Bij mensen is aspirine een veel voorkomende vrij verkrijgbare medicatie die wordt gebruikt om milde tot matige pijn te behandelen. Als een niet-steroïde anti-inflammatoir geneesmiddel (NSAID) is het effectief en gunstig voor het verminderen van koorts, ontsteking en zwelling.
Aspirine werkt door tijdelijk de productie van prostaglandine te blokkeren, een chemische stof die uw hersenen waarschuwt voor pijn en ervoor zorgt dat het weefsel rond het geblesseerde gebied opzwelt. Veelvoorkomende aandoeningen waarvoor aspirine bij mensen wordt gebruikt, zijn spierpijn, hoofdpijn, tandpijn en verkoudheid.
Honden zijn niet vrijgesteld van deze pijntjes en kwalen! Heb je je ooit afgevraagd of aspirine je harige vriend ook verlichting kan bieden? Laten we eens nader bekijken of aspirine veilig is voor honden.
Geef uw hond nooit aspirine zonder eerst uw dierenarts te raadplegen! Hoewel het soms wordt voorgeschreven voor pijnverlichting bij honden, zijn er verschillende mogelijke bijwerkingen die gepaard gaan met het medicijn. De hoeveelheid aspirine die kan worden toegediend, zal variëren tussen honden en de omstandigheden die ze ervaren. Alleen een dierenarts kan bepalen welke hoeveelheid en frequentie geschikt en veilig zijn voor uw hond.
Aspirine kan een effectief hulpmiddel zijn bij het verlichten van de pijn en zwelling die honden met musculoskeletale ontsteking of osteoartritis ervaren. Tekenen die een hond met pijn kan vertonen, zijn onder meer janken, trillen, hijgen, opwinding, vocalisatie, zwakte, onwil om te bewegen, rusteloosheid of verhoogde ademhaling en hartslag.
Hoewel aspirine nuttig kan zijn bij het verminderen van pijn, zijn er verschillende potentiële gevaren van toediening aan honden en komen bijwerkingen van het medicijn relatief vaak voor. Geef uw hond dus geen aspirine zonder direct toezicht van een dierenarts.
Als uw dierenarts u groen licht geeft om het medicijn toe te dienen, is het belangrijk om op de hoogte te zijn van de mogelijke bijwerkingen, zodat u de reactie van uw hond kunt volgen.
Tekenen dat uw hond een bijwerking op aspirine heeft, zijn diarree, braken, zwarte teerachtige ontlasting, verminderde eetlust of bloeding. Deze symptomen kunnen wijzen op ulceratie of slijmvlieserosie, dus als u een van deze symptomen opmerkt, stop dan met het gebruik en bel onmiddellijk uw dierenarts.
Zoals bij elk medicijn, is het belangrijk om het gedrag van uw hond nauwlettend in de gaten te houden. Let op veranderingen in eetlust, plassen, stoelgang, activiteitenniveau en persoonlijkheid, aangezien dit tekenen kunnen zijn van een bijwerking. Een overdosis aspirine bij honden kan dodelijk zijn, dus dien geen enkele hoeveelheid toe aan uw hond zonder toestemming van de dierenarts!
Aspirine is afgeleid van wilgen- en berkenbomen. Het is geclassificeerd als een salicylaat, een chemische verbinding die wordt aangetroffen in plantaardig materiaal. Het eerste gedocumenteerde gebruik dateert van minstens 2.400 jaar geleden, toen een voorloper van aspirine die in de bladeren van de wilg werd gevonden, werd erkend en gebruikt vanwege de gezondheidsvoordelen.
De ontdekking van aspirine zoals we die nu kennen, begon met scheikundige Charles Frédéric Gerhardt in 1853 toen hij acetylchloride voor het eerst behandelde met natriumsalicylaat om acetylsalicylzuur te vormen. In de loop van de tijd is de synthese van de stof door chemici gemanipuleerd en verbeterd. Aspirine is een heilzaam medicijn geworden dat tegenwoordig gemakkelijk wordt gebruikt voor het verlichten van pijn, koorts en ontsteking bij mensen.
Hoewel aspirine is geformuleerd voor gebruik bij mensen, is het medicijn onder de juiste omstandigheden veilig aan honden toegediend. Door de geschiedenis heen zijn er verschillen geweest in het voorgestelde gebruik van aspirine bij honden. Sommige mensen hebben gemeld dat het medicijn is voorgeschreven door hun dierenartsen, terwijl anderen zijn gewaarschuwd voor het gebruik ervan.
