen die bestaan tussen Flea en Host Dog niet meer werken. De relatie tussen parasiet en gastheer is uit balans.
Vlooienproblemen komen niet alleen voort uit de aanwezigheid van vlooien, maar uit gezondheidsgerelateerde en omgevingsfactoren waardoor parasieten schade kunnen aanrichten aan een verzwakte gastheer.
Zoals alle parasieten zijn vlooien opportunistisch en jagen ze op de gemakkelijkste maaltijd die ze kunnen vinden. Hoewel het waar is dat honden met een gezonde huid en vacht doorgaans minder last hebben van vlooien dan honden met een schilferige, droge huid en voortdurend vervellende vachten, is dit slechts een deel van het plaatje. Dieper in de richting van de wortel van het probleem zijn problemen met het immuunsysteem van Host Dog en de manier waarop zijn lichaam reageert op vlooienbeten. Gastheerhond is allergisch voor vlooienbeten en om redenen die weinig met de vlooien zelf te maken hebben, kan zijn lichaamssysteem hun beten niet afweren of tolereren.
Als het lichaam van uw hond overbelast is door problemen met een slechte spijsvertering, onvoldoende afvalverwijdering, overvaccinatie of voedselallergieën, zal het vermogen van zijn immuunsysteem om met vlooien en hun speeksel om te gaan sterk worden verminderd. Dit is de reden waarom goed gevoede honden met een goed uitgebalanceerd immuunsysteem geen last hebben van de beten van vlooien.
In veel gevallen zal het overschakelen van brokken naar een rauw of zelfgemaakt dieet een wereld van positieve verandering brengen voor honden die last hebben van vlooienallergieën. Het veranderen van het soort vlees dat u voedt en het verwijderen van allergenen uit het dieet kan snel positieve resultaten opleveren. Veel voorkomende voedselallergenen zijn granen, gist, soja en synthetische conserveermiddelen.
Het is ook belangrijk om het dieet van uw hond aan te vullen met een uitgebalanceerd supplement van essentiële vetzuren (EFA). EFA's zijn misschien wel de belangrijkste van alle voedingssupplementen voor mensen met een vlooienallergie. De Omega 3- en 6-vetzuren in vis en plantaardige oliën spelen een cruciale rol in hoe het immuunsysteem van uw partner reageert op de introductie van vlooienspeeksel en andere antigene verbindingen die het lichaam binnenkomen. EFA's zijn ook belangrijk bij het opbouwen van een sterke, gezonde, vlooienbestendige huid en vacht, waardoor de voedingsbodem minder aantrekkelijk wordt voor hongerige opportunisten.
Probiotica (Bifidus, Acidophilus, etc.) en spijsverteringsenzymsupplementen zijn ook sterk geïndiceerd voor vlooienlijders. Deze twee groepen supplementen helpen bij het transport van voedingsstoffen door het lichaam en de afbraak en verwijdering van afvalstoffen die anders zouden kunnen bijdragen aan voedselgerelateerde allergieën. Een van de beste producten die ik heb gezien, is het nieuwe Plant Enzymes &Probiotics Supplement for Dogs &Cats van Animal Essentials, dat beide supplementen combineert tot een geconcentreerd, gemakkelijk te voeren poeder. (Opmerking:ik heb Animal Essentials gediend als onafhankelijke contractant, maar ontvang geen vergoeding voor dit product.)
Onthoud dat vlooien ongeveer 80 procent van hun tijd niet op de gastheer doorbrengen, maar in de omgeving. Bovendien kunnen vlooieneieren enkele maanden inactief blijven. Dit betekent dat je meedogenloos moet zijn om ze te raken waar ze slapen en zich voortplanten. (Zie "Vlooien elimineren zonder gif:geïntegreerde plaagbestrijding", maart 2002, voor meer informatie over dit onderwerp.)
Er zijn ook verschillende kruidenproducten beschikbaar die kunnen worden aangebracht op het beddengoed, de vloerbedekking of buitenruimtes van de hond om vlooien af te weren of zelfs te doden. Zoek naar olie die oliën en/of extracten van jeneverbes, citronella, eucalyptus, ceder, Canadese fijnstraal of citrusolie bevatten (de laatste twee bevatten d-limoneen, dat vlooien kan doden).
Een klein snufje knoflookpoeder kan aan het voedsel van uw partner worden toegevoegd om het immuunsysteem, de huid en de lever te ondersteunen - systemen die overuren maken om allergenen uit te roeien en te elimineren. In tegenstelling tot wat sommige mensen denken, mag knoflook echter niet in zo grote hoeveelheden worden gevoerd dat de knoflookgeur uit de huid van uw hond komt. Dit is niet alleen een onnodige verspilling van knoflook, het kan ook schadelijk zijn voor uw hond, vooral als u er gedurende langere tijd mee doorgaat. Gebruik gewoon een snufje knoflookpoeder - Rover hoeft niet naar een delicatessenwinkel te ruiken om van dit kruid te profiteren!
