In de meeste gevallen weten moederhonden instinctief hoe ze voor hun puppy's moeten zorgen en beginnen ze daarmee zodra ze geboren zijn. Af en toe wijzen moederhonden sommige of al hun puppy's af, waardoor de kleine wezens aan hun lot worden overgelaten. Als uw hond haar pasgeboren puppy's niet wil voeren, moet u mogelijk ingrijpen en voor hen zorgen. Probeer, voordat je het van haar overneemt, het moederinstinct van je hond op gang te brengen.
Bevallen en zorgen voor pasgeborenen zijn beide potentieel stressvolle gebeurtenissen. Het is mogelijk dat uw hond zich een beetje overweldigd voelt, zeker als dit haar eerste nestje is. Om haar te helpen kalmeren en het moederschap gemakkelijker te maken, kun je proberen haar werpkist naar een rustiger deel van je huis te verplaatsen met minder afleiding.
Je zou ook het tegenovergestelde kunnen proberen. Als je hond erg aan je gehecht is en je zoekt wanneer ze troost wil, is het mogelijk dat haar werpkist te ver weg is. Verplaats het naar een gebied waar u veel tijd doorbrengt. Sommige honden zullen rustiger zijn en meer gefocust op hun puppy's in uw rustgevende aanwezigheid.
Direct na de geboorte moet een moederhond haar puppy's likken. Hierdoor breekt de zak waarin de puppy's worden geboren, en worden ze aangemoedigd om te ademen. Als uw hond haar puppy's na de geboorte niet likt, is het belangrijk dat u ze schoonmaakt en wrijf ze met een handdoek om ze te laten ademen.
Na het afleveren van haar puppy's zal een moederhond ze regelmatig blijven likken. Na de geboorte dient het likken om de puppy's schoon te houden en te stimuleren zodat ze indien nodig naar de badkamer gaan. Als uw hond weigert haar pups te likken, moedig haar dan aan om dit te doen door een kleine hoeveelheid babyvoeding of kippenpuree te geven. op hen. Dit zal moeder aanmoedigen om ze te likken en hopelijk stimuleert het de natuurlijke drive om dit te blijven doen.
Bij de zorg voor pasgeboren puppy's hebben hormonen en acties een symbiotische relatie. Zwangerschapshormonen zullen uw hond aanmoedigen om bepaald gedrag te vertonen, zoals het likken van haar puppy's of het verzorgen van hen. Deze activiteiten maken op hun beurt meer hormonen vrij. Als uw hond niet bij haar puppy's wil blijven of ze niet wil voeren, kunt u proberen het probleem voorzichtig te forceren om de juiste hormonen te stimuleren.
Om dit te doen, legt u uw hond op haar zij om haar tepels bloot te leggen. Leg haar puppy's naast haar en zorg dat ze elk zo dicht mogelijk bij een tepel komen. Indien mogelijk kunt u de puppy's zelfs helpen om aan een tepel te hechten en te beginnen met drinken. Als de puppy's in hun maaltijd duiken, en uw hond het toestaat, kan de verpleging meer hormonen in uw hond afgeven die haar inspireren om haar puppy's te blijven voeden zonder enige hulp van u.
Soms hebben nieuwe moeders geen interesse in hun puppy's, simpelweg omdat ze zich niet lekker voelen. Het is mogelijk dat uw hond een placenta vasthoudt, niet al haar puppy's ter wereld brengt of bezwijkt aan een infectie of ziekte tijdens of na de bevalling. Als dat zo is, kan ze zich onwel voelen en gewoon niet opgewassen zijn tegen de taak om voor haar puppy's te zorgen.
Neem direct na de geboorte contact op met uw dierenarts als uw hond meer puppy's dan placenta's heeft gepasseerd of als ze minder puppy's heeft gekregen dan u had verwacht. Uw hond heeft ook hulp nodig als ze blijft spannen zonder nog meer puppy's te krijgen of als ze stijf loopt, koorts heeft of epileptische aanvallen krijgt. Blijf de toestand van moeder in de gaten houden en bel de dierenarts als je merkt dat de tepels van je hond binnen een paar dagen na de geboorte rood en stevig worden, ze koorts krijgt, haar eetlust verliest of afscheiding uit haar tepels of vagina heeft.