Een eigenaar meldde bijvoorbeeld dat haar dierenarts 81 mg aspirine per dag voorschreef aan haar 13-jarige Border Terrier die problemen had met lopen en traplopen. Integendeel, een andere eigenaar kreeg te horen dat ze haar Kortharige Pointer die pijn had niet mocht toedienen. Hoewel dit misschien dubbelzinnig lijkt, moet het toedienen van aspirine aan honden van geval tot geval worden gedaan. Of het veilig is voor uw hond, hangt af van hun individuele gezondheidsprofiel en alleen een dierenarts kan dit voor u bepalen.
Aspirine is gecategoriseerd als een NSAID of een niet-steroïde anti-inflammatoir geneesmiddel. In dezelfde klasse als ibuprofen, carprofen en naproxen, kan het met succes worden gebruikt om koorts, gewrichtspijn en ontsteking bij honden te verlichten.
Aspirine werkt door te voorkomen dat het enzym cyclo-oxygenase-2 prostaglandine produceert. Prostaglandine is wat koorts, ontsteking en pijn bevordert. Dus remming van de productie van prostaglandine zal deze symptomen sterk verminderen.
Prostaglandine speelt echter ook een belangrijke rol in het lichaam. Het is verantwoordelijk voor het produceren van de slijmlaag langs het maagdarmkanaal, het reguleren van de bloedstolling en het zorgen voor een adequate bloedtoevoer naar de nieren. Wanneer deze functies worden verminderd (d.w.z. door het toedienen van aspirine), kunnen honden nadelige symptomen ervaren die ernstig kunnen worden zonder medische hulp.
Honden met bloedings- of stollingsstoornissen, nierproblemen of leverproblemen mogen geen aspirine gebruiken. Bovendien mogen zwangere honden of puppy's jonger dan 8 weken geen aspirine gebruiken. Er zijn een aantal omstandigheden waaronder aspirine schadelijk kan zijn voor uw pup. Daarom is het van cruciaal belang dat aspirine alleen wordt gebruikt op voorschrift van een dierenarts en niet voor langdurige behandeling.
In het geval dat uw dierenarts aspirine voorschrijft aan uw harige vriend, moet u dit in pilvorm toedienen. Sommige honden accepteren pillen zonder poespas, vooral als ze zijn vermomd met iets verrukkelijks, terwijl andere honden kieskeuriger zijn over hun inname. Er zijn verschillende methoden om uw hond een pil te geven en de meest effectieve hangt af van uw hond.
U kunt proberen de tablet op de achterkant van de tong van uw hond te leggen en op de keel te kloppen om hem aan te moedigen de tablet door te slikken. Deze methode kan er echter voor zorgen dat uw pup een onaangename smaak krijgt en de pil uitspuugt.
U heeft waarschijnlijk meer geluk als u de pil vermomt met iets dat zeer aantrekkelijk is voor uw hond, zoals pindakaas, boter, vlees of kaas. Het is belangrijk om slechts een kleine hoeveelheid voedsel te gebruiken, zodat het niet te groot is en erop moet worden gekauwd. Een andere optie is het gebruik van in de handel gemaakte lekkernijen die zijn ontworpen voor het toedienen van medicijnen, zoals pillenzakjes of buigzame lekkernijen die je rond een pil kunt vormen. Deze zijn verkrijgbaar in een verscheidenheid aan verleidelijke smaken en zijn zeer goed verteerbaar. U kunt zelfs speciaal samengestelde opties vinden voor huisdieren met voedselallergieën.
Kleine hoeveelheden ijs of yoghurt kunnen worden gebruikt om de pil toe te dienen, met als bijkomend voordeel dat het gemakkelijker naar beneden gaat. Bovendien geven veel eigenaren er de voorkeur aan aspirine te vermalen en te vermommen in voedsel. Dit vermindert ook de kans op irritatie van het maagslijmvlies.
Voor huisdieren die zeer gemotiveerd zijn door voedsel, kan het nuttig zijn om uw hond eerst een eerste behandeling zonder medicatie aan te bieden, gevolgd door de vermomde pil en daarna een chaser-traktatie. Het opbouwen van de opwinding rond het ontvangen van de lekkernijen is een effectieve list om ervoor te zorgen dat uw hond de pil inneemt. Als een methode niet werkt voor uw hond, raak dan niet ontmoedigd! Wacht even en probeer dan een andere.