Probeer ook appelciderazijn toe te voegen aan de waterschaal van de dieren - sommige mensen zweren hierbij, omdat het wat voedingsstoffen kan toevoegen die het dier helpen de vlooien te bestrijden. Dieren aangevuld met B-complex, sporenelementen en zink lijken ook minder last te hebben van vlooien.
Alternatieve kruiden, zoals kliswortel (Arctium spp .), Paardebloemwortel (Taraxacum officinale ), of Rode Klaver (Trifolium pratense ) kan ook worden gebruikt om afval te elimineren en natuurlijke afweersystemen in staat te stellen vrijer te werken aan het omgaan met vlooienbeten. Ik gebruik deze kruiden graag in de vorm van een alcoholarme vloeibare tinctuur, die volgens de aanwijzingen van de fabrikant aan het voer kan worden toegevoegd of direct in de bek van de hond kan worden gespoten.
Brandnetel (Urtica spp .) is een van mijn favorieten voor de behandeling van elk type allergie (zie "Bewijs je brandnetel", mei 2003). Het gedroogde kruid (gemakkelijk verkrijgbaar bij de natuurvoedingswinkel) kan op het voer van uw dier worden gestrooid om de voedingswaarde te ondersteunen. Een halve theelepel van het gedroogde kruid voor elke kop voer is een goede hoeveelheid.
Van brandnetel wordt ook gedacht dat het de ernst van een allergische reactie vermindert. Als uw dier geen gedroogde brandnetel eet, kunt u deze in heet water of zoutvrije vleesbouillon trekken, die vervolgens aan het voer van uw gezelschapsdier wordt toegevoegd.
Als allergieën voor vlooienbeten ernstig zijn, jeuk aanhoudt en de huid rood en ontstoken is, zoethout (Glycyrrhiza glabra ) kan worden gebruikt als een interne ontstekingsremmer (zie "Zoethout kalmeert en geneest", januari 2003).
Om jeuk te verlichten en uitwendige genezing te bevorderen, is een calendula-bloemspoeling een goede keuze, net als aloë-sap, dat kan worden verdund met vier delen water (bijvoorbeeld 1 kopje aloë-sap op 4 delen water). Gedroogde pepermunt- of lavendelbloemen kunnen ook worden toegevoegd om ook verlichting te brengen.
Om de spoeling te maken, zet je gewoon een sterke thee van de gedroogde kruiden naar keuze (¼ kopje kruiden op een liter kokend water), laat je trekken tot het is afgekoeld en giet je de afgekoelde vloeistof in de jas van je metgezel. Als krabben sijpelende, geïnfecteerde korsten heeft achtergelaten, duizendblad (Achillea spp .), rozemarijn of tijm kan royaal worden toegevoegd aan de spoelformule.
Baad uw hond alleen met shampoos die bedoeld zijn voor gebruik bij honden - shampoos voor mensen kunnen te hard zijn en de huid irriteren, en kunnen bijdragen aan de allergieën die al bijdragen aan de ellende van uw metgezel.
Er zijn veel zeer goede kruidenshampoos voor honden op de markt. Deze kunnen erg handig zijn om de opeenhoping van vlooien en lichaamsafval van de huid te verwijderen en om rustgevende verlichting te brengen. Was uw hond echter niet te vaak, omdat dit haar huid kan uitdrogen en extra irritatie kan veroorzaken.
Overmatig gebruik kan ook leiden tot microbiële onevenwichtigheden op het oppervlak van het lichaam. De huid van uw partner ondersteunt een natuurlijke gemeenschap van onderling afhankelijke organismen, waarvan er vele antiparasitaire of reinigende doeleinden dienen. Vlooien krijgen zelfs hun eigen soort parasieten:kleine mijten die onder hun kogelvrije vest kruipen.
Laat de vlooien van de vlo hun werk doen; het maakt deel uit van het grote plan en onderdeel van het omgaan met een oude, zeer aanpasbare soort - op hun eigen bloedzuigende voorwaarden!
Greg Tilford is een bekende veterinaire kruidkundige, docent en auteur. Hij fungeert als adviseur en formuleerder voor honderden holistische dierenartsen over de hele wereld, en is CEO van Animal's Apawthecary, een bedrijf dat kruidenproducten ontwikkelt die specifiek zijn voor gebruik bij dieren. Hij is auteur van vier boeken over kruiden, waaronder Alles wat je ooit wilde weten over kruiden voor huisdieren (Bowtie, 1999), dat hij samen met zijn vrouw Mary schreef.
