Uw hond kan bezoekers horen aankomen ruim voordat ze op uw deur hebben geklopt. Ze kunnen ook hoogfrequente geluiden oppikken die ver buiten uw gehoorbereik liggen, en het geluid van een etentje dat op een hondenbak slaat van een blok verderop detecteren.
Alle hondenliefhebbers weten dat onze huisdieren een opmerkelijk gehoor hebben dat veel krachtiger is dan dat van ons. Wat u echter misschien niet weet, is dat onze hondenvrienden niet zo bedreven zijn in het oppikken van geluiden bij lage frequenties. Dus waarom zijn we (iets) beter in het oppikken van lage frequenties en waarom kunnen honden hoogfrequente geluiden detecteren die ver buiten ons gehoorbereik liggen? Laten we het uitzoeken.
Jij en je partner zitten aan de koffie. Het is een rustige, zonnige ochtend en het huis is stil, wanneer je hond plotseling opspringt, onmiddellijk alert. Ze hebben iets gehoord, maar wat? Noch jij noch je partner hebben iets gedetecteerd, dus om te bepalen of je hond een geluid heeft opgepikt dat je hebt gemist, moet je op hun lichaamstaal vertrouwen.
Een van de belangrijkste gebieden om naar te kijken zijn, niet verwonderlijk, de oren van uw huisdier. Hondenoren zijn er in alle soorten en maten en hebben een aantal unieke kenmerken die zijn ontworpen om hun vermogen om geluid vast te leggen te verbeteren. Het eerste teken van geluidsdetectie is wanneer die oren opspringen en in de houding gaan staan, en dan op deze manier beginnen te draaien en kantelen terwijl uw huisdier de bron van het geluid probeert op te sporen.
De exacte manier waarop uw hond op een geluid reageert, kan echter afhangen van zowel de aard van het geluid als hoe hij zich op dat moment voelt. In sommige gevallen kan uw huisdier onmiddellijk alert en in beweging zijn en zijn hoofd kantelen om te proberen het geluid te isoleren en te identificeren. Hun staart kan omhoog staan of kwispelen, en ze kunnen ook hun ongelooflijk krachtige neus gebruiken om het probleem van het mysterieuze geluid op te lossen.
Sommige geluiden kunnen opwinding en enthousiasme opwekken, zoals het geluid van het openen van een zak hondenvoer. Anderen kunnen leiden tot angst of ervoor zorgen dat de beschermende instincten van uw hond in werking treden, zoals een onverwachte bezoeker die 's avonds laat voor de deur staat.
Hoe het ook zij, als het geluid zich in een hoogfrequent bereik van 20.000 Hz en hoger bevindt, is de kans groter dat uw hond het hoort dan u. Dit is echter niet het geval bij sommige laagfrequente geluiden.
Honden hebben een veel groter gehoorbereik dan mensen - laten we dat voorop stellen. Terwijl de gemiddelde mens geluiden kan horen van 20 Hz (laag) tot 20.000 Hz (hoog), kunnen honden geluiden horen van 40 Hz tot 50.000 Hz of zelfs 60.000 Hz.
Men denkt dat wolven, de voorouders van de huidige gedomesticeerde honden, dit hoogfrequente gehoorvermogen gebruikten bij het jagen. Met behulp van een proces dat bekend staat als binaurale spectrale-difference cueing, kunnen honden detecteren waar een geluid vandaan komt. Kortom, dit stelt honden in staat om de frequentie van een geluid te vergelijken wanneer het in elk oor aankomt. Het oor dat het verst van het geluid verwijderd is, wordt gedeeltelijk "overschaduwd" door het hoofd van de hond, waarbij geluiden met een hogere frequentie meer worden geabsorbeerd dan lagere.
Dit betekent dat we een beetje beter zijn dan onze harige vrienden in het detecteren van lage tonen. Gebruik dit echter niet als reden om je superieur te gaan voelen ten opzichte van je trouwe viervoeter, aangezien honden tal van andere speciale eigenschappen hebben waardoor ze beter presteren dan wij in de gehoorstaak.
Honden hebben 18 spieren in hun oren, waardoor ze hun oren kunnen draaien en aanpassen op elke manier die nodig is om een geluid het beste vast te leggen. Ze hebben ook veel langere gehoorgangen dan wij en zijn in staat om geluiden tot vier keer verder weg te horen dan wij. Het is behoorlijk indrukwekkend spul, en nog opmerkelijker als je bedenkt dat horen niet eens het krachtigste zintuig van je hond is - deze prijs gaat naar het reukvermogen van je hond.
Het maakt niet uit hoe goed (of anderszins) uw huisdier is in het detecteren van laagfrequente geluiden, het is min of meer irrelevant als uw hond niet naar u luistert. Dit staat bekend als selectief horen of selectieve doofheid, dit is wanneer uw hond ervoor kiest om alleen naar u te luisteren wanneer het hem uitkomt - als er traktaties of een wandeling worden aangeboden, is uw hond een en al oor, maar als u hem een bad wilt geven of ze naar de dierenarts ze zijn ineens heel slechthorend.
Om deze frustrerende situatie te helpen verbeteren, moet u uw hond leren dat luisteren naar wat u te zeggen heeft, zeer de moeite waard is. Als u uw huisdier een beloning aanbiedt wanneer ze naar u luisteren of volledige aandacht aan u besteden, zullen ze snel beseffen dat het volgen van uw instructies tot prachtige dingen kan leiden. De juiste beloning voor uw hond hangt af van hun persoonlijkheid, maar het kan een smakelijke traktatie zijn, tijd spelen met hun favoriete speeltje, of misschien gewoon heel veel lof en knuffels.
Regelmatige training om alle basiscommando's bij te brengen is ook cruciaal. Begin vanaf een zo jong mogelijke leeftijd met het trainen van gedrag zoals "zitten", "blijven", "komen" en "laten vallen". Gebruik vanaf de eerste dag een geduldige, op beloningen gebaseerde aanpak en onthoud dat u meer kans van slagen heeft als u begint in een omgeving zonder enige afleiding. Zodra uw hond goed begrijpt wat u van hem wilt, kunt u naar het openbaar gaan om te zien of uw hond u wil en kan "horen" wanneer er een heleboel fascinerende geuren, bezienswaardigheden en geluiden wachten. te ontdekken.
Als u een kalme en consistente benadering kunt handhaven en kunt voorkomen dat u boos of gefrustreerd raakt, zal uw huisdier op de herhaling reageren en al snel het belang inzien van naar u te luisteren. Dit zal er hopelijk voor zorgen dat het selectieve gehoor van uw hond tot het verleden behoort, en ervoor zorgen dat u hen te allen tijde kunt helpen gevaarlijke situaties te vermijden.
