Politiehonden zijn een essentieel onderdeel van de politie en worden ingezet in banen die mensen gewoon niet kunnen doen, waaronder geavanceerde drugsdetectie, opsporing en redding en bescherming. Om zo goed mogelijk te zijn in dit soort werk, ondergaan politiehonden een zeer gespecialiseerde training, die in sommige gevallen tot 2 jaar kan duren. Het trainingsproces om politiehond te worden is moeilijk, afmattend en is geschikt voor zeer specifieke soorten honden, zo erg zelfs dat bijna de helft van de honden die zijn ingeschreven voor politietraining het niet haalt.
Maar wat gebeurt er met de honden die het niet halen? Laten we het uitzoeken!
Het trainen van politiehonden is een complex en intens proces, en de honden die het niet halen, zijn op geen enkele manier "inferieur" - ze hebben gewoon niet de zeer specifieke eigenschappen die nodig zijn voor politiewerk. De eerste 9 maanden van de basistraining zijn het gemakkelijkste voor de honden, met een uitvalpercentage van slechts ongeveer 5%.
Er zijn verschillende redenen waarom honden de politieopleiding niet halen, maar de belangrijkste zijn zenuwen, medische problemen, gebrek aan drive en verrassend genoeg een afkeer van gladde, glanzende vloeren - dit is een veel voorkomende stressfactor bij veel honden. Deze honden zijn meestal te gevoelig voor de rigoureuze trainingsmethoden, kunnen te nerveus worden door een blessure of incident, of ze kunnen te agressief zijn naar hun geleider of te vriendelijk naar vreemden.
Er is een speciaal type hond voor nodig om het hele trainingsproces met vlag en wimpel door te komen. Er is echter niets inherent mis met de honden die het niet halen; ze zijn gewoon niet 100% geschikt voor de intense werkomgeving waaraan politiehonden worden blootgesteld. Uiteindelijk slaagt bijna de helft van de honden die in training zijn ingeschreven niet en worden ze meestal herplaatst.
Tijdens de eerste basistraining van een politiehond, die kan duren tot ze 9 maanden oud zijn, worden veel van deze honden opgevangen in pleeggezinnen voordat ze aan de juiste politietraining beginnen. Als ze het niet halen, worden velen van hen teruggestuurd naar deze pleeggezinnen als de pleegouders ze kunnen opnemen. Deze honden worden doorgaans gefokt uit hoogwaardige stammen, dus teefjes die falen, kunnen soms door de politie worden gehouden om te fokken.
Als de pleegouders de hond niet permanent kunnen huisvesten, kunnen de honden rechtstreeks door de politie worden herplaatst of naar een nationaal opvangcentrum worden gestuurd om te worden herplaatst. Een paar honden kunnen mogelijk worden gebruikt in andere politie- of militaire toepassingen, afhankelijk van de redenen waarom ze faalden, maar de meerderheid wordt herplaatst. Verschillende reddingsorganisaties in de Verenigde Staten herplaatsen mislukte politiehonden, waaronder Service Dogs Inc, Freedom Service Dogs of America en verschillende blindengeleidehonden voor blinden.
Omdat deze honden doorgaans een zeer gespecialiseerde training hebben ondergaan, kunnen ze nogal prijzig zijn en is het adoptieproces zelf rigoureus. U moet bijvoorbeeld een omheinde tuin hebben en niet van plan zijn om gedurende ten minste 9 maanden te verhuizen, en het proces zelf kan maanden duren - als er een hond beschikbaar is, zijn er, zoals meestal, meer potentiële adoptanten dan beschikbare honden.
Het is belangrijk om te onthouden dat deze honden een hoop mentale en fysieke stimulatie nodig hebben, en hoewel ze fantastische huisdieren kunnen zijn voor de juiste eigenaren, zijn het werkhonden met een enorme verantwoordelijkheid.
Het trainen van politiehonden is een zeer rigoureus en intensief proces, en er is een speciale hond voor nodig om het helemaal door te komen. Bijna de helft van de honden haalt het niet, maar het zijn toch geweldige, intelligente en capabele dieren. Gelukkig gaan deze honden altijd naar een goed tehuis, maar vanwege het rigoureuze aanvraagproces voor adoptie zijn er lange lijsten met potentiële adoptanten die wachten op een kans om er een mee naar huis te nemen.
