Voor velen is de smaak van eten een levensstijl. De perfecte mix van zout en zoet kunnen combineren voor een voortreffelijk smakende maaltijd is een talent dat veel koks jarenlang perfectioneren en waar degenen die het eten hunkeren naar hunkeren.
Omdat velen op zoek zijn naar deze mix van smaken, zullen mensen vaak proberen een gebrek aan smaak in een mild voedsel te compenseren door zout toe te voegen nadat het is bereid.
Heb je je ooit afgevraagd of je hond dezelfde smaak heeft? Bevredigt mild voedsel hun smaakpapillen of snakken ze naar meer? Laten we de smaak van uw hond eens nader bekijken!
Een belangrijk aspect van hoe ons lichaam reageert op verschillende voedingsmiddelen is gebaseerd op hoe voedselmoleculen chemisch worden geregistreerd door onze hersenen. De manier waarop onze hersenen deze chemicaliën catalogiseren, verschilt van persoon tot persoon, wat resulteert in een andere smaakvoorkeur. Uw beste vriend kan bijvoorbeeld van Oreo-koekjes houden terwijl u denkt dat ze onsmakelijk zijn. Net als mensen hangt de smaak van honden ook af van een chemische reactie.
De chemische reactie van hoe een hond voedsel waarneemt, begint met hun snuffelaar in plaats van met hun tong. Hoe iets ruikt voor een hond is de grootste beslissing of ze het willen snuiven of niet. Een gebrek aan gecultiveerde smaak in combinatie met een verhoogde geur verklaart waarom uw pup graag in de vuilnisbak graaft, paardenmest eet, op sokken kauwt en andere vervelende dingen.
Onze hondenvrienden kunnen dezelfde vier voedselclassificaties proeven als wij - bitter, zuur, zoet en zout; hun smaakzin is echter niet zo ontwikkeld. Ons gehemelte is zes keer verfijnder dan onze honden; daarom, als we ons niet eens kunnen voorstellen dat we meerdere dagen achter elkaar hetzelfde voedsel eten, is onze hond meer dan oké met het eten van identieke maaltijden, dag in dag uit.
Daarmee is het zeer onwaarschijnlijk dat een hond milde voeding zal weigeren. Ze geven misschien de voorkeur aan een sappige biefstuk boven een stuk hondenvoer; dat is echter gebaseerd op het aroma dat wordt uitgestraald door de twee keuzes versus hoe de keuken eigenlijk smaakt.
Omdat mild voedsel de geur- of smaakzintuigen van een hond niet waarschuwt voor "gevaar of schade", zal de hond het binnenkrijgen, ongeacht hoe flauw het ook mag smaken. Tekenen dat uw hond mild voer eet, kan variëren, afhankelijk van of hij iets beters verlangt (als u hem biefstuk heeft gegeven nadat hij weigerde de droge brokken voor zich te eten). Typische symptomen zijn snuiven, aarzelen of vertraagd beginnen met eten, staren, kauwen, oren laten vallen, janken en kwispelen met de staart.
De smaak van honden gaat terug tot de evolutie van een grijze wolf, ongeveer 20.000 jaar geleden. Dankzij overlevingsmethoden in het wild ontwikkelde de smaak van een wolf zich kort na de geboorte.
Wolven vertrouwden op geur en smaak om schadelijke, onverteerbare of giftige producten (dingen die onaangenaam smaakten) te onderscheiden van die die in het wild nuttig en verteerbaar waren (dingen die goed smaakten). Dit instinct om te onderscheiden wat goed is voor een wolf om te eten, is de reden waarom smaak een van de eerste zintuigen is die bij honden begint te werken.
Bij puppy's duurt het een paar weken om een smaakzintuig volledig te ontwikkelen. Blootstelling aan verschillende smaken en voedingsmiddelen tijdens de eerste paar weken van het leven van uw puppy kan een factor zijn in hoe kieskeurig ze zijn als volwassene. Als ze al vroeg een verscheidenheid aan voedsel krijgen, zijn ze misschien meer bereid om verschillende soorten voedsel te proberen als ze ouder zijn. Dit kan ook betekenen dat ze geen genoegen nemen met 'mild' eten als ze eerder andere tarieven hebben gekregen met meer heerlijke aroma's.
Reacties op milde voeding kunnen van hond tot hond verschillen, net zoals maaltijdkeuzes dat doen voor mensen. Zo vertelt een eigenaar haar verhaal over hoe haar geredde Australian Cattle Dog dol was op mild voedsel! Hij was behandeld voor een ernstig geval van Giardia dat een darmontsteking zou veroorzaken als de hond iets anders at dan een milde brok. De instincten van de hond zouden in werking treden, wetende dat elk ander voedsel schadelijk voor hem zou zijn, en hij weigerde het op zijn beurt te eten. Telkens wanneer hij het milde voedsel tot zich nam, likte hij zijn lippen, kwispelde hij met zijn staart en kauwde hij snel. Een andere eigenaar merkte op dat zijn hond mild voedsel volledig negeerde en aan de kom krabde totdat hij een andere voedingsbron kreeg.
Het is belangrijk om te onthouden dat niet iedereen of elke hond dezelfde smaaksensaties ervaart.
De smaak van mensen kan variëren, afhankelijk van het aantal papillen (hobbels op hun tong met smaakpapillen). Je zou als een "supertaster" worden beschouwd als je veel papillen hebt, waardoor je smaakvermogen erg gevoelig is. Degenen met minder papilla (subtasters) hebben de neiging om zwarte koffie te drinken, ongelooflijk gekruid voedsel te eten, enz. omdat er meer voor nodig is om hun smaakpapillen te bevredigen.
Waar we grotendeels afhankelijk zijn van onze smaakpapillen, vertrouwt een hond erop dat zijn neus de bepalende factor is of iets smakelijk is of niet. Het reukvermogen van onze hoektanden is ongeveer een miljoen keer beter dan dat van ons en het is de manier waarop ze de meeste informatie over hun voedsel ontvangen. Een membraan in hun neus vangt de moleculen op die onze smaakpapillen doen en brengt die chemicaliën rechtstreeks naar hun hersenen en een speciaal orgaan in hun gehemelte. Daarom, als het goed ruikt, zal een hond het waarschijnlijk opeten, ongeacht hoe het smaakt.
Als een mens een bepaald soort voedsel niet lust, kunnen we onszelf trainen om door herhaling ‘de smaak te verwerven’. Als we het soort voedsel vaak genoeg eten en andere alternatieve voeding elimineren, zullen onze smaakreceptoren het lekker gaan vinden. In zekere zin geldt dit ook voor onze hondenvrienden.
Zoals honden van evolutie hebben geleerd om hun zintuigen te gebruiken om weg te blijven van voedsel dat schadelijk kan zijn voor hun welzijn, zal mild voedsel hen niet waarschuwen, maar toch zullen ze misschien niet enthousiast zijn voor mild voedsel als er iets met een betere geur beschikbaar is als een vervanger. Om uw hond te leren mild voedsel te eten, moet u alle andere gunstige alternatieven elimineren.
Zorg voor positieve bekrachtiging, zoals bemoedigende woorden en huisdieren wanneer uw hond de eerste paar happen van het nieuwe milde voer neemt.
