Als u een groot of gigantisch hondenras bezit, zijn er twee belangrijke woorden die u uw dierenarts nooit wilt horen zeggen bij het onderzoeken van uw huisdier:heupdysplasie. Deze pijnlijke aandoening is een van de meest voorkomende skeletproblemen die onze honden metgezellen treffen en kan een aanzienlijke impact hebben op de kwaliteit van leven van uw hond.
Het is echter geen doodvonnis en het betekent niet dat uw hond geen vol en gelukkig leven kan leiden. Honden kunnen vele jaren met heupdysplasie leven, maar het is aan u als eigenaar om het probleem zorgvuldig te beheren om ervoor te zorgen dat uw hond zo comfortabel mogelijk blijft.
Heupdysplasie kan een aanzienlijke hoeveelheid pijn veroorzaken voor onze harige vrienden, en het kan behoorlijk verontrustend zijn om je geliefde hond te zien vechten tegen het ongemak van deze degeneratieve aandoening. Een van de eerste tekenen die veel eigenaren opmerken, is een verminderd activiteitsniveau van hun huisdier. Terwijl uw hond ooit graag wilde opstaan en gaan bij elke gelegenheid, slapen of rusten ze nu liever en tonen ze veel minder enthousiasme om te gaan rennen of actief te worden.
Meer specifiek merkt u misschien dat uw huisdier steeds meer moeite heeft met springen of traplopen. De achterpoten zijn uiteraard essentieel voor het vermogen van uw hond om deze dagelijkse taken uit te voeren, dus het verminderde bewegingsbereik in het gewricht en de bijbehorende pijn van de aandoening kunnen zichtbaar zijn in de bewegingen van uw huisdier. Uw hond kan ook moeite hebben met opstaan vanuit een liggende positie, vooral 's ochtends als hij nog "opgewarmd" moet worden.
Een ander veel voorkomend symptoom om op te letten, staat bekend als "konijnhoppen". Dit is wanneer een getroffen hond beide achterpoten tegelijkertijd optilt, vergelijkbaar met wat een konijn doet bij het springen, in een poging pijn te verminderen. Samen met kreupelheid van de achterpoten, pijn of gevoeligheid rond de heupen en een smalle houding, is het een waarschuwingssignaal dat niet mag worden genegeerd.
Het heupgewricht van de hond is een kogelgewricht. Bij een hond met heupdysplasie ontwikkelt dit gewricht zich niet goed en gaat het wrijven en schuren in plaats van soepel te schuiven. Hoewel het het meest voorkomt bij honden van grote en grote rassen, kan het ook van invloed zijn op kleinere rassen.
Er zijn veel factoren die bijdragen tot heupdysplasie, met als belangrijkste factor genetica. Rassen zoals de Labrador, de Duitse herder en de Duitse Dog worden vaak getroffen, hoewel verantwoordelijke fokkers de aandoening kunnen screenen voordat ze een dier selecteren om te fokken.
Overmatige groei, een probleem dat vaak voorkomt bij grotere rassen, legt een aanzienlijke druk op gewrichten die nog niet volledig zijn ontwikkeld, en kan ook leiden tot heupdysplasie. Puppy's van grote en grote rassen moeten voedsel krijgen dat speciaal is samengesteld om aan hun voedingsbehoeften te voldoen en de overmatige groei die heupdysplasie en een aantal andere gewrichtsaandoeningen kan veroorzaken, onder controle te houden. Daarom wordt bij deze rassen vaak een uitgestelde sterilisatie- of castratieprocedure of een geheel andere sterilisatietactiek gebruikt.
Vervolgens kunnen voeding en lichaamsbeweging ook een rol spelen. Onjuiste voeding en onvoldoende lichaamsbeweging kunnen leiden tot obesitas, waardoor de gewrichten van uw huisdier extra worden belast. Tegelijkertijd kan te veel lichaamsbeweging ook te veel druk uitoefenen op de gewrichten, waardoor heupdysplasie wordt verergerd of zelfs wordt veroorzaakt.
Met dit in gedachten is het de moeite waard om met uw dierenarts te praten over wat u kunt doen om het risico te verkleinen dat deze vervelende aandoening uw huisdier treft.
Als uw hond tekenen of symptomen van heupdysplasie vertoont, breng hem dan voor controle naar de dierenarts. Uw dierenarts zal een lichamelijk onderzoek uitvoeren en de flexibiliteit van het gewricht testen, en vervolgens enkele röntgenfoto's maken om de exacte aard van het probleem en de ernst ervan vast te stellen.
Het goede nieuws is dat er verschillende behandelingsopties beschikbaar zijn, en deze variëren van enkele eenvoudige veranderingen in levensstijl tot chirurgie. Gewichtsverlies en verminderde lichaamsbeweging kunnen de heupen van uw hond ontlasten, terwijl fysiotherapie (bijvoorbeeld zwemmen) kan helpen hun mobiliteit te verbeteren. Er kan ook een reeks ontstekingsremmende medicijnen worden gegeven en gewrichtsvloeistofmodificatoren kunnen de gezondheid van de gewrichten verbeteren.
Als een operatie wordt aanbevolen en vanuit financieel oogpunt een haalbare optie is, zijn er verschillende mogelijke manieren om te handelen. De meest voorkomende operaties zijn:
De beste behandeling voor uw hond kan echter variëren, afhankelijk van de leeftijd, het ras, de ernst van de aandoening en een aantal andere factoren, dus bespreek met uw dierenarts de beschikbare opties.
