Collie-oogafwijking is een oogziekte die niet alleen collies treft, maar ook verschillende andere hondenrassen. Aangezien deze ziekte vaak tot blindheid leidt, is het belangrijk dat eigenaren van risicorassen deze aandoening begrijpen en de symptomen kennen die ermee gepaard gaan.
Collie-oogafwijking (CEA) is ook bekend als collie-oogafwijking en is een oogziekte die de ontwikkeling van het oog beïnvloedt. Het is een genetische, erfelijke ziekte waarmee honden worden geboren. Collie-oogafwijking zorgt er meestal voor dat de bloedvaten in een oog die de bloedtoevoer naar het netvlies verzorgen, onderontwikkeld zijn. Deze ziekte kan tot blindheid leiden als deze ernstig genoeg is, omdat het netvlies niet goed doorbloedt of losraakt.
Er zijn eigenlijk verschillende oogafwijkingen die kunnen worden geclassificeerd als een onderdeel van een collie-oogafwijking en daarom wordt de ziekte vaak beschreven als een syndroom.
Collie-oogafwijkingen zijn geen ziekte die duidelijk wordt gezien door eigenaren van gezelschapsdieren, maar af en toe worden meer voor de hand liggende oogafwijkingen gezien naast CEA. Microftalmie is een aandoening waarbij een hond kleinere dan normale oogbollen heeft en enoftalmie is een aandoening waarbij de oogbollen in het hoofd van de hond zijn verzonken. Elk van deze aandoeningen kan worden gezien bij een hond met een collie-oogafwijking en zijn de enige echte zichtbare veranderingen aan de ogen die kunnen worden gezien zonder speciale apparatuur.
Collie-oogafwijking is te wijten aan een recessief gen dat wordt doorgegeven aan nakomelingen. Het is erfelijk, dus een hond zal met deze genetische verandering geboren worden, zelfs als de tekenen of symptomen van CEA niet onmiddellijk worden opgemerkt. CEA is geen besmettelijke ziekte.
Een veterinaire oogarts zal de ogen van uw collie verwijden en een oftalmoscoop gebruiken om te zoeken naar veranderingen in de ogen of tekenen van collie-oogafwijkingen. Om een hond met een collie-oogafwijking definitief te diagnosticeren, moet er een genetische test worden uitgevoerd.
In sommige gevallen is een operatie beschikbaar om netvliesloslating te voorkomen als dat een probleem is voor de specifieke symptomen van CEA van uw hond. Over het algemeen wordt collie-oogafwijking echter niet als behandelbaar beschouwd. Sommige honden verliezen hun gezichtsvermogen misschien niet volledig, terwijl anderen dat wel doen, maar het is belangrijk om te onthouden dat honden zich goed aanpassen aan het verliezen van hun gezichtsvermogen en nog steeds een heel gelukkig leven kunnen leiden.
Genetisch testen en selectief fokken zijn momenteel de enige manieren om de incidentie van collie-oogafwijkingen te verminderen. Er zijn tests beschikbaar om honden te screenen voordat ze worden gebruikt voor de fokkerij en kunnen fokkers vertellen of een hond gewoon een drager is of een vorm van collie-oogafwijking heeft. Deze test maakt gebruik van een wanguitstrijkje of bloedmonster om te zoeken naar genetische markers, maar een oogonderzoek moet ook worden uitgevoerd door een veterinaire oogarts.
Sommige rassen worden vaker aangetast dan andere, dus deze rassen moeten als risicovol worden beschouwd en vóór het fokken op collie-oogafwijkingen worden getest.
