Dieet is de basis van een goede gezondheid, of het nu voor mensen, hamsters of honden is. Vaak weerspiegelen de voedingsbehoeften wat het dier niet zelf kan synthetiseren, maar wel uit voedsel. Deze verschillen meestal per soort, met een beetje overlap.
Zowel mensen als cavia's moeten bijvoorbeeld vitamine C krijgen van wat ze eten. Andere dieren kunnen het in hun lichaam produceren. Andere soorten, zoals katten, zijn obligate carnivoren, wat betekent dat ze vlees moeten eten.
Interessant is dat honden en mensen ongeveer 84% van het DNA delen. Dat betekent dat een hondendieet veel dingen in een menselijke voeding zal weerspiegelen. Dat betekent echter niet dat ze allebei dezelfde dingen kunnen eten. We kunnen chocolade eten, terwijl honden - en vele andere dieren - dat niet kunnen. Het is handig om te beginnen op het basisniveau om te leren welke soorten voedsel uw pup zou moeten consumeren. 
Of honden carnivoren of alleseters zijn, is een onderwerp van intens debat. Lange tijd geloofden wetenschappers dat ze afstamden van wolven. Dat is de helft waar. Wolven zijn een voorouder van honden, maar een gedeelde. Beide soorten weken af van een uitgestorven dier en volgden verschillende evolutionaire paden.
De argumenten ten gunste van een alleseter zijn onder meer de lengte van de darm van een hond. Dieren die vegetatie consumeren, hebben doorgaans een langer maagdarmkanaal, omdat het langer duurt om deze voedingsmiddelen te verteren. De kans is groot dat je je pup af en toe gras hebt zien eten. Het leven met mensen heeft ongetwijfeld ook hun dieet beïnvloed.
Aan de andere kant begint het bewijs dat de hond een carnivoor is, met hun vleestanden. Hierdoor kunnen carnivoren het vlees van prooien scheuren. Hoektanden hebben ook naar voren gerichte ogen, zodat ze hun prooi kunnen volgen. Ze kunnen ook lange stukken zonder eten, omdat vlees ze langer verzadigd houdt. Over het algemeen lijken honden carnivoren te zijn die zich hebben aangepast aan het leven met mensen.
Macronutriënten zijn grote, complexe moleculen die de basis vormen van het dieet van een organisme. Dit zijn de dingen die u op etiketten van dierenvoeding ziet om u te helpen producten te vergelijken. Verschillende dieren hebben verschillende eisen. U kunt de voedingsprofielen van de Association of American Feed Control Officials (AAFCO) gebruiken als richtlijn voor wat uw pup nodig heeft.
Eiwitten zijn complexe moleculen die zijn samengesteld uit aminozuren. Er zijn er 21, waarvan er negen essentieel zijn voor mensen en 10 voor honden. In tegenstelling tot andere macronutriënten wordt eiwit niet in het lichaam opgeslagen. Dat betekent dat een organisme het elke dag moet consumeren.
Hoewel de vereiste hoeveelheden aminozuren klein lijken, kunnen tekortkomingen op de lange termijn ingrijpende gevolgen hebben voor de gezondheid en levensduur van een hond. Eiwitten leveren de bouwstenen voor andere chemicaliën in het lichaam, of het nu van u is of van uw huisdier. Ze vormen de basis voor een breed scala aan stoffen, van bindweefsel tot spieren en nagels.
Een ander ding om te overwegen is de levensfase van uw huisdier. Puppy's hebben meer eiwitten nodig om de groei en ontwikkeling te ondersteunen dan een volwassen hond. Jonge dieren hebben 9,7 g-12,5 g eiwit per kg lichaamsgewicht per dag nodig. Het is 2,62 g voor een volwassene. Dat komt uit op respectievelijk 22% en 18%. Het verschil is dat een puppy meer eiwitten nodig heeft om te groeien.
