Denk je dat honden gevoelens hebben? De meesten van ons hondenbezitters geloven van wel, maar we hebben niet veel wetenschappelijk bewijs gehad om dit te staven. Maar dat is aan het veranderen.
De cognitieve wetenschap bij honden heeft het afgelopen decennium een lange weg afgelegd en we kunnen nu bewijzen dat honden gevoelens hebben. Ook niet alleen simpele gevoelens; ze vertonen complexe emoties zoals jaloezie en het is heel goed mogelijk dat ze hun eigen morele code hebben. Onderzoekers beginnen nog maar net aan de oppervlakte te komen als het erom gaat te begrijpen hoe complex hun gevoelens werkelijk zijn.
Hebben honden gevoelens? Wetenschappelijke studies bewijzen niet alleen dat honden gevoelens hebben, ze ontdekken ook dat de emoties van honden complexer zijn dan we dachten. Wetgevers merken dit ook op en geven honden de status van een bewust wezen. Eerder dit jaar verklaarde Frankrijk dat honden niet langer alleen als persoonlijk eigendom worden beschouwd; ze krijgen nu rechten als levende wezens.
Heeft uw hond een breed scala aan emoties? De meeste hondenbezitters zouden ja zeggen. Denkt hij na over de zin van het leven? Waarschijnlijk niet, maar de wetenschap helpt ons om de emoties van honden beter te begrijpen en ze zijn misschien niet zo eenvoudig als we ooit dachten.
We hebben honden vaak vergeleken met mentaal zo complex als een kind van 2 jaar. We weten dat ze onze lichaamstaal en stemmen beter begrijpen dan enig ander wezen, maar hoeveel weten we over hun signalen aan ons?
Honden zijn het enige niet-primaatdier dat mensen in de ogen kijkt. Na studies over de domesticatie van wolven verwachtten onderzoekers oogcontact als een gedeelde eigenschap te vinden. Het is een uniek gedrag tussen mensen en honden. Honden zoeken oogcontact van mensen, maar niet van hun eigen ouders.
Alle hondenbezitters hebben veel anekdotisch bewijs van de emoties van hun eigen hond, maar het wordt nog steeds behoorlijk verkeerd begrepen door de wetenschap. Verbazingwekkend genoeg hebben enkele zeer ijverige onderzoekers de afgelopen jaren honden kunnen trainen om stil te zitten in M.R.I. scanners om een beter begrip te krijgen van wat er werkelijk in Fido's hoofd omgaat.
De honden zijn niet verdoofd, dat zou niet erg handig zijn bij het testen op cognitief gedrag, de honden zitten vrijwillig stil. Deze nieuwe onderzoekslijn zal ons een veel beter begrip geven van wat honden wel en niet emotioneel kunnen voelen.
We ontdekken nu dat we veel van dezelfde hersenfunctionaliteit delen als de beste vriend van de mens. Het helpt te verklaren waarom we zo'n hechte band met hen hebben kunnen vormen en waarom ze veel van onze emotionele signalen lijken te begrijpen. We weten dat honden vreugde, geluk, angst en stress voelen, maar we weten niet veel over andere hondenemoties.
Nu kunnen onderzoekers dieper in de studie van hondenneurowetenschappen duiken en beginnen ze te zien hoe vergelijkbaar en we zijn voor onze hond metgezel als het gaat om emoties.
Dus ja; honden hebben gevoelens. Niet alleen dat - hun gevoelens zijn veel complexer dan we eerder dachten. De volgende keer dat iemand vraagt:"Hebben honden gevoelens?" noem deze acht wetenschappelijke onderzoeken die bewijzen dat honden inderdaad gevoelens hebben.
In oktober 2013 was er een artikel genaamd Dogs Are People, Too gepubliceerd in de New York Times. Onderzoekers hebben 12 honden getraind om M.R.I. scanners om hun hersenen te laten analyseren terwijl ze bepaalde signalen leerden kennen. Handsignalen die op voedsel wijzen, zouden de nucleus caudatus stimuleren, het gebied van de hersenen dat wordt geassocieerd met het anticiperen op dingen die we leuk vinden.
