Baby, die de rol speelde van hondenheld Lassie in de tv-show en acteur Jon Provost op een promotiefoto van 1959. Zie meer hondenfoto's. Veel fictieve honden, zoals Lassie, Benji en Rin Tin Tin, hebben hun sporen achtergelaten op de kleine en zilveren schermen, soms geïnspireerd door heroïsche acties van honden in het echte leven. Meestal voltooiden deze hoektanden fysieke daden van moed. Hulphonden zoals blindengeleidehonden, herstelhonden en andere reddingsdieren worden getraind. Maar is het mogelijk dat sommige honden zo intelligent en gevoelig zijn dat ze gezondheidscrises zoals epileptische aanvallen kunnen voorspellen en hun baasjes kunnen waarschuwen?
Epilepsie is een neurologische aandoening met een breed scala aan mogelijke oorzaken. Volgens Nancy Meers, kinderverpleegkundige bij het Children's Epilepsy Center in Children's Healthcare van Atlanta bij Scottish Rite. Voor de meeste epileptici is het echt angstaanjagende aan aanvallen hoe onvoorspelbaar en gevaarlijk ze kunnen zijn.
Veel mensen geloven dat aanvalsalarm honden (honden die hun baasje voelen en waarschuwen voor op handen zijnde aanvallen) of reactie op aanvallen honden (honden die hun baasje bijstaan tijdens en na een aanval) kunnen epilepsiepatiënten een groter gevoel van controle over hun aandoening geven, omdat ze hen lijken te kunnen helpen rampen op openbare plaatsen, zoals autorijden, te voorkomen. Hoewel veel medische professionals er niet aan twijfelen dat er honden zijn met het vermogen om aanvallen te voorspellen, zijn ze op hun hoede om er voor 100 procent op te vertrouwen. Honden zijn tenslotte niet onfeilbaar, net als hun menselijke meesters.
Eigenaren van honden die alert zijn op aanvallen melden dat hun honden metgezellen hen meestal beginnen te waarschuwen voor dreigende aanvallen ergens tussen de 30 seconden en 45 minuten voorafgaand aan een aflevering. Elke hond heeft zijn eigen manier van alarmeren, waaronder klauwen, blaffen, cirkelen en nauw oogcontact maken. Gewoonlijk sporen de signalen van de hond de patiënt aan om op een veilige plaats te gaan liggen totdat de aanval zijn beloop heeft. Van honden met een epileptische aanval is zelfs bekend dat ze naast of bovenop de persoon gaan liggen die een aanval heeft, om hun baasjes comfort te bieden en onbedoeld letsel te voorkomen.
Het is onmogelijk om te weten hoeveel epileptische honden er in de wereld zijn, vooral omdat ze niet leeftijds-, geslachts- of rasspecifiek lijken te zijn [bron:Enquirer.com]. Veel eigenaren melden zelfs dat puppy's die ze al jaren hebben, het vermogen lijken te ontwikkelen enige tijd nadat hun eigenaren zijn gediagnosticeerd.
Op de volgende pagina zullen we enkele theorieën bekijken over waarom honden epileptische aanvallen kunnen detecteren en waarom sommige experts de voorspellingen van honden met een korreltje zout nemen.
Mitch Peterson en zijn aanvalshond Londen Er zijn enkele goede redenen waarom weinig medische professionals eraan twijfelen dat er honden zijn die epileptische aanvallen kunnen voorspellen. Dieren zijn immers erg gevoelig voor subtiele fysieke en biologische signalen die de meeste mensen niet opmerken. Helaas is er weinig onderzoek gedaan om te bewijzen hoe deze honden aanvallen kunnen voorspellen. Een populaire theorie is dat het superieure reukvermogen van een hond helpt bij het voorspellen van een dreigende aanval. Anderen geloven dat honden gevoeliger zijn voor lichaamstaal dan mensen, zodat ze kleine veranderingen in gedrag en beweging kunnen oppikken die optreden voorafgaand aan aanvallen.
Veel medische experts krimpen ineen bij de bewering dat honden kunnen worden getraind om mensen te detecteren en te waarschuwen voordat epileptische aanvallen optreden. Ze beweren dat het gedrag gewoon niet kan worden aangeleerd. Organisaties zoals Canine Assistants trainen bijvoorbeeld aanval respons honden om hulp te roepen tijdens een aanval, bij de persoon te blijven en indien nodig zelfs een telefoon te halen. De groep stopt met het geven van een waarschuwing seizure honden, die echter zeggen dat sommige honden het vermogen kunnen ontwikkelen om aanvallen te voorspellen nadat ze bij een patiënt zijn geplaatst.
