Heb je je ooit afgevraagd hoe verbonden je hond met jou is? Het is een goed idee dat de meeste hondenbezitters een sterk gevoel van gehechtheid voelen aan hun pelsbabyvrienden, maar de knagende vraag is "voelen honden hetzelfde?"
Sommige straathonden worden gek als hun moeder of vader het huis heeft verlaten, terwijl anderen rondkuieren zonder last te hebben van de afwezigheid. Werkende woofers leiden een onafhankelijker leven, hoeden en bewaken vee, terwijl politiehonden sterke relaties aangaan met hun handlers voor wederzijdse bescherming. Mensen en honden hebben verschillende hechtingsstijlen - sommige gezond en andere meer afhankelijk. Dit is een fascinerend onderwerp dat moet worden onderzocht.
Honden zijn geen mensen, maar we vormen de meest liefdevolle relaties met honden in alle soorten en maten. De aanblik van een pluizige Shih Tzu maakt ons zwak in de knieën terwijl een reddingsretriever het hart raakt als we hallo zeggen en ze naar huis brengen.
Woofers, met hun vier poten en pluizige gezichten, maken ons aan het lachen en huilen als we ze zien buigen met de andere honden in het park of schudden en jammeren als ze naar de dierenarts gaan. Honden halen het beste en het slechtste van de menselijke natuur naar boven, maar vragen heel weinig als ze hun poot aanbieden en een speeltje aan je voeten laten vallen. We zijn super gehecht geraakt aan onze hondenmaatjes en het is waarschijnlijk dat ze ons ook hebben. Kijk hoe blij ze lijken als je de lijn oppakt en zegt dat het tijd is voor een wandeling.
Dus hoe weet u of uw hond zich aan u heeft gehecht? Ze kunnen de woorden niet uitspreken, maar hun lichaamstaal signaleert een kwispelend thema. Als je woofer blij is, kijken ze je recht in de ogen en komen ze naar je toe voor genegenheid. Sommige mensen zeggen dat hun hond lacht - en ze hebben deze menselijke eigenschap geleerd door te observeren hoe we het doen. Je ziet hun tanden bloot als ze hun mond wijd openen, hun lippen opgerold - grijnzend van oor tot oor.
Onze honden kopiëren veel van wat we doen omdat ze gehecht zijn aan en gefascineerd zijn door hun verzorgers. Kinderen zijn hetzelfde met hun ouders, omdat ze de manier nabootsen waarop vader zucht als hij naar de wedstrijd kijkt. Honden worden beschouwd als peuters, dus het is geen verrassing dat ze alles imiteren wat we doen. Ze hebben onze gezichtsuitdrukkingen tot een fijne kunst, terwijl ze hun voorhoofd en neus rimpelen en aandachtig naar onze gezichtsbewegingen staren.
Kijk hoe ze je ogen afwenden als ze betrapt zijn op iets ondeugends, net zoals een klein kind zou doen. Deze schattige momenten zorgen ervoor dat we zo veel van ze houden. Net als kinderen komen onze gebiologeerde straathonden aanrennen als ze bang zijn voor de hond van de buren. Ze zien ons als hun beschermers, net als kinderen.
Er is een ander soort pup die iets te dichtbij komt en het niet kan verdragen als je plotseling weg bent. Ze zijn aanhankelijk en zeuren veel als je de sleutels oppakt, klaar om aan het werk te gaan. Het kunnen asielhonden zijn die zijn mishandeld of verwaarloosd, nu levend in de angst dat hun nieuwe eigenaren hen zullen afwijzen.
Sommige honden raken hypergehecht aan slechts één persoon. Dit kan een van de gezinsleden zijn of hun eigenaar die alleen woont. Deze arme pup lijdt vreselijk als hun moeder of vader het huis verlaat. Ze hijgen en ijsberen door het huis, poepen of plassen op de vloer. Ze zouden zelfs nog verder kunnen gaan en persoonlijke eigendommen beschadigen. Als ze huilen en blaffen, gaan de buren waarschijnlijk klagen. Een behoeftig hondje heeft veel hulp nodig bij hun verlatingsangst.
Het is vaak moeilijk te doorgronden dat een Chihuahua of Oud-Engelse herdershond is geëvolueerd van een wolf. Maar DNA en genetische code zeggen dat het zwart-wit is. Honden hebben een voorouder van de grijze wolf waarvan nu wordt gedacht dat ze uitgestorven is, wat het voor archeologen een beetje lastig heeft gemaakt om de exacte manier vast te stellen waarop onze onafhankelijk wilde wolven mensen toestonden om ze te temmen.
Het is logisch om aan te nemen dat het een kwestie van overleven was en net zoals straathonden in menselijke gebieden rondhangen zodat ze voedsel kunnen vinden, waren de wolven waarschijnlijk creatief genoeg om aardig te handelen rond de oermens, zodat ze konden eten. Er is veel discussie over wie de eerste stap heeft gezet, maar uiteindelijk heeft de vakbond ons de beste vrienden gegeven.
De mensheid schonk een echte glans aan wolven, die geweldige jagers waren, waardoor de alliantie winstgevend werd voor beide partijen. Evolutie kan een langdradige aangelegenheid zijn, maar de overgang van huilende wolf naar blaffende hond was relatief snel. Wolf-honden die associëren met mensen uit de ijstijd begonnen te kruisen.
