Honden zijn slimme, bewuste wezens met een heleboel eigenschappen die op mensen lijken. Ze zijn ook onderwerp geweest van studies met paw enkele resultaten. Onze woofers zijn emotioneel, intelligent en kunnen bijna je gedachten lezen. Bekijk ze wanneer ze je gezichtsuitdrukkingen nabootsen of troost je in tijden van stress.
Als een mens of een hondje sterft, kunnen ze dan net zo treuren als mensen? Kunnen ze begrijpen dat hun vriend niet terugkomt? Laten we de moeilijke vragen stellen. Kan een hond het verlies van een voogd of een andere hond voelen? Sommigen zeggen zeker, terwijl anderen je op geen enkele manier zullen vertellen. Wat denk je?
Het verlies van een dierbare is nooit gemakkelijk te dragen, omdat we oog in oog komen te staan met onze sterfelijkheid en de pijn voelen die gepaard gaat met verdriet. We begrijpen het hoe en waarom, maar als er een hond in huis is, hoe gaan ze dan om als hun baas of meesteres plotseling weg is?
Het is een mysterie dat ze misschien niet begrijpen, terwijl ze andere leden van de familie zien huilen en rouwen. Onze straathonden zijn afgestemd en kunnen emotionele vibes oppikken. Als het huis een droevige sfeer heeft, zal uw pup zich waarschijnlijk ook zo voelen. Ze zullen merken dat er iemand wordt vermist en als ze een bewogen verleden hebben en hyperverbonden waren met hun voogd, staat je pup misschien op het punt om in een baan om de aarde te gaan.
Gevoelens van depressie kunnen uw Rambo Rottweiler overweldigen terwijl ze piekeren, wetende dat hun baasje niet thuis is gekomen. Sommige honden vormen een band met één persoon en voelen zich alleen op hun gemak als ze in de buurt zijn. Deze aanhankelijke pup kan neurotisch worden als hun voogd er niet meer is. Verlatingsangst neemt toe en terwijl familieleden het verlies verwerken, verliest hun Rottweiler de controle.
Waar cruxy familiehonden zich misschien depressief voelen en een tijdje van hun eten gaan, zal deze hardnekkige pup het moeilijk vinden om ermee om te gaan. Er kon constant gejammer en geblaf aan de deur zijn, alsof ze wilden dat hun voogd zou verschijnen. Ze kunnen van kamer naar kamer lopen, huilend en jammerend terwijl ze de geur van hun huisdier-ouder opsnuiven.
Als ze alleen worden gelaten, kunnen ze zich uitleven en op de schoenen van hun verloren voogd kauwen, of naar de wc gaan over de hele vloer. Hun verwarde gevoelens van verdriet kunnen agressie veroorzaken jegens vreemden die hun respect komen betuigen. Dit kan ertoe leiden dat een hond zijn tanden blokkeert en gromt, met de vacht op de achterkant van hun nek.
Dus wat gebeurt er als een hond een andere woofer in huis verliest? De mate van verdriet zal afhangen van de relatie tussen de honden. Als het ultra dichtbij was, zal de overgebleven pup het verlies voelen. Zoals mensen op hun eigen unieke manier rouwen om hun dierbaren, zo rouwen honden om het verlies van een naaste hond.
Een hond kan ons niet vertellen hoe hij zich voelt, dus zoeken we naar signalen in zijn gedrag om ons aanwijzingen te geven. Als ze depressief zijn en geen zin hebben om hun dagelijkse wandeling te maken, kun je ervan uitgaan dat je hond zijn vriend mist. Waar ze ooit met een speeltje naar je toe kwamen en met een boog speelden om plezier te creëren, zou deze droevige pup zich terugtrekken of helemaal stilvallen.
Kan een hond een gebroken hart hebben? Het lijkt mogelijk als je je het beroemde verhaal herinnert van Hachiko, een Akita-hondenras, die elke dag op een treinstation in Japan wachtte op de terugkeer van zijn overleden baasje.