De meeste hulphondenorganisaties kunnen niet garanderen dat een hond 100 procent van de tijd zal alarmeren, wat de terughoudendheid van de medische gemeenschap weerspiegelt om voor veiligheid uitsluitend op een aanvalshond te vertrouwen. Aan de andere kant beweerde een kleine studie in het European Journal of Epilepsy dat wetenschappers honden konden trainen om aanvallen te voelen door middel van "op beloning gebaseerde operante conditionering". Kortom, wanneer een eigenaar een aanval kreeg, kreeg zijn hond een traktatie. Dus de honden begonnen de aanvallen te associëren met lekkernijen en begonnen de signalen van tevoren te identificeren. De jury is het echter nog steeds niet eens over de betrouwbaarheid van deze trainingsmethode.
Een andere knik in de onderzoeksketen voor epileptische aanvallen vond plaats in het begin van 2007 toen twee kleine onderzoeken in het tijdschrift Neurology meldden dat vier van de zeven bestudeerde honden voor epileptische aanvallen hun meesters bleken te waarschuwen voor psychologische in plaats van epileptische aanvallen. Dit lijkt misschien niet zo belangrijk, maar de twee aandoeningen zijn heel verschillend. Een onderzoek uit 2006 onthulde dat tot 30 procent van de patiënten die daadwerkelijk lijden aan psychogene niet-epileptische aanvallen (PNES) een verkeerde diagnose stellen van epilepsie [bron:ScienceDaily]. PNES, die het gevolg is van emotionele problemen en vaak met succes kan worden behandeld met counseling, in plaats van onnodige en harde epilepsiemedicijnen. De studie uit 2007 onthulde ook één geval van aanvallen die werden veroorzaakt door het waarschuwingsgedrag van de hond van de patiënt, wat wijst op een andere tekortkoming in de betrouwbaarheid van de voorspelling van hondenaanvallen.
Dus hoe komen mensen aan honden met epileptische aanvallen? Op de volgende pagina komen we erachter.
Rachel Walz en haar aanvalshond Cappi Ondanks het onvermogen om vast te stellen waarom en hoe honden met epilepsieaanvallen doen wat ze doen, willen veel patiënten en ouders van epileptici er zelf een, al is het maar om een extra mate van veiligheid te hebben. Mede dankzij de controverse die werd aangewakkerd door de verkeerd gediagnosticeerde gevallen van PNES, zijn veel medische professionals echter van mening dat er strengere eisen moeten worden gesteld aan wie deze honden worden gegeven en verkocht.
Deskundigen zijn vooral van mening dat een persoon die een aanvalshond krijgt, een duidelijk gediagnosticeerde epilepsie moet zijn, waarbij PNES van tevoren wordt uitgesloten. Het duurt tenslotte ongeveer twee jaar en tussen de $ 10.000 en $ 25.000 om honden met een aanvalsreactie te trainen. Hoewel veel medische professionals niet vinden dat mensen met PNES een hond zouden moeten hebben om op aanvallen te reageren, erkennen artsen wel dat een hond of huisdier emotionele steun kan bieden en de kwaliteit van leven van patiënten kan verbeteren.
Epileptici die het geluk hebben een van deze honden te krijgen (die meestal niet door verzekering worden gedekt), worden zorgvuldig gescreend om ervoor te zorgen dat ze de hond de juiste zorg en aandacht kunnen geven. Eigenaars moeten ook bereid zijn om de financiële verplichting aan te gaan, inclusief de initiële kosten van de hond, veterinaire rekeningen en andere diverse kosten. Daarnaast hebben de honden continue training nodig om hun vaardigheden scherp te houden.
Zodra een patiënt een aanvalswaarschuwings- of reactiehond krijgt, waarschuwen medische professionals patiënten en hun families om te onthouden dat hoewel hun honden geweldig zijn, ze nog steeds feilbaar zijn. Wetenschappers hopen dat er meer studies zullen worden gedaan om afdoende vast te stellen hoe en waarom sommige honden dit vermogen hebben, zodat in de toekomst meer epileptici van hun vermogen zullen profiteren.
Lees verder op de volgende pagina voor meer informatie over honden en aanverwante onderwerpen.
Een hulphond vinden
