We weten dat u waarschijnlijk veel tijd besteedt aan het afvragen hoe uw hond zich voelt, wat hem bezighoudt en wat hij wil, dus het is logisch dat u zich afvraagt welke ziekten of aandoeningen hij kan krijgen, hoe u ze kunt voorkomen, en hoe je ze moet behandelen. Voor het geval u het nog niet wist, het is heel goed mogelijk dat uw pup last heeft van hyperthyreoïdie. Dit kan voor veel hondenbezitters als een verrassing komen, omdat het een mensspecifieke aandoening lijkt.
Doorgaans is hyperthyreoïdie een zeldzame aandoening bij honden die optreedt als een agressieve schildkliertumor - dit komt meestal voor bij oudere katten, maar het kan zeker ook bij pups voorkomen. In wezen betekent hyperthyreoïdie dat de klieren van uw hond overuren maken en te veel hormonen afscheiden, en ze in een constante staat van metabolische activiteit houden.
Het goede nieuws is dat dit een behandelbare aandoening is en dat uw pup nog steeds een gelukkig, lang leven kan leiden. Als u meer wilt weten over de aandoening, hoe u weet of uw hond het heeft en hoe u het kunt helpen behandelen en voorkomen, lees dan verder!
Terwijl andere doggo-aandoeningen vrij eenvoudig te diagnosticeren zijn (als uw pup de sniffles heeft, is hij behoorlijk overbelast), is het een beetje moeilijker om te beslissen of uw hond al dan niet hyperthyreoïdie heeft. Het kan heel moeilijk zijn om bij pups een diagnose te stellen, laat staan te zoeken naar tekenen die verdacht zijn.
Enkele tekenen dat uw hond mogelijk hyperthyreoïdie ervaart, zijn onder meer vermoeidheid en lethargie, een aanzienlijke gewichtstoename (meestal opgemerkt), een doffe vacht, constipatie of diarree, huidinfecties of geur, vette of droge huid, reproductieve problemen of zelfs agressie .
Hoewel het moeilijk is om de oorsprong te bepalen van het moment waarop we ontdekten dat honden hyperthyreoïdie hebben, hebben veel casestudy's, zowel recent als wat meer gedateerd, gewezen op het bewijs dat honden al geruime tijd last hebben van hyperthyreoïdie. Meer dan dat, ze hebben gewezen op de belangrijkste oorzaak die voeding is.
In 2012 bestudeerde een groep dogtors 12 pups die rauw voedsel kregen en merkten dat de helft van hen de symptomen van hyperthyreoïdie had, terwijl de andere helft geen klinische symptomen had. Toen de voeding van de hond werd veranderd, en hun thyroxine hendels weer normaal werden en de symptomen verdwenen.
Later, in 2013, in een geval in Oostenrijk, ondergingen twee honden met thyroxinespiegels die duiden op hyperthyreoïdie röntgenfoto's en bepaalden dat de pups hoofdvlees kregen dat schildklierweefsel bevatte, waardoor hun niveaus verhoogden. Het veranderen van hun dieet verlichtte de symptomen.
Om een beter begrip te krijgen van hoe u uw hond moet behandelen voor hyperthyreoïdie, is het belangrijk om te begrijpen wat hyperthyreoïdie is. Meestal wordt het veroorzaakt door een agressieve schildkliertumor die op de schildklier drukt, overproductie van schildklierhormoon veroorzaakt en een constante staat van metabole hyperactiviteit veroorzaakt. Indien onbehandeld, kan het nier- en hartfalen veroorzaken.
Veel onderzoeken suggereren dat het voeren van rauw voedsel aan uw hond, met onderdelen zoals nekken, slokdarmen en koppen van dieren, veel van de problemen veroorzaakt. Het is ook mogelijk dat het een genetische, erfelijke aandoening is, of zelfs iets dat kan worden veroorzaakt door chemicaliën in de omgeving, virussen, herhaalde osculatie en andere uitdagers van het immuunsysteem.
Als het gaat om het trainen van uw pup om met hyperthyreoïdie om te gaan, is het belangrijk dat u zich ook concentreert op het trainen van uzelf. Laat je hond wennen aan de behandeling van hyperthyreoïdie die je in zijn dagelijks leven moet toepassen - dat betekent een nieuw dieet, mogelijk pillen en een regiment lichaamsbeweging. Train uw pup om pillen te nemen door ze in zijn eten te verstoppen, het als een traktatie te gebruiken, een gooi-en-vangspel te spelen of hem te leren het voorzichtig uit uw hand te nemen.
Zorg er bovendien voor dat uw pup gewend raakt aan een dagelijkse trainingsroutine die zal helpen om het gewicht eraf te houden. Als het gaat om behandeling en therapie, zorg er dan voor dat je hond bekend en comfortabel is met het afnemen van zijn bloed. Meestal betekent dat dat elke zes tot twaalf maanden een compleet bloedpanel moet worden uitgevoerd.
Aan uw kant is het belangrijk dat u uzelf traint om te voldoen aan de dieetbeperkingen en -vereisten die uw dierenarts stelt om de hyperthyreoïdie van uw pup te beteugelen.