Vet is een essentiële energiebron met 9 calorieën per gram. Honden - en mensen - zullen overtollige hoeveelheden opslaan om ervoor te zorgen dat er altijd een kant-en-klare voorraad beschikbaar is. Natuurlijk zijn er voor- en nadelen aan dat feit. Niettemin is vet de grondstof voor veel lichaamsstructuren en cholesterol, wat van cruciaal belang is voor de ontwikkeling en functie van de hersenen. Het stelt honden ook in staat om in vet oplosbare vitamines op te slaan.
Nogmaals, de hoeveelheid varieert met de levensfase. Een puppy heeft 5,9 g vet per kg lichaamsgewicht nodig om de nodige energie voor de groei te leveren. Een volwassene heeft 1,3 g nodig. De percentages zijn respectievelijk 8% en 5%. Honden moeten ook voldoende omega-3-vetzuren in hun voeding krijgen. Lijnzaad is een uitstekende bron van deze voedingsstoffen, daarom zie je ze vaak in ingrediëntenlijsten.
Koolhydraten leveren energie in een vorm die gemakkelijker verteerbaar is dan vet. De output is lager, bij 4 calorieën per gram. Koolhydraten zijn handig voor korte uitbarstingen van energie, zoals uw hond die achter een bal aanzit of de kat van het gezin. In tegenstelling tot de andere macronutriënten zijn er geen specifieke richtlijnen voor koolhydraten of vezels. Toch vormen ze een essentieel onderdeel van het dieet van uw pup.
Er zijn twee hoofdklassen van vitamines:in water oplosbaar en in vet oplosbaar. De eerste is, zoals de naam al aangeeft, oplosbaar in vloeistoffen. Dieren, inclusief mensen, kunnen ze niet in hun lichaam opslaan. Daarom moeten ze ze elke dag krijgen. Ze zullen echter uitscheiden wat ze niet kunnen gebruiken, waardoor overtollige hoeveelheden een verspilling worden. . De uitzondering is vitamine B12, die dieren uit vlees halen. Honden kunnen het in hun lichaam opslaan. Honden en katten hebben geen vitamine C nodig omdat ze het zelf kunnen synthetiseren.
In vet oplosbare vitamines zijn onder meer A, D en E. Honden hebben geen vitamine K uit de voeding nodig omdat ze het intern kunnen aanmaken. Dieren kunnen deze voedingsstoffen opslaan in hun vetweefsel. Dat betekent dat overtollige hoeveelheden problematisch kunnen zijn omdat ze toxische niveaus kunnen bereiken. Dat geldt met name voor vitamine A. Het is nog een reden waarom megadoses geen verstandige keuze zijn bij het kiezen van een huisdiervoer.
Interessant is dat de minimale vitaminebehoefte vergelijkbaar is voor zowel puppy's als volwassen honden. Om ervoor te zorgen dat uw pup voldoende hoeveelheden krijgt, zoekt u naar de term 'compleet en uitgebalanceerd' op het etiket. Dat betekent dat het voer alles bevat wat uw huisdier nodig heeft in voldoende hoeveelheden.
De vitamines die uw huisdier nodig heeft, zijn onder meer:Er zijn drie categorieën mineralen op basis van de benodigde hoeveelheid en hun voedingswaarde. Macromineralen bevatten voedingsstoffen, zoals magnesium en calcium. Huisdieren - en mensen - hebben relatief grote hoeveelheden nodig in hun dieet. Essentiële sporenelementen, zoals jodium en ijzer, hebben veel kleinere minimumwaarden.
Mogelijk ziet u andere voedingsstoffen op het etiket die niet in een van deze twee groepen passen, zoals molybdeen. Desalniettemin zijn ze nog steeds aanwezig in commercieel hondenvoer.
