Of u en uw hond nu in een stad, dorp of landelijk gebied wonen, u deelt de leefomgeving met de lokale fauna. Confrontaties tussen honden en wilde dieren komen vaak voor en kunnen leiden tot gevaarlijke of zelfs levensbedreigende verwondingen. Aangezien we onze wereld moeten delen met deze wilde wezens, moeten we stappen ondernemen om onze honden en de dieren in het wild te beschermen tegen potentieel dodelijke persoonlijke ontmoetingen.
Afhankelijk van waar je woont, kan de lokale fauna variëren van de gebruikelijke eekhoorns, konijnen en wasberen tot stekelvarkens, stinkdieren, buidelratten, vossen en zelfs beren of poema's. Dieren zoals coyotes en bobcats hebben zich zo goed aangepast aan de menselijke ontwikkeling dat zelfs als je in een buitenwijk woont, de kans groot is dat je ze uiteindelijk zult ontmoeten. In feite passen coyotes zich aan bijna elke woonsituatie aan en maken ze holen van omgevallen bomen, duikers of zelfs onder dekken.
De meeste ontmoetingen tussen mensen en dieren in het wild zijn vredig, maar honden - vooral losse honden - voegen nog een element toe. "Eekhoorns, wasberen en stinkdieren zien uw hond als een roofdier, en dieren zoals coyotes lijken hen als tegenstanders", zegt Dr. Kat Miller, een gecertificeerde professionele hondentrainer en directeur van Anti-Cruelty Behavior Research bij de ASPCA. Prooidieren zoals konijnen en eekhoorns zullen meestal wegrennen van uw hond, maar anderen zullen proberen zich op verschillende manieren te verdedigen - zoals een stinkdier met zijn spray of een stekelvarken met zijn stekels. Grotere roofdieren zoals coyotes, poema's of beren kunnen aanvallen als ze worden achtervolgd of geconfronteerd met een hond. "Hoe dan ook, je hond loopt gevaar en hij kan je zelfs in de problemen brengen als hij niet weet hoe hij zijn jachtinstinct moet beteugelen."
"Het is belangrijk om te begrijpen dat het roofzuchtige gedrag van uw hond normaal is", zegt Dr. Miller. “Soms denken we dat onze honden slecht zijn, maar de jacht/prooidrift is instinctief. Het probleem is dat het achtervolgen van een ander dier je hond echt in de problemen kan brengen. Als hij 'op jacht' is, heeft hij een laserfocus. Hij negeert niet alleen uw terugroepactie; hij hoort je echt niet. Al zijn aandacht gaat naar het object. Als hij in die toestand is, kan hij een slechte episode hebben met een in het nauw gedreven dier of zelfs een weg oversteken en door een auto worden aangereden."
Maar de achtervolgingsdrift zelf is niet de vijand. Elke keer dat uw hond een bal pakt of omhoog springt om een vliegende schijf te vangen, volgt hij zijn roofzuchtige reactie op beweging. Er is een goede reden dat hij het graag doet; wanneer uw hond "op jacht" is, geeft zijn centrale zenuwstelsel feel-good endorfines af in zijn hersenen. Die endorfines kunnen uren aanhouden. Het is vergelijkbaar met het gevoel dat je krijgt als je naar een mooi kunstwerk kijkt of een hap chocolade neemt.
"Die feel-good endorfines zijn een vorm van positieve versterking", zegt Dr. Miller. “Zelfs als je hond de eekhoorn die hij achtervolgt niet vangt, ligt de beloning in het goede gevoel dat hij van de achtervolging krijgt. Als het gedrag consequent wordt beloond, kan het echt escaleren.
"Als je erover nadenkt," voegt ze eraan toe, "het speelgoed dat je voor je hond koopt, bootst kleine beestjes na. Sommigen piepen of rollen als een prooidier. Je wilt een goede hondenouder zijn door te voldoen aan zijn behoefte om dingen te achtervolgen en te schudden. En er is geen reden voor uw hond om dat op te geven; hij kan het nog steeds, maar met een beetje meer richting van jou. Achtervolgen is leuk, maar hij moet de achtervolging stoppen als je hem dat vraagt."
Een goede plek om te beginnen, volgens Dr. Miller, is door het favoriete speeltje van je hond te gebruiken om zijn aandacht op jou te richten wanneer hij iets in de achtertuin begint te achtervolgen. "De volgende keer dat hij een eekhoorn achtervolgt, probeer dan zijn aandacht weer op jou te richten door in plaats daarvan zijn favoriete speeltje te schudden", zegt ze. “Een fluitje is handig om zijn aandacht te trekken. Je zult heel enthousiast moeten zijn om de beloning voor het 'jagen' van jou groter te maken dan de beloning die hij krijgt door de eekhoorn te achtervolgen." Hoogwaardige lekkernijen kunnen ook helpen bij deze omleiding.
