Kunnen honden racistisch zijn?

Een van de honden van mijn kamergenoot is een prachtig geel Lab, die graag apporteer speelt en in de zomer voor de airco-ventilatie ligt. Maar blaffen doet ze ook graag. Als een normale hond blaft ze tegen de postbode, bezorgers en de meeste van onze vrienden die aan de deur komen. Meestal, als die vrienden binnenkomen, wordt ze de lieve, aanhankelijke hond die we gewend zijn. Maar met sommige van onze vrienden wordt ze een beetje te agressief, en die vrienden zijn meestal van een ander ras.

Hoewel we het leuk vonden om grappen te maken over hoe de hond racistisch leek, riep het wel de vraag op of ze dat echt was. Kunnen honden racistisch zijn? Of verbeelden we het ons alleen maar? We hebben ons verdiept in de wetenschap en psychologie achter de redenen waarom honden doen zoals wij doen om het antwoord op deze verrassend veelvoorkomende vraag te vinden.

Ja, uw hond kan een verschil zien tussen rassen.

Ook al begrijpt uw ​​hond niet wat 'ras' is, hij kan zeker zien dat mensen in verschillende kleuren voorkomen.

Suzi Schaefers van het centrum voor hondenpsychologie legde aan Gawker uit dat honden niet automatisch mensen van een bepaald ras 'haat'en, maar dat ze wel 'reageren op de enorme verschillen tussen de menselijke rassen'. Honden kunnen verschillen in mensen zien en ruiken, zoals geslacht en ras, en ze zullen leren generaliseren op basis van die verschillen.

Die verschillen kunnen zo breed zijn als een hond die niet van mannen houdt of zo specifiek als een hond die reageert op lange, bebaarde mannen. Maar dat betekent dat een hond ook kan generaliseren en alleen kan reageren op mensen van een specifiek ras. En dat is waar dingen ongemakkelijk worden. Want als onze honden leren een hekel te hebben aan mensen van een bepaald ras, moet die reactie ergens vandaan komen.

Het racisme van een hond komt vaak van de eigenaar, ook al is het gewoon onbewuste vooringenomenheid.

Onze honden pikken elk klein signaal op dat we overbrengen, en velen van hen zijn volledig onbewust. In een onderzoek uitgevoerd door Charlotte Duranton van het Laboratorium voor Cognitieve Psychologie van het Nationaal Centrum voor Wetenschappelijk Onderzoek aan de Universiteit van Aix-Marseille in Marseille, Frankrijk, werden 72 honden getest op hun reacties op mensen. Alle honden waren huisdieren die goed met mensen overweg konden. De honden werden getest door vreemde mensen met hun baasjes te benaderen. De eigenaren kregen de opdracht om op drie manieren te reageren op de naderende vreemden:drie stappen naar de vreemdeling toe, drie stappen weg van de vreemdeling en stil blijven staan.

De onderzoekers onderzochten de 'sociale verwijzing' tussen honden en hun eigenaren, waarbij honden subtiele signalen van hun eigenaren oppikken om hen te vertellen hoe ze moeten reageren. Door drie stappen weg te doen en stil te staan, vertoonden de honden tekenen van onzekerheid. Ofwel pauzeren of terugtrekken communiceerde aan de hond dat de vreemdeling achterdochtig was. Dus eigenlijk leren onze subtiele bewegingen onze honden tegen wie ze wantrouwend moeten zijn.

Als we dat nu vertalen naar de wereld waarin we leven, is het vrij duidelijk om te zien dat als onze honden zulke subtiele signalen kunnen oppikken, we heel goed racisme naar hen kunnen vertalen. Zelfs de meest onbewuste vooroordelen tegen mensen die er op een bepaalde manier uitzien, kunnen ertoe leiden dat we even pauzeren tijdens het lopen. Het kan ervoor zorgen dat we gespannen raken of achteruitgaan. Andere mensen merken dit gedrag misschien helemaal niet op, en het lijkt zeker niet te kwalificeren als openlijk racisme.

Maar zelfs dat subtiele gedrag geeft onze hond onmiddellijk een signaal dat deze persoon anders is en gevreesd moet worden, en we geven onze onzekerheden door aan een dier dat niet zo goed is in subtiliteit. Plots hebben we een hond die woest blaft naar mensen van een bepaald ras. Als we dan merken dat onze honden de neiging hebben om op een "racistische" manier te reageren, kunnen we gaan pauzeren of ons terugtrekken ENKEL omdat we ons schamen dat onze hond zou kunnen blaffen, wat opnieuw de overtuiging van onze hond versterkt dat de persoon zorgelijk is.

Een andere factor dat bijdraagt ​​aan het racisme van een hond is als het vroeg in het leven werd blootgesteld aan mensen van alle rassen.

Vroege puppysocialisatie tussen de leeftijd van 3-12 weken maakt honden klaar voor de rest van hun leven. Het is in deze tijd niet alleen belangrijk om puppy's kennis te laten maken met andere honden, maar ook met een grote verscheidenheid aan mensen. Als een hond niet gesocialiseerd was in de buurt van mensen van een bepaald ras, zou dat later in het leven een angstreactie kunnen veroorzaken.

Ook een slechte ervaring met een bepaalde persoon kan ervoor zorgen dat een hond generaliseert op basis van het uiterlijk van die persoon.

Dr. Nicholas Dodman, een professor aan de Tufts University School of Veterinary Medicine, legt uit:"Het geheugen van een hond is als een fotografische plaat. Wat er ook gebeurde, hij nam gewoon een momentopname van die persoon en registreerde die in zijn langetermijngeheugen als 'slecht'. '." En dat is zeker zinvol. Kort nadat mijn familie mijn jeugdhond had geadopteerd, realiseerden we ons dat ze doodsbang was voor tijdschriften. We hadden onze hond nog nooit met een tijdschrift geslagen, maar toen mijn vader een tijdschrift oprolde om een ​​vlieg te verpletteren, kromp onze hond ineen van afschuwelijke angst. Ze had duidelijk geleerd dat tijdschriften eng waren, en ze bleef er het grootste deel van haar leven doodsbang voor. En dat soort gegeneraliseerde angst kan worden toegepast op elk type objecten of mensen.

Dus wat kan er gedaan worden aan een racistische hond?

De beste manier om een ​​negatieve associatie die uw hond heeft ontwikkeld te elimineren, is deze te vervangen door een nieuwe, positieve associatie. Breng uw hond bloot aan mensen van verschillende rassen om positieve associaties op te bouwen met alle verschillende soorten mensen. Als uw hond echt een negatieve reactie heeft, kunt u de hulp inroepen van een trainer, hopelijk een persoon van een ander ras die uw hond kan triggeren.

Gelukkig kunnen honden leren niet bang te zijn voor mensen die er op een bepaalde manier uitzien, het kost maar een beetje werk. En het vereist ook het besef van de eigenaar dat bepaalde subtiele signalen het probleem kunnen verergeren. Want zoals gewoonlijk is een goedgetrainde en braaf opgevoede hond meestal het product van een goedgetrainde eigenaar.

Wil je meer weten over wat je leest? Scroll dan door dit artikel over wat het betekent als je huisdier je niet meer herinnert. Vind ons ook leuk op Facebook en word lid van onze nieuwsbrief om meer te weten te komen over het gedrag van uw huisdier.