Als het geen ongebruikelijke mutaties waren die voortkwamen uit het fokken van een nauwe afstamming - een theorie die naar voren werd gebracht door de auteur van "How the Dog Become the Wolf:From Wolves to Best Friends", dan zou het selectieve fokken van de mens kunnen zijn geweest die verschillende uitziende pups heeft gecreëerd .
Deze versie werd bestudeerd door Russische onderzoekers die meer dan vijftig jaar generaties vossen fokten om vossenbaby's te bedenken die janken, jammerden als puppy's en geen probleem hadden om dicht bij mensen te zijn. Deze verhalen waren te zien op Institute for Creation Research.
Het lijkt erop dat we de hechte gehechtheid van honden aan ons hebben gefokt en na verloop van tijd evolueert de relatie op een inspirerende manier. Naarmate we meer te weten komen over onze responsieve pups, beantwoorden ze de gunst en tonen ze ons hun emoties en vaardigheden. Er zijn varkens, koeschapen en katten die gedomesticeerd zijn en dezelfde soort gehechtheid vertonen die we bij onze honden zien.
Een onderzoek door een professor in de evolutiepsychologie aan de Universiteit van Portsmouth onthult dat onze wolfshonden bewust proberen met ons te praten met gezichtsuitdrukkingen. Volgens "The Guardian" werden honden op video opgenomen terwijl mensen naar een hond keken of zich opzettelijk afwendden. Terugkijkend op de banden, zagen de onderzoekers pups met gezichtsbewegingen wanneer mensen naar hen staarden.
Helaas hebben onze aanbiddende pups enkele negatieve menselijke eigenschappen opgepikt, zoals co-afhankelijkheid. Dit zijn mensen die zo met elkaar verweven zijn dat het woord ruimte een vies woord is. Behoeftige mensen kunnen dit in onze lieve honden inspireren, waardoor ze een spiegel worden van de neurose van hun voogd.
Honden zijn verschanst in een mensenwereld en leven in nauwe kringen met geen mogelijkheid om te ontsnappen. Ze kijken naar hun baasjes voor geruststelling en begeleiding, maar als er thuis problemen zijn, wordt de woofer van het gezin erbij gehaald - of ze dat nu leuk vinden of niet. Dit is dezelfde manier waarop kinderen zich gedragen als ouders ruzie maken (of erger). Als je aan je teckel of Newfoundlander denkt als een beïnvloedbaar kind, zul je zien dat ze elke beweging van je in de gaten houden.
De opvangcentra lopen over van hondjes die overbodig waren of vastzaten in een gewelddadig huis. Deze prachtige wezens zijn vaak de eersten die het Velcro-hondensyndroom nabootsen. Het akkoord kan worden verbroken met vriendelijkheid en training.
Ben je ooit in het huis van een vriend geweest wiens plakkerige straathond gromt en knapt als je dicht bij je vriend probeert te komen? Als het een kleine chihuahua is, zegt de eigenaar misschien dat hij schattig is en dat ze om hem geven - maar stel je een Ierse wolfshond voor op je pad terwijl je je vriend probeert te begroeten.
Overdreven gehechte honden veroorzaken grote problemen in een huis, omdat ze familieleden vervreemden en voorkomen dat de lokale bevolking binnenkomt voor een kopje koffie. Het goede nieuws is dat hun slechte gedrag kan worden veranderd met de juiste training en medewerking van de hondeneigenaar.
Een hond die gehecht is aan één persoon, raakt gestrest wanneer hij alleen is of met iemand die niet zijn eigenaar is. Je hebt de term "ze zijn een eenpersoonshond" gehoord en geloof het of niet, er zijn hondenrassen die meer met één persoon verbonden zijn dan met anderen. Chow Chow, Duitse herder (misschien waarom ze geweldige politiehonden zijn die met één geleider werken), Australische veehonden en Akita (denk aan het verhaal van Hachiko, de eenpersoonshond die elke dag op zijn overleden baasje wachtte op het treinstation).
Een hond die vastzit in een co-afhankelijkheidsgroef is angstig, dus als er andere mensen in huis zijn, vraag ze dan om te eten, te wandelen en te spelen met je supergelijmde pup om ze te helpen onafhankelijker te worden.
Hoe moeilijk het ook klinkt, je moet je Maltezer negeren als ze constant genegenheid zoeken. Als ze op je bed slapen, is het tijd om een bed op de grond te maken en als ze je door het huis volgen, zeg dan dat ze op de ene plek moeten 'BLIJVEN' terwijl jij ergens anders heen gaat. Het draait allemaal om het creëren van afstand tussen jou en je hectische pup door de triggers te veranderen. Aanhankelijke honden kijken om te zien wat je hierna gaat doen.
Je hart zal waarschijnlijk worden getrokken als ze verdrietig en verloren lijken, maar het is een betere deal voor je hond om hun eigen straathond te zijn, in plaats van een schaduw van hun voogd.
Creëer een "alleen voor mij" hondenruimte in huis en vul deze met speelgoed, een knus, comfortabel bed en Kong-achtige lekkernijen. Moedig uw pup aan om daarheen te gaan en rond te hangen. Na verloop van tijd zal de boodschap duidelijk zijn en krijg je een zelfverzekerde, gelukkige hond!