Een professor in Primatengedrag aan de Emory University in Atlanta heeft het gedrag van primaten bestudeerd wanneer ze een familielid verliezen. Hij gelooft dat dieren rouwen om het verlies van familieleden - afhankelijk van de diepte van gehechtheid.
De "Daily Mail" bevatte het verhaal van Kapitein, een Duitse herder die weigerde het graf van zijn meester te verlaten. Toen zijn voogd stierf, rende hij weg en toen de familie naar het graf van hun geliefde ging, vonden ze Kapitein. De familie wist nooit zeker hoe hij het graf had gevonden en probeerde hem naar huis te brengen, maar de kapitein keerde steeds terug naar de rustplaats van zijn voogd.
Wolven zijn miljoenen jaren geleden geëvolueerd en het is bekend dat ze rouwen om hun doden. Wanneer een lid van de roedel sterft, huilen ze en staan stil bij het overleden lid. Sommigen die dichtbij waren, zouden zichzelf van de roedel kunnen terugtrekken en er de voorkeur aan geven alleen te rouwen. "White Wolf Pack", onthulde dat de dood van een partner de hele roedel deed rouwen. Ze leken depressief, met hun kop en staart laag naar beneden. Hun geest verpletterd door het verlies.
Wolven zijn de grootvader van honden en delen met hun nakomelingen het recht om te rouwen om hun dierbaren. We zijn hun nieuwe roedel geworden, en als een van ons overgaat in het grote hiernamaals, zal de familiehond het verlies voelen.
Het is een sceptische wereld, maar je kunt de verwantschap tussen wolf en hond niet ontkennen als het gaat om het voelen van verdriet. Het is ook waar dat het duizenden jaren samenleven met mensen onze pups heeft ontwikkeld om enkele van onze klassieke eigenschappen na te bootsen. Hoe dan ook, honden hebben inherent begrip voor verlies en kunnen de effecten voelen. De auteur van "How Animals Grieve", een professor in de antropologie, vermoedt dat alle dieren rouwen. Ze merkte op hoe dolfijnen niet accepteren dat een baby is overleden en ze dicht bij het water blijven houden
Een ander verhaal van de "New York Post", benadrukt de show van het respectvolle dier wanneer een metgezel sterft. Een dressuurpaard moest worden ingeslapen en werd begraven op het terrein van de eigenaar - die verbaasd was om de andere paarden rond het graf te zien staan, met hangende hoofden. De volgende ochtend waren ze er nog. Een jonge chimpansee stierf kort nadat zijn moeders waren overleden, ook al was hij oud genoeg om zich te voeden en door te gaan.
Wanneer dieren een band vormen, of het nu een moeder-kindrelatie is of een vriendschap, rouwen ze, en soms is de emotionele ontreddering zo groot, dat ze ook doorgeven. Onze poot sommige honden hebben de treurige geest van de wolf en het oprechte verdriet van mensen.
Honden zijn een stijlvolle interpretatie van twee formidabele aardse soorten, de wolf en de mens. Oorspronkelijk gefokt voor jagen, hoeden en vriendschap, evolueerden honden tot ijdelheidsrassen, uniek voor elk land.
Hun vermogen om zelfstandig te denken werd nooit in twijfel getrokken totdat de wetenschap begon met een volledige analyse van het bewustzijn van honden - met verrassende resultaten. Kranten over de hele wereld brachten de verhalen zoals ze kwamen. "Honden zijn emotioneel; ze kunnen empathie, jaloezie en verlies voelen!"
Deze door mensen geïnspireerde kenmerken werden nu gedeeld met onze straathonden. Charles Darwin wint misschien het argument dat dieren gevoelens en bewustzijn hebben, zoals wetenschappelijke studies bewijzen. In de 17e eeuw hield een filosoof genaamd Rene Descartes vol dat dieren zulke dingen onmogelijk konden voelen en kreeg hij brede steun voor zijn theorie. Hij geloofde dat honden en alle andere dieren mechanische wezens waren en niet in staat om emoties te hebben of het verlies van een geliefde te begrijpen.