De andere opvallende factor bij mineralen is de verhouding tussen calcium en fosfor. De reden is vanwege de absorptiesnelheden. Als uw hond te veel fosfor krijgt, kan dit het vermogen van zijn lichaam om calcium op te nemen verstoren en vice versa. De ideale verhouding voor calcium en fosfor is 1:1 voor puppy's en 1:1–2:1 voor volwassenen.
Evenwicht is ook essentieel. Overmatige hoeveelheden mineralen kunnen ernstige gezondheidsproblemen veroorzaken, vooral bij puppy's. Daarom hebben commerciële diëten de voorkeur boven zelfgemaakte of tafelresten. U kunt er zeker van zijn dat uw huisdier de juiste hoeveelheden krijgt van alles wat het nodig heeft.
De mineralen die uw hond nodig heeft zijn:De dierenvoedingsindustrie richt zich op eigenaren die het beste voor hun honden willen. Vaak betekent dat reclame dat voedsel van gelijke kwaliteit is als voedsel voor mensen. Dingen die we leuk vinden en nodig hebben, zijn niet noodzakelijk gunstig voor huisdieren, en het is vermeldenswaard dat de AAFCO geen voedsel van menselijke kwaliteit definieert. De USDA doet dat, maar een fabrikant van huisdiervoeding zou moeten voldoen aan de USDA-regelgeving om voedingsmiddelen te produceren die aan die normen voldoen. Het is essentieel om te begrijpen dat het niet vanzelfsprekend is om producten van menselijke kwaliteit gelijk te stellen aan veiligheid.
Voor hondenvoer vindt u de ingrediënten op het etiket in de volgorde van de porties die het bevat. Artikelen zoals bosbessen, veenbessen en zoete aardappelen bieden weinig voedingswaarde voor uw hond, vooral in de minieme hoeveelheden die deze voedingsmiddelen bevatten. Ze dienen meer als marketingtool dan als nuttige aanvulling op het dieet van uw pup.
Obesitas is een ernstig probleem voor honden en mensen. Het kan uw pup een groter risico geven op chronische gezondheidsproblemen, zoals diabetes en hartaandoeningen. We raden aan om de lichaamsconditie van uw hond in de gaten te houden en zijn dieet aan te passen om te voorkomen dat hij te zwaar wordt.
Onthoud dat traktaties niet meer dan 10% van de dagelijkse calorie-inname van uw pup mogen uitmaken. Ze hebben niet dezelfde voedingswaarde als een commercieel dieet. Ze zijn een effectief trainingshulpmiddel dat u beter in uw voordeel kunt gebruiken als u beperkt hoeveel uw huisdier krijgt.
De aanbevolen dagelijkse calorie-inname voor uw hond hangt af van zijn ideale gewicht, net als bij mensen. Een hond van 10 pond heeft bijvoorbeeld tussen de 200-275 calorieën per dag nodig, terwijl het 700-900 calorieën is voor een pup van 50 pond. Vergelijk dat met mensen, die 2.000-2.500 calorieën nodig hebben.
De beste manier om obesitas bij huisdieren te beheersen, is preventie. Het is oneindig veel gemakkelijker om de inname van uw hond onder controle te houden dan om ze te laten afvallen. Het volgen van hun dieet zal sneller resultaten opleveren dan verhoogde activiteit. Een combinatie van beide is echter nog beter. 
Uw hond een hoogwaardig dieet geven dat voedingsstoffen bevat in de hoeveelheden die hij nodig heeft, is het beste wat u als huisdierbezitter kunt doen. Een goede voeding biedt een uitstekende basis voor groei en ontwikkeling, terwijl uw pup de voeding krijgt die hij nodig heeft om gezond te blijven en ziekte te voorkomen. Het belangrijkste is dat de behoeften van hoektanden zowel vergelijkbaar als verschillend zijn van die van mensen.
We raden aan om alleen voedsel te voeren dat is samengesteld voor de rasgrootte en levensfase van uw pup. Ze mensen voedsel geven is een hellend vlak van slechte voeding, tekortkomingen en mogelijke allergische reacties.
