We hebben allemaal de YouTube-video's gezien van honden die rondrennen als gekke bolletjes energie. Hoewel sommige honden duidelijk meer energie hebben dan andere, kan een hond dan echt hyperactief zijn?
Het lijkt erop dat, hoewel het mogelijk is, hyperactiviteit bij honden uiterst zeldzaam is. In de meeste gevallen missen overactieve honden een of andere vorm van prikkels in hun leven, of het nu fysieke, mentale of sociale prikkels zijn. Sommige hondenrassen zijn gewoon actiever dan andere en hebben meer prikkels nodig om gelukkig te blijven.
Hoewel zeldzaam, is hyperactiviteit een mogelijkheid bij honden, maar hoe weet u of uw hond echt hyperactief is, en zo ja, hoe kunt u ermee omgaan?
Het kan moeilijk zijn om te bepalen of uw hond hyperactief is of zich gewoon echt verveelt. Enkele van de meest veelzeggende tekenen van hyperactiviteit zijn het onvermogen om te ontspannen, zelfs in vertrouwde omgevingen, reactiviteit op routinematige stimuli, korte aandachtsspanne en verhoogde hart- en ademhalingsfrequenties bij baseline. Hoewel een overactieve hond grenzeloze energie lijkt te hebben, zullen ze niet dezelfde symptomen ervaren als hyperactiviteit.
Andere veel voorkomende symptomen van hyperactiviteit zijn dwangmatige bewegingen zoals ronddraaien in cirkels en achter hun eigen staart aan jagen. Honden met hyperactiviteitsproblemen zijn vaak rusteloos en bewegen en hijgen constant. Als u merkt dat uw hond hectisch, abnormaal gedrag vertoont, kan hij te maken hebben met hyperactiviteit. Ten slotte hebben honden die hyperactief zijn vaak moeite om hun ogen op één ding in het bijzonder te concentreren.
De lichaamstaal van een hond met hyperactiviteit weerspiegelt wat er door het hoofd van het dier gaat. De ijsberen, rennen en andere hectische bewegingen die je je hond ziet vertonen, geven vaak een goed inzicht in hoe hij zich op dat moment voelt. Een hond met hyperactiviteit heeft het gevoel dat ze de hele dag niet genoeg stimulatie krijgen en hyperactiviteit is een reactie op dit gebrek aan stimulatie.
Hoewel hyperactiviteit zeldzaam is bij honden, komt het steeds vaker voor, om een reden die wetenschappers nog moeten achterhalen. Dierenartsen verwijzen vaak naar honden die mensen hyperactief vinden als hyperkinetisch. Hyperkinetische honden lijken nooit te wennen aan de normale geuren, bezienswaardigheden en geluiden die ze ervaren. Deze overreactie op normale prikkels zorgt ervoor dat ze niet kunnen rusten, ongeacht hoe vredig je denkt dat het is.
Om een hond als hyperactief of hyperkinetisch te diagnosticeren, moet hij over het algemeen minstens drie jaar oud zijn. Dit plaatst ze ver voorbij de puppyleeftijd, waar ze vanwege hun leeftijd overactief kunnen zijn. Honden die na dit punt nog steeds overactief zijn en ook een slechte lichaamsconditie, verhoogde hart- en ademhalingsfrequenties, opwinding en reactiviteit ervaren, zijn waarschijnlijk hyperactief.
Sommige honden hebben meer kans om te worstelen met overactief zijn. Honden die tot de werk- of sportgroepen behoren, hebben waarschijnlijk dagelijks meer fysieke en mentale activiteit nodig dan andere, minder actieve rassen. Als je een hond hebt die meer activiteit nodig lijkt te hebben, probeer hem dan mee te nemen tijdens een lange wandeling of een spelletje apporteren of touwtrekken.
Trainingslessen zijn ook geweldig voor honden met veel energie. Overweeg om je huisdier in te schrijven voor basistrainingen als je dat nog niet hebt gedaan. Voor honden die geen basistraining nodig hebben, zoek een plek die behendigheidstraining biedt. Als je nog steeds last hebt van hyperactiviteit, is het misschien tijd om naar een dierenarts te gaan.
Een dierenarts kan advies geven over een passend dieet, lichaamsbeweging, training en zelfs gezondheidsproblemen die ertoe kunnen leiden dat uw hond minder dan welkom gedrag vertoont. Als uw dierenarts denkt dat het zou helpen, kunt u zelfs worden gestuurd om te spreken met een specialist in diergedrag, die dieper in de problemen van uw huisdier zou moeten kunnen graven.
Als u denkt dat u een hyperactieve hond heeft, maak dan een afspraak met uw dierenarts. Als uw dierenarts het ermee eens is dat er een probleem is, kunnen zij u doorsturen naar een specialist diergedrag.
Voordat u de gedragsspecialist ontmoet, moet u beginnen met het documenteren van het gedrag van uw hond en wanneer het gebeurt. Noteer in uw aantekeningen de tijd en alles wat er in die tijd gebeurde dat het ongewenste gedrag zou kunnen veroorzaken. U kunt gedragspatronen gaan opmerken, zoals blaffen en rennen terwijl de kookwekker afgaat of janken als kinderen door het huis rennen.
Tijdens uw ontmoeting met de gedragstherapeut, moet u mogelijk de hoeveelheid fysieke en mentale activiteit bespreken die uw huisdier elke dag ontvangt. Deze activiteiten omvatten oefeningen, speeltijd, verkenningstijd en sociale interactie.
De gedragstherapeut zal ook willen weten hoe u hebt gereageerd op het gedrag dat uw hond vertoont, want soms is wat u denkt dat hyperactiviteit is eigenlijk aangeleerd gedrag dat uw hond heeft aangenomen op basis van de manier waarop u op zijn acties reageert.