De caudate bij honden verhoogde ook de activiteit wanneer de geur van een bekende persoon werd geïntroduceerd of wanneer de eigenaar van de hond de kamer weer binnenkwam. Veel van dezelfde dingen die de menselijke caudaat activeren, werken op dezelfde manier in hoektanden. De caudate is zo voorspelbaar bij mensen dat het voorkeuren in voedsel kan voorspellen. Wetenschappers noemen deze overeenkomst tussen de hersenactiviteit van mensen en honden een functionele homologie.
Eerder dit jaar brachten onderzoekers een onderzoek uit waarin werd vastgesteld dat honden onze stemmingen konden lezen door stemmen in een klein deel van hun hersenen te ontcijferen. 11 honden werden getraind om in M.R.I. scanners gedurende 10 minuten terwijl ze luisterden naar 200 honden-, mensen- en omgevingsgeluiden. Net als bij mensen bleken de honden een klein aantal neuronen te hebben die het sterkst oplichtten als ze de stem van hun eigen soort hoorden.
Ze ontdekten ook dat mensen en honden emotionele geluidsgegevens op dezelfde manier verwerken. De primaire auditieve cortex werd bij beide soorten meer geactiveerd wanneer een vrolijk monster werd gespeeld dan een droevig geluid. De studie suggereert dat zowel mensen als honden dit deel van de hersenen bedreven zijn in het begrijpen van de verschillende subtiliteiten in stemtonen.
In 2017 werd een onderzoek gepubliceerd over het vermogen van honden om egoïstisch versus genereus gedrag te herkennen. Onderzoekers in deze studie observeerden hoe de hond door zijn eigenaar aangelijnd zou zitten in een kamer met twee andere vreemden. De vreemden kregen allebei een kom met stinkend voedsel met worst en ontbijtgranen. Een derde persoon zou de kamer binnenkomen, handelend als een bedelaar, ze zou naar de eerste vreemdeling gaan en om wat eten vragen. Hij zei dan met een luide, strenge stem 'NEE' en joeg haar weg met zijn arm.
Deze eerste persoon ging dan naar de andere persoon voor eten. Deze tweede vreemdeling zei OK met een mooi klinkende stem en stopte een beetje voedsel in de mond van de bedelaar. De bedelaar zou dan de kamer verlaten en na een paar minuten zou de eigenaar van de hond hun hond losmaken en hem laten doen wat hij wil. Meer dan twee derde van de tijd ging de hond regelrecht naar de aardigere vreemdeling die het eten met de bedelaar deelde.
In juni 2012 is er een studie uitgebracht over empathie bij honden. 18 honden, variërend in leeftijd en ras, werden blootgesteld aan vier afzonderlijke omstandigheden van 20 seconden waarbij de eigenaar van de hond of een vreemde neuriede, op een nonchalante manier sprak of deed alsof hij huilde. Geen van de honden reageerde op de mensen die gewoon aan het praten waren en een paar reageerden op het gezoem.
De meeste honden naderden en raakten de mens aan terwijl ze deden alsof ze huilden. Uit het onderzoek bleek dat de honden die de huilende mensen naderden, dit op een onderdanige manier deden in overeenstemming met empathische bezorgdheid. Er werd geen voorkeur gevonden met betrekking tot de persoon die de hond benaderde, de vreemdeling of de eigenaar. De studie concludeerde dat ze reageerden op de emotie, niet op hun eigen behoeften.
Wetenschappers zeiden eerder dit jaar dat honden geen schaamte of schuldgevoelens hebben. We kennen allemaal de blik, oren naar achteren en hoofd ineengedoken. Een onderzoeker aan het Barnard College in New York City filmde 14 honden in een reeks proeven om hun reactie te peilen toen hun baasje de kamer verliet nadat hij hen had gezegd geen traktatie te eten.
