Heb je ooit naar je pup gekeken als ze die droevige puppy-hondenogen maken? Of het nu gaat om smeken om iets lekkers, willen gaan wandelen of hopen op huisdieren, we hebben allemaal dat gezicht gezien dat ons laat doen wat we denken dat onze hond wil.
Maar betekent dat gezicht dat ze echt verdriet voelen? Begrijpen ze echt de dood van een geliefde, of het nu een andere hond in huis is of een baasje? Nou, dat hangt er eigenlijk van af.
Hoewel sommige psychologen en dierenartsen denken dat alle honden verdriet en depressie kunnen voelen, tonen de meeste onderzoeken aan dat het al dan niet voelen van verdriet bij uw hond afhangt van de ervaringen die ze tijdens hun leven hebben gehad, zoals hoe ze zijn opgevoed en of ze andere ervaringen hebben gehad. dierenvrienden in je huis opgroeien.
Volgens Gregory Berns, de directeur van Emory Center for Neuropolicy, geloven onderzoekers over het algemeen dat "zoals mensen, sommige honden rouwen en andere niet."
Het is moeilijk om met zekerheid te zeggen of honden daadwerkelijk verdriet kunnen voelen op dezelfde manier als wat wij als mensen voelen van verlies. Door hulpmiddelen zoals MRI's te gebruiken, kunnen we in zowel menselijke als dierlijke hersenen kijken en hoe ze reageren op bepaalde stimuli of ervaringen.
Hoe menselijk verdriet er in werkelijkheid uitziet op basis van een hersenscan, is echter nog onbekend. Als gevolg hiervan zou het moeilijk zijn om te bepalen of honden verdriet ervaren vanuit een puur neurologisch standpunt. Als we op een scan niet eens kunnen bepalen hoe ons verdriet eruit ziet, kunnen we op geen enkele manier bepalen hoe het verdriet van onze pup eruit ziet!
Dat wil niet zeggen dat er geen gedragsveranderingen bij uw hond kunnen optreden die verdriet kunnen inhouden. Net als mensen kunnen honden die verlies hebben meegemaakt zich terugtrekken van dierbaren, eigenaren en andere harige vrienden. Als je pup is opgegroeid met een ander hondje dat er plotseling niet meer is, zul je natuurlijk een paar veranderingen opmerken in de manier waarop ze handelen, spelen en van je houden!
Andere "depressieve" symptomen kunnen zijn:lethargie, niet eten, lusteloos en gedesoriënteerd doen, of gewoon niet meer houden van de dingen die ze vroeger deden. Hoewel het moeilijk is om onze beste vriend pijn te zien lijden, is dit relatief normaal. Zorg er gewoon voor dat uw hond, hoewel hij verdrietig is, gezond blijft - houd zijn gewicht en gedrag in de gaten.
Geef ze de tijd en hopelijk zijn ze snel weer hun speelse, lieve zelf. Aangezien uw hond u niet met zijn of haar woorden kan vertellen wanneer hij verdrietig of gekwetst is, is het aan ons als eigenaren om een rouwende hond te herkennen en hem de liefde te geven die hij nodig heeft om zich beter te voelen.
Zoals eerder vermeld, is het voor ons moeilijk om te weten of honden echt verdriet of depressie voelen op dezelfde manier als wij. We hebben die video's gezien van honden bij het graf van hun baasjes, huilend of zeurend als ze een geliefde missen, of zelfs honden die elkaar proberen te helpen als ze ziek of gewond zijn.
Het geeft ons het gevoel dat honden - net als mensen - verdriet kunnen ervaren. We kunnen echter niet eens vertellen hoe mensen verdriet ervaren, buiten verbale en gedragsmatige bevestiging. Onze honden kunnen ons helaas niet vertellen wanneer ze verdrietig zijn (misschien zal dat ooit veranderen!), dus we moeten naar hun gedrag kijken om hun stemmingen te lezen.
Er zijn verschillende onderzoeken gedaan naar depressie en verdriet bij honden waaruit blijkt dat de meeste honden zullen rouwen om de dood van een familielid of een harige broer of zus.
Volgens het onderzoek van een arts "melden sommige eigenaren dat wanneer een van de twee [honden] sterft, de overlevende hond depressief wordt." Of dit nu alleen komt door een verandering in de routine, of dat de een de ander mist, studies hebben aangetoond dat ten minste 66% van de honden gedragsveranderingen vertoont wanneer een van hun familieleden overlijdt.
Alleen omdat we misschien niet zeker weten dat dit verdriet of depressie is zoals we het voelen, betekent niet dat we onze kleine jongens niet kunnen helpen zich beter te voelen na een verlies. Ondanks de inconsistentie in onderzoeken met betrekking tot depressie en verdriet bij honden, blijft één ding de hele tijd gebruikelijk:met de tijd, liefde en geduld kunnen alle honden die verlies hebben geleden (of ze het nu laten zien of niet) terug worden gebracht naar hun normale, liefhebbende zelf .
Hoewel je je hond niet kunt (en waarschijnlijk ook niet zou willen) leren hoe hij verdriet moet voelen, kun je met hem samenwerken om hem een beter gevoel te geven als hij zich duidelijk somber voelt. Als uw hond veel van de tekenen vertoont die we eerder hebben genoemd, is het waarschijnlijk dat hij een soort van droefheid voelt. Om hen te helpen weer gelukkig te worden, zijn er enkele belangrijke dingen die je kunt doen.
Ten eerste wilt u ervoor zorgen dat u goed genoeg oplet om deze tekens te herkennen wanneer ze zich voordoen. Als je het verlies zelf ervaart, ben je misschien verstrikt in je eigen rouwproces en merk je niet hoe blauw je hond is geworden. Maar het is de moeite waard om op te letten! Tijd en moeite investeren in hoe je hond zich voelt, kan ook je eigen humeur een boost geven en je de broodnodige bindingstijd geven.
Het is ook belangrijk om alleen positief gedrag te belonen. Ook al kan het verleidelijk zijn om traktaties uit te delen om je pup gelukkiger te maken als ze erg down lijken, je kunt per ongeluk hun negatieve gedrag versterken. Werk in plaats daarvan om het lekkers alleen uit te delen als je hond blije emoties vertoont.
