Denk je dat je hond moraal heeft? Weten ze goed van kwaad? Als je ja hebt geantwoord, ben je niet de enige. Nieuw onderzoek suggereert dat honden inderdaad hun eigen morele code hebben.
Omdat spelen niet alleen een simpele overlevingsvaardigheid is, is het van onschatbare waarde gebleken als het gaat om het bestuderen van de complexiteit van hondenpsychologie. Honden spelen niet om te overleven, ze doen het om plezier te hebben, te communiceren en sociale banden te ontwikkelen, waardoor het een geweldige manier is om hun interacties te analyseren.
Onderzoekers analyseerden het gedrag dat honden vertonen tijdens het spelen, en ze ontdekten dat honden vier algemene regels volgen om te voorkomen dat het spel escaleert in vechten. Ze communiceren duidelijk, ze letten op hun manieren, ze geven toe wanneer ze ongelijk hebben en ze blijven eerlijk.
Als honden met elkaar spelen, zullen ze zichzelf gehandicapt hebben. Als een grote hond met een veel kleinere speelt, zal de grote op zijn rug rollen om de kleinere een voordeel te geven. Een snelle verschuiving in de ogen die betekent dat je te ruw speelt, of een bepaald kwispelen van de staart geeft aan dat je klaar bent om benaderd te worden.
Honden beginnen over het algemeen pas met spelen als ze elkaars aandacht hebben; de hond die wil beginnen met spelen, zal verschillende gedragingen vertonen totdat de andere hond naar hem kijkt. Dit suggereert dat honden de eenvoudige vaardigheid hebben om te weten wanneer er aandacht aan ze wordt besteed. Hoewel het een heel kleine vaardigheid lijkt, heeft het grote implicaties voor soorten. Zonder dit zouden we niet kunnen communiceren of leren van de wereld om ons heen.
Van coyotes in het wild is aangetoond dat ze roedelleden mijden die zich niet aan de regels houden. Honden vertonen ook soortgelijk gedrag in hondenparken. Als een groep honden in het park speelt en een van hen bijt te hard, zullen de andere honden hem waarschijnlijk negeren.
Moraliteit is een reeks intenties, beslissingen en acties die als gepast of ongepast kunnen worden beschouwd. Moraal helpt bij het cultiveren en reguleren van sociale interacties, en het zijn de overtuigingen die ons een idee geven van wat goed of fout is.
Honden hebben een gevoel voor regels en grenzen als het gaat om interactie met elkaar, wat suggereert dat ze moraliteit kunnen ervaren. Ze lijken ook het gevoel te hebben te weten wat goed of fout is als het gaat om sociale interacties. Deze observaties suggereren dat honden handelen met hun eigen morele kompas.
Als honden een gevoel voor moraal hebben, roept dat vragen op; welke andere complexe beslissingen en emoties ervaren ze? Een paar onderzoeken naar hondenemoties hebben bewijs gevonden van jaloezie, empathie en het vermogen om vrijgevigheid te herkennen.
Onderzoekers beginnen nog maar net aan de oppervlakte te komen als het gaat om het begrijpen hoe cognitief complex onze honden zijn. Maar misschien verklaart die emotionele complexiteit, al dan niet wetenschappelijk bewezen, waarom we zo nauw verbonden zijn met onze honden.