Toen eigenaren terugkwamen, ontdekten ze dat, ongeacht of de hond de traktatie at of niet, de honden op dezelfde manier reageerden als hun eigenaar hen uitschold. Het was geen schuldgevoel dat de aanblik veroorzaakte, maar een directe reactie op de uitbrander van hun eigenaar. De onderzoeker zei dat ze niet per se weet dat honden geen schuld kunnen voelen, alleen dat de 'schuldige blik' daar geen indicatie van is.
In 2008 testten wetenschappers van de Universiteit van Wenen, Oostenrijk, 43 honden om te zien of ze bewijs van jaloezie of afgunst vonden. De honden waren allemaal getraind om poten te schudden, zodat de onderzoekers elk van hen zouden vragen om te schudden. Alle honden presteerden goed totdat ze merkten dat sommige van de andere honden rijker werden beloond met traktaties.
De honden die geen traktatie voor hun poot kregen, presteerden veel slechter en gehoorzaamden slechts 13 van de 30 keer. Ze vertoonden ook stressgedrag, zoals zichzelf likken of krabben. Ze waren ongelukkig over de oneerlijke situatie.
Honden lachen blijkbaar. Het geluid van een hondenlach is een beetje als een hijgen in het menselijk oor. Patricia Simonet bestudeerde de reacties van honden terwijl ze een audio-opname afspeelde van een andere hond die lachte.
Als de honden het geluid hoorden en individueel werden getest, pakten ze een speeltje op en deden de speelbooghouding. Ze testte dezelfde honden op gegrom, gejank en geblaf. Als puppy's het gegrom hoorden, plassen ze op de grond. Ze ontdekte ook dat het lachen van de hond tegen een gestresste hond hem kon kalmeren in plaats van hem op te winden.
Onderzoek wees uit dat sommige honden die verlatingsangst vertonen, kunnen worden beïnvloed door negatieve emotionele toestanden zoals pessimisme. De studie werd uitgevoerd aan de Britse Bristol University. Er werden 24 honden onderzocht die recentelijk in een dierenasiel waren binnengekomen. Ze leerden eerst elk van de honden voor verlatingsangst door het dier 20 minuten alleen in een kamer te plaatsen.
De volgende dag zouden ze dit gedrag herhalen en het gedrag van de hond opnemen. Degenen die verlatingsangst hadden, blaften, krabden aan de deur en sprongen op meubels. Deze zelfde 24 honden kregen ook voerbakken in specifieke delen van een kamer, aan de ene kant konden ze altijd verwachten dat het vol zou zijn en aan de andere kant zou het leeg zijn. Dit werd herhaald totdat de honden wisten wat ze konden verwachten.
De onderzoekers begonnen vervolgens extra kommen te plaatsen op onduidelijke plaatsen in de kamer. De honden die onmiddellijk naar de nieuwe voerbak renden werden als optimistisch beschouwd en de honden die de nieuwe voerbak niet naderden waren de pessimistische. De honden die pessimisten waren als het om de voerbak ging, waren degenen die meer verlatingsangst vertoonden.
Hier is een soortgelijk onderzoek dat eerder dit jaar werd uitgevoerd aan de Universiteit van Sydney:
We vragen ons vaak af waarom we ons zo dicht bij onze honden voelen, waarom er een soort van wederzijds begrip lijkt te zijn. Het is een relatie die al duizenden jaren bestaat.
De relatie is altijd wederzijds voordelig geweest; ze beschermen ons en helpen ons jagen terwijl wij hen van voedsel en onderdak voorzien. Misschien heeft het zo lang zij aan zij met de hond werken ons geleerd hoe we met elkaar moeten communiceren op een manier die we nog niet volledig begrijpen.
Ik denk dat we het er allemaal over eens zijn dat de onderzoeken aantonen dat honden echt van ons houden - misschien meer dan we ooit hadden verwacht.
Dus wat zeg je als iemand je vraagt of honden gevoelens hebben? Ik vind het een beetje moeilijk te geloven dat iemand die een hond had, nee zou zeggen. Ik vroeg me vaak af of ik de emotionele intelligentie van mijn honden overschatte, maar nu denk ik dat we net beginnen te begrijpen hoe emotioneel complex ze werkelijk zijn.
