Snuffelhonden kunnen bepaalde chemische deeltjes detecteren en medische aandoeningen en complicaties diagnosticeren, zoals blaas- en colorectale kanker, melanoom en hypoglykemie bij diabetespatiënten. Met de wereldwijde verspreiding van COVID-19 over de hele wereld, is er behoefte aan realtime screening van de bevolking, vooral op drukke plaatsen. Het onderzoek heeft tot doel de toepasbaarheid van speurhonden voor het uitvoeren van een dergelijke taak te onderzoeken.
Over de hele wereld worden honden getraind om de geur van COVID-19-infecties te detecteren. Hondentrainers overdrijven in sommige gevallen. Ze beweren dat honden het virus met bijna perfecte nauwkeurigheid kunnen detecteren. Wetenschappers suggereren dat snuffelrassen zouden kunnen helpen om de pandemie onder controle te krijgen, omdat ze honderden mensen in een uur kunnen screenen. Deze methode is goedkoper om uit te voeren dan andere conventionele tests, zoals de RNA-amplificatietechniek PCR. Maar de meeste van deze bevindingen zijn nog niet nauwkeurig beoordeeld.
Onderzoekers zeggen dat de eerste resultaten van hondengroepen intrigerend en veelbelovend zijn. Maar er zijn nog steeds twijfels over het niveau en de impact van het proces. Niemand gelooft dat ze een PCR-machine kunnen vervangen, maar ze kunnen veelbelovend zijn.
Mensen maken al tientallen jaren gebruik van het superieure reukvermogen van honden. De neuzen van honden dragen 50 tot 60 keer meer geurreceptoren dan die van mensen. Daardoor kunnen ze minuscule geurconcentraties detecteren die mensen niet kunnen. Snuffelhonden zijn al vertrouwd inzicht op luchthavens, waar ze meestal vuurwapens, explosieven en drugs aantreffen. Wetenschappers hebben ook speurhonden getraind om bepaalde ziekten zoals kanker en malaria bij mensen op te sporen. Maar de dieren waren ongeschikt bevonden voor dit specifieke doel. Onderzoekers weten niet wat de honden ruiken, maar velen vermoeden dat deze virussen ervoor zorgen dat het menselijk lichaam een bepaald patroon van vluchtige organische stoffen (VOS) afscheidt. Deze moleculen creëren een geur die honden kunnen oppikken. Sommige andere virale infecties kunnen er ook voor zorgen dat het lichaam dit doet.
Veel wetenschappers hebben hun hoektanden getraind om monsters te ruiken, meestal het zweet in steriele containers, en wanneer ze tekenen van een infectie detecteren, kunnen ze gaan zitten of op de grond klauwen. Op luchthavens van de Verenigde Arabische Emiraten doen de speurhondenrassen het werk. Later ook gecontroleerd aan de hand van conventionele tests. Dienovereenkomstig hadden honden in Finland en Libanon gevallen geïdentificeerd dagen voordat laboratoriumtests het virus oppikten, wat suggereert dat ze een infectie kunnen herkennen voordat de symptomen beginnen. De dieren identificeerden correct alle negatieve resultaten en 92% van de positieve gevallen. Dat was heel nauwkeurig, haalbaar, goedkoop en reproduceerbaar. Vooral onderontwikkelde landen met beperkte laboratoriumruimte zouden van de aanpak kunnen profiteren.
Afvalproducten van besmette mensen hebben kenmerkende geuren, zo blijkt uit de onderzoeken. Uit de urine, het speeksel en het zweet van mensen komen chemicaliën vrij die vluchtige organische stoffen worden genoemd en die verschillende geuren kunnen hebben, afhankelijk van of iemand een infectie heeft of niet.
Volgens studies is het reukvermogen van een hond hoog vanwege de complexe structuur van zijn neus. Mensen hebben geen reukvermogen zoals honden. Ze kunnen ongeëvenaarde geuren detecteren. Getrainde honden identificeerden correct urinemonsters van patiënten met blaaskanker en met malaria geïnfecteerde kinderen aan de hand van hun voetengeur. Voor COVID-19 was Dubai de eerste die honden inzet om dergelijke infecties bij passagiers op te sporen. Finland en Libanon hebben ook proeven gedaan met speurhonden op luchthavens.
De onderzoekers trainden acht honden op monsters genomen uit de monden en luchtpijpen van zeven mensen met COVID-19 en zeven niet-geïnfecteerde mensen. De honden identificeerden 83% van de positieve gevallen en 96% van de negatieve.
De honden kunnen ook het verschil zien tussen urine en zweet van mensen met of zonder de ziekte. De getrainde acht honden ontdekten COVID-19 in 198 zweetmonsters, waarvan ongeveer de helft van mensen met de ziekte. Maar er is variatie in hoe goed individuele honden presteren. In enkele onderzoeken identificeerden sommigen nauwkeurig, terwijl sommigen het misten. Groepen moeten hun steekproefomvang vergroten voordat de wetenschappelijke gemeenschap kan beoordelen hoe nuttig de honden kunnen zijn. Het is belangrijk om niet te vroeg conclusies te trekken met grote claims en kleine datasets. Daarom is er een vereiste om de steekproefomvang te vergroten om een sterk resultaat te bereiken.
Collecties werden aan de honden gepresenteerd op een standsysteem en elke keer beloond voor het aangeven van een positieve en het negeren van de negatieve. Als een stand een positief monster bevatte, zou de hond gaan zitten of zijn neus ernaartoe wijzen, het negatieve monster negerend. Wiskundige modellering toonde aan dat snuffelaars in een echte omgeving binnen 30 minuten meer dan 300 mensen konden screenen. Dat scheelt veel tijd, geld en middelen. Over het algemeen nemen de rapporten 72 uur voor de definitieve resultaten. Dus als we overwegen om honden grondig op te sporen, dan zal het een verschil maken. Ze kunnen dus werken als ons toekomstige testdetectieapparaat en zouden bekend kunnen worden als COVID-detectiehonden.
De onderzoekers beschouwen het eerder als een aanvulling dan als een vervanging. De COVID-speurhonden en een PCR-test kunnen bijna 91% van de infecties diagnosticeren bij zowel symptomatische als asymptomatische dragers. Het is niet onze bedoeling dat de honden PCR-tests vervangen. Het voordeel van deze honden is hoe snel ze de geur van de infectie kunnen detecteren. De modellering suggereerde dat het beste gebruik van de honden is als een snelle massale screeningstool met een bevestigende PCR voor iedereen die door de honden als positief wordt aangegeven en daarom het aantal vereiste PCR-tests zou kunnen verminderen. Nogmaals, de honden hadden training gekregen in een gecontroleerde omgeving. Afgezien van het modelleren, moet de effectiviteit van getrainde honden nog worden bevestigd in een echte wereld. Niemand zegt dat honden een PCR-machine kunnen vervangen, maar ze kunnen veelbelovend zijn.
