Als uw oudere hond in de war lijkt, stopt met het volgen van routines en tekenen van angst en prikkelbaarheid vertoont, vraagt u zich misschien af of hij hondendementie ontwikkelt, ook bekend als cognitieve dysfunctie bij honden (CCD) of "arfheimers" in meer casual taalgebruik. Het is mogelijk - dementie komt vrij vaak voor bij oudere honden. Natuurlijk wilt u met uw hond naar de dierenarts om andere mogelijke gezondheidsproblemen uit te sluiten die gedragsveranderingen kunnen veroorzaken.
Veelvoorkomende symptomen kunnen zijn:
Net als bij mensen is dementie een geriatrische aandoening - het treft meestal alleen "oudere" honden. Grotere honden worden als senioren beschouwd als ze ongeveer zeven jaar oud zijn, terwijl kleinere rassen pas senioren zijn als ze 10 of 11 jaar oud zijn. Gebruik een hondenleeftijdscalculator om te bepalen hoe oud uw huisdier is in mensenjaren. De American Kennel Club schat dat ongeveer 62 procent van de honden van 10 jaar en ouder tekenen van mentale achteruitgang zullen vertonen.
Van sommige rassen wordt gedacht dat ze meer genetisch vatbaar zijn voor het ontwikkelen van hondendementie, maar dit is niet wetenschappelijk bewezen. Er zijn aanwijzingen dat het vaker voorkomt bij kleinere rassen, maar dat kan zijn omdat ze de neiging hebben langer te leven, waardoor de aandoening meer tijd krijgt om zich te ontwikkelen.
De wetenschap over seniliteit bij honden is nog vrij nieuw - pas in het begin van de jaren negentig konden wetenschappers hersenveranderingen bij oudere honden identificeren die vergelijkbaar waren met hersenveranderingen bij mensen met de ziekte van Alzheimer, volgens de American Veterinary Medical Association (AVMA). Vervolgens werden laboratoriumtests ontwikkeld om leer- en geheugenstoornissen bij oudere honden op te sporen.
Uw dierenarts heeft een grondige beschrijving nodig van de symptomen van uw huisdier, ook wanneer deze zijn begonnen. Routinetests, zoals echo's, röntgenfoto's en een bloedbeeldprofiel zullen worden voltooid om andere mogelijke ziekten uit te sluiten. Er is geen remedie voor cognitieve stoornissen bij honden, maar met het juiste management kan uw hond nog vele jaren een goede kwaliteit van leven hebben. Het goede nieuws is dat één onderzoek aangaf dat de levensduur van honden met dementie niet anders is dan die van honden zonder dementie.
De behandeling is voornamelijk gericht op het verminderen van de snelheid van mentale achteruitgang door een strikt dagelijks regime van een speciaal samengesteld dieet, lichaamsbeweging en badkamerpauzes op te leggen. Vitamine- en antioxidantrijke voedingsmiddelen kunnen ook helpen beschermen tegen geheugenverlies; uw dierenarts kan een specifiek type of merk voer voor uw huisdier aanbevelen.
Geneesmiddelen zoals selegilinehydrochloride zijn nu beschikbaar voor de behandeling van cognitieve stoornissen bij honden, meldt AVMA. Studies onderzoeken ook andere medicijnen die het zenuwstelsel versterken en helpen de geest en het geheugen te laten functioneren.
Zorg ervoor dat u zich aan uw door de dierenarts goedgekeurde dagelijkse routine en dieet houdt; eventuele wijzigingen kunnen uw huisdier verder in verwarring brengen. Probeer de omgeving van uw hond vrijwel hetzelfde te houden - bed, voedsel en water op dezelfde plaats, en vermijd indien mogelijk het verplaatsen van meubels. Twee keer per jaar controles met uw dierenarts zullen uw dierenarts helpen de toestand van uw huisdier te controleren en te bepalen of de ziekte voortschrijdt, is gestabiliseerd of dat verdere interventie nodig is. Houd het gedrag van uw hond goed in de gaten en maak een afspraak met uw dierenarts als u plotselinge veranderingen opmerkt.
Hondendementie kan voor een huisdierouder een moeilijke ziekte zijn om mee om te gaan. Er is geen remedie, maar veranderingen in het dieet, een stabiele routine en medicatie kunnen het voor uw huisdier gemakkelijker maken en voorkomen dat CCD verergert. Blijf liefhebben en genieten van het gezelschap van je beste vriend; met de juiste zorg kunnen jullie allebei nog steeds uitkijken naar meer tijd samen.
De inhoud is niet bedoeld als vervanging voor professioneel dierenartsadvies, diagnose of behandeling. Vraag altijd advies aan uw dierenarts of een andere gekwalificeerde zorgverlener als u vragen heeft over een medische diagnose, aandoening of behandelingsopties.