Oefen daarnaast om de aandacht van uw hond te trekken door zijn aandacht te trekken. Als u uw hond rechtstreeks in uw ogen kunt laten kijken terwijl u zijn aandacht op het speeltje of de traktatie richt, bent u goed op weg naar de volgende stap, namelijk uw hond trainen om te "wachten".
Het commando "wachten" lijkt veel op het commando "blijf", maar met een subtiel verschil. Uw hond hoeft geen bepaalde houding aan te nemen. Het enige dat u vraagt, is dat hij pauzeert, zijn aandacht op u richt en op uw bevel wacht. Beloon uw hond voor kleine successen en bouw voort op dat fundament.
"Je moet het 'wacht'-commando beginnen te trainen als je hond nog een puppy is, maar zelfs een volwassen hond kan dit leren", zegt Dr. Miller. "Begin met hem te leren wachten voordat hij zijn voerbak mag benaderen en voordat hij naar buiten gaat." Vergeet niet om in dit stadium veel complimenten en traktaties te geven.
Met mijn eigen hond teken ik het woord "waaaaait", wat logisch lijkt voor mijn hond, maar je zult willen experimenteren om te zien wat het beste voor jou werkt. Vergeet niet om uw hond in het begin te belonen voor zelfs de geringste aarzeling, en vervolgens op zijn vaardigheid voort te bouwen. Oefen het "wachten" wanneer bezoekers arriveren en zorg ervoor dat alle gezinsleden consequent zijn in de training.
Als uw hond beter wordt in wachten, neem hem dan mee naar buiten om te oefenen op grotere uitdagingen. Roep de hulp in van een familielid om uw hond uit te dagen met een speeltje terwijl u het commando geeft om te wachten. Leg de lat langzaam hoger; u wilt de vaardigheid niet testen in een situatie waarin uw hond het risico loopt op letsel.
"Sommige honden zijn gemakkelijker te trainen dan andere", zegt Dr. Miller. “De border collie is bijvoorbeeld gefokt om op afstand commando's of signalen op te volgen. Het is misschien makkelijker om haar te trainen dan een terriër of een jachthond, maar het is een trainbare vaardigheid, ongeacht het hondenras dat je bezit."
Als je eenmaal een stevige "wacht" in je hond hebt getraind, heb je een veel betere kans om te voorkomen dat hij wilde dieren achtervolgt en confronteert, of je nu in de achtertuin, het hondenpark of een bosrijke omgeving bent. Ja, zijn drang om te achtervolgen is sterk, maar met een beetje oefening en wat extra voorzorgsmaatregelen (zie kader) zal hij leren zijn instinctieve reactie om hem te hightailen te negeren na het volgende konijn, stinkdier of ander beestje dat hij ziet.
Hoe solide de training van uw hond ook is, het minimaliseren van zijn contact met dieren in het wild is onderdeel van het waarborgen van zijn veiligheid. Hier zijn een paar suggesties:
Tipper, mijn geredde border collie, heeft een redelijk goede terugroepactie. Ik was er afgelopen voorjaar dankbaar voor toen we een bebost pad bewandelden in het noordwesten van Connecticut. Ik was aan het dagdromen, genietend van de dag met mijn hond, toen een grote zwarte beer het pad voor ons op sjokte. Tipper bleef staan, haar ogen strak op de beer gericht. Ik had niet verwacht dat ze zich zou omdraaien en naar me zou kijken, aangezien de berenuitdaging enorm was, en ik wist dat ze haar ogen er niet van af kon houden. Maar ze pauzeerde, wachtte en hield een oor in mijn richting om me te laten weten dat ze luisterde.
Wacht,' beval ik met een lage, maar stevige stem. Ik hield mijn adem in toen de beer de lucht snoof en slofte toen terug het bos in. We wachtten tot we zeker wisten dat de beer goed van het pad was afgedwaald en vervolgden onze wandeling. Tipper bewoog voorzichtig naar voren en snuffelde aan de grond waar de poten van de beer slechts enkele seconden eerder waren geweest.
Ik was die dag erg dankbaar dat ik mijn hond het "wacht"-commando had geleerd. Als Tipper had toegegeven aan haar natuurlijke instinct om te blaffen en de beer te achtervolgen, hadden we allebei in de problemen kunnen komen.