De 21e eeuw is goed voor onze straathonden geweest, met een studie gefinancierd door de "Morris Animal Foundation", die aantoont dat honden kunnen rouwen. Ongeveer 259 eigenaren van gezelschapsdieren die in de afgelopen vijf jaar een huisdier hadden verloren, deden mee. De getroffen honden aten veel langzamer dan normaal en brachten meer tijd door met slapen. Ze zouden ook op zoek gaan naar hun overleden hondenmaatje en alle plaatsen controleren waar ze gewoonlijk zouden rondhangen. Sommige honden werden aanhankelijk en eisten meer aandacht, terwijl anderen jammerden en huilden.
Het ongeloof dat hun hondenvriend weg was, is vergelijkbaar met hoe mensen vaak reageren. We hebben afbeeldingen gezien van honden die op graven liggen en de hartverscheurende scène van een Labrador genaamd Hawkeye, die ijverig bij de kist van zijn Navy Seal-meester lag tijdens zijn begrafenis in de Daily Mail.
Het is moeilijk om de groeiende hoeveelheid bewijs aan de kaak te stellen dat honden veel op ons lijken en rouwen om hun menselijke en huishoudelijke metgezellen.
Wanneer een persoon sterft, hebben familieleden en vrienden de neiging om steun te bieden, terwijl de familiehond tijdens het rouwproces achterover kan leunen. Verdriet is een gevoel als geen ander en kan overweldigend zijn voor zowel mensen als honden, dus het is belangrijk om Roxy in de gaten te houden, je verdrietig uitziende Lab die haar huisdierouder mist. Haar routine hetzelfde houden zal helpen en als ze niet zo hongerig is als normaal, bied haar dan later een diner aan.
Als gezinsleden het druk hebben om voor elkaar te zorgen, vraag dan een buur of vriend om met Roxy te gaan wandelen. Dit is een grote afleiding en zorgt er ook voor dat ze het huis uit is. Misschien kan een time-out bij een plaatselijke hondenopvang haar opbeuren, afhankelijk van hoe ze omgaat met het weg zijn van het gezin. Zorg ervoor dat deze treurige pup veel genegenheid krijgt. Honden hebben moeite om te begrijpen waarom een moeder of vader als huisdier er niet meer is en kunnen ze gaan zoeken en op wonderbaarlijke wijze hun graf vinden. Als Roxy depressief wordt en weigert te eten, breng haar dan naar de dierenarts.
The Telegraph publiceerde een tragisch verhaal over een hond die werd achtergelaten op een luchthaven en stierf aan een gebroken hart. Deze bedroefde pup dwaalde een maand rond op een luchthaven in Columbia voordat hij naar een opvangcentrum werd gebracht. Ze had eten gekregen van het luchthavenpersoneel, maar ze weigerde te eten. Na pogingen om de vrouwelijke pup te redden, werd ze depressiever en stierf.
Of een hond zijn huisgenoot of baasje verliest, het rouwproces kan hetzelfde zijn. Experts geloven dat een hond op de dood reageert zoals kinderen dat doen, zonder de duurzaamheid van het overlijden van hun baasjes volledig te begrijpen. Dit kan de reden zijn waarom zoveel puppy's waakzaam zijn of op zoek gaan naar hun vermiste voogd. Men denkt dat de mentale capaciteit van een hond die van een 2-jarige is, wiens concept van de dood beperkt is. Dat maakt de beelden van honden die op graven liggen en jarenlang op dezelfde plek wachten een echt triest gezicht. Waar mensen over het algemeen in staat zijn om verder te gaan, kunnen honden vast komen te zitten in een virtuele staat van verdriet.
Honden zijn emotionele wezens met een diep karakter om verlies te begrijpen en te voelen!
