Laika moet misschien voor veel dingen in het leven werken, maar mijn genegenheid hoort daar niet bij.
Beoefent u het protocol Niets in het leven is gratis met uw hond? Toen ik Laika voor het eerst kreeg, werd mij aangeraden die filosofie voor alles te gebruiken . Ik kreeg te horen dat het mijn hond zelfverzekerder zou maken en zich beter zou gedragen.
Nu ben ik het er niet mee eens dat het goed werkt voor veel trainingsoefeningen, maar er was één onderdeel dat me aan het denken zette. Hoe meer ik naar NILF keek, hoe meer ik me realiseerde dat ik het niet eens was met een van de belangrijkste principes; dat mijn genegenheid een hulpbron was die niet vrijelijk werd gegeven. Wat denk je? Moeten honden genegenheid verdienen?
Niets in het leven is gratis (NILF) is een hondentrainingsprotocol dat vereist dat uw hond een bevel of teken gehoorzaamt voordat hij iets krijgt wat hij wil. De opdracht die u gebruikt, kan zijn wat u maar wilt, maar de sleutel is om consistent te blijven. Het belangrijkste van NILF is dat de hond pas krijgt wat hij wil nadat het bevel is opgevolgd.
Eten, spelen, aaien en speelgoed zijn allemaal middelen die uw hond nodig heeft. Als je het NILF-protocol volgt, moet je jezelf vestigen als een sterke leider, dus je moet ervoor zorgen dat je hond zijn beloningen verdient. In NILF worden de versterkingen van uw honden streng gecontroleerd en afgeleverd nadat uw hond voor hen heeft gewerkt.
Zoals bij elk hondentrainingsprotocol kan het niveau van toewijding en consistentie bij deze methode variëren. In de meest extreme gevallen wordt NILF uitgelegd als belangrijk om jezelf beter te kunnen vestigen als de roedelleider.
NILF is uitstekend in het trainen van consistentie bij ons mensen. We vergeten vaak dat we altijd aan het trainen zijn, of we het ons nu realiseren of niet. Volgt uw hond u overal? Als hij dat doet, geef je hem dan een positieve bekrachtiging, zoals een aardig klopje op zijn hoofd? Ik weet dat ik dat doe. Het verbaast me dan ook niet waarom mijn hond Laika nogal een klittenbandhond is.
Honden blinken uit in consistentie en routine. Als iets voor hen werkt, proberen ze het opnieuw. Heeft bedelen om die reep spek vorige maand gewerkt? Als het dat deed, zal het waarschijnlijk ooit weer werken. Dit is waar NILF ons herinnert aan het belang van consistentie en verwachtingen.
Ik ben het er niet mee eens dat onze honden moeten weten wat er van hen wordt verwacht. Ik bekrachtig gewenst gedrag met positieve bekrachtiging. Het helpt om met Laika te communiceren wanneer ze een goede beslissing heeft genomen en de kans is groter dat ze dat gedrag later herhaalt. En zoals alle trainingen die consistent blijven, heb ik geweldige resultaten behaald.
Voordat we onze dagelijkse wandelingen gaan maken, haalt Laika haar riem voor me op. Het is een eenvoudige klus voor haar om te doen terwijl ik me klaarmaak, en wat nog belangrijker is, het helpt haar gefocust te blijven in plaats van in cirkels rond te draaien van opwinding. Als er bezoek komt, mag ze ze pas begroeten als ze gaat zitten en kalm blijft.
Voordat ze haar maaltijden krijgt, moet ze zitten. Het is voor niemand een slecht idee, maar voor Laika was het buitengewoon belangrijk vanwege haar strenge bewaking van hulpbronnen. Voordat ze de riem loslaat, moet ze even zitten en geduldig wachten.
Er zijn veel kleine dingen die ze moet verdienen in het leven, maar ik heb nooit genegenheid tot een van hen gemaakt.
Ik heb twee problemen met het NILF-protocol. De eerste is de basis in de roedelmentaliteit. Niet alle mensen die NILF gebruiken, zien zichzelf als alfa's, maar het is een vrij algemeen thema in het protocol. Natuurlijk laat ik mijn hond bepaald gedrag vertonen voordat we gaan wandelen of eten, maar het is niet zo dat ik mezelf als haar leider kan versterken. Ik doe het omdat het haar gefocust en kalm houdt.
Het tweede probleem is het noemen van genegenheid en speelbronnen die verdiend moeten worden. Ik heb een hond, de beste vriend van de mens - die van nature bekend staat als loyaal en aanhankelijk. Ik vind het niet erg om mijn hond genegenheid te geven, en ik denk niet dat ze het zou moeten verdienen. En dat betekent niet dat ik mijn hond genegenheid geef als ze slecht is, het betekent alleen dat ik haar niet laat werken voor mijn genegenheid.
Ik bekrachtig gedrag dat ik belangrijk vind, en ja, ik mis het van tijd tot tijd op de afdeling consistentie. Maar voor het grootste deel is Laika een uitstekende metgezel. We hebben de belangrijke gedragsproblemen uitgewerkt.
We trainen veel, dus aan het eind van de dag als ik op de bank klim en Laika vrijuit bij me komt zitten, vind ik dat niet erg. En soms als Laika naar me toe komt en mijn hand duwt, is het een geweldige herinnering dat ja, ik heb een beetje te lang naar grappige kattenvideo's gekeken .
Ik ga niet doen alsof ik weet hoe de hersenen van mijn hond werken, maar ik neem aan dat het geven van haar genegenheid "vrij" onze relatie niet schaadt. Een gezelschapsdier vragen om voor zo'n genegenheid te werken, lijkt een beetje hard. Genegenheid geven is een natuurlijk gedrag tussen wezens die een band delen, het is niet iets dat ik beschouw als een hulpbron.
Ik vond het geweldig om te ontdekken dat de geweldige hondentrainer Kathy Sdao hetzelfde filosofische probleem deelt met het Nothing in Life is Free-protocol als ik. Ze schreef een boek met de titel "Plenty In Life is Free" waarin de verstikkende regels worden besproken die het vermogen van een persoon om genegenheid met hun hond te delen bij het volgen van het NILF-protocol beperken.
De Positive Training Blog Hop wordt gehost door Cascadian Nomads, Tenacious Little Terrier en Rubicon Days. Februari is de maand van de verantwoordelijke huisdierbezitters, dus u bent uitgenodigd om mee te doen en uw positieve trainingstips te delen.
