Zorgen over zindelijkheidstraining zijn waarschijnlijk zo oud als de wortels van onze relatie met canis familiaris. Ik vermoed dat prehistorische mensen net zo ongelukkig waren met het feit dat die vroege hondachtigen in hun grotten poepen en plassen als we nu zijn wanneer we een stapel of plas in het midden van het tapijt in de woonkamer vinden. Als je altijd het geluk hebt gehad om je huis te delen met gemakkelijk te huisvesten honden, kan het een verrassing voor je zijn - of zelfs een schok - als je volgende hond een van degenen is die niet met een put komt -geïnstalleerde "clean den" ethiek.
De basisprincipes van zindelijkheidstraining zijn eenvoudig:neem uw hond vaker mee naar buiten dan ze moet, en houd haar tussen de uitstapjes goed in de gaten, zodat ze niet de kans krijgt om te gaan waar ze niet zou moeten gaan! Soms is het zo makkelijk. Soms is het dat niet. Ondanks de eenvoud van de basisformule voor zindelijkheidstraining, kan er veel misgaan.
Je kunt een deel van de misstappen van de zindelijkheidstraining voorkomen door met je hond uit te gaan, in ieder geval totdat ze is getraind. Neem haar aan de leiband mee naar haar aangewezen plek in de badkamer, wacht tot ze leeg is en speel dan met haar voordat je haar weer naar binnen brengt. Dit zal een aantal belangrijke dingen bereiken:
Ervan uitgaande dat uw hond of pup (voorlopig) geen medische of gedragsproblemen heeft, hoe vaak moet ze dan naar buiten? Een vaak geciteerde vuistregel voor puppy's is dat ze het in het algemeen tot een uur langer kunnen vasthouden dan hun leeftijd in maanden. Dus een pup van twee maanden kan/moet tot drie uur van eliminatie kunnen/moeten afzien, een pup van drie maanden tot vier uur, enzovoort. Tenzij ze net heeft gegeten, water heeft gedronken, gespeeld of wakker is geworden van een dutje, in welk geval ze waarschijnlijk elk moment moet gaan. En aangezien pups bijna altijd eten, drinken, spelen of slapen, zijn ze bijna altijd klaar om te "gaan".
Dus de richtlijn "een uur langer" is eigenlijk alleen van toepassing op gedwongen inactiviteit, zoals wanneer een pup 's nachts in de bench wordt gedaan of terwijl haar baasje aan het werk is. Een betere regel voor jonge puppy's is "elk uur op het hele uur, en op elk moment dat ze net hebben gegeten, gedronken, gespeeld of wakker zijn geworden uit een dutje."
De meeste volwassenen honden, eenmaal getraind, zijn in staat om het routinematig zes tot acht uur vast te houden. Hoewel sommige honden wel 10 uur of langer kunnen duren tussen badkamerpauzes, zouden ze dat echt niet moeten doen. Professionele oppassers zijn een goede optie voor een middagpauze als je geen buur, vriend of familielid hebt die je kunt vertrouwen om je een potje te geven.
De meeste mensen slapen 's nachts langer dan vier tot vijf uur, dus het is duidelijk dat je tijdens de eerste paar weken van het nieuwe leven van je pup met jou minstens één oh-donker-honderd wake-up call per nacht kunt verwachten. Zorg ervoor dat uw babyhondje dicht genoeg bij u in de bench is zodat u haar kunt horen wanneer ze wakker wordt en huilt om naar buiten te gaan - en zorg ervoor dat u opstaat en haar naar buiten brengt - anders riskeert u een van de gedragsproblemen die hieronder worden besproken.
Nachtelijke badkamertrips zouden allemaal zakelijk moeten zijn. Aan de lijn, ga naar buiten, elimineer, kom weer binnen en ga naar bed. Als je speelt of knuffelt, kun je je pup leren je wakker te maken voor een klein uurtje plezier, zelfs als ze haar darmen en blaas niet meer 's nachts hoeft te legen.
Het goede nieuws is dat veel pups de regel overtreden en tegen de tijd dat ze vier maanden oud zijn de hele nacht kunnen doorslapen, deels omdat ze niet eten, drinken, spelen of wakker worden. Misschien krijg je die langverwachte nacht van ononderbroken slaap sneller dan je denkt!
Tegenwoordig werkt een meerderheid van de hondenbezitters acht uur lang buitenshuis, plus woon-werkverkeer. Als je een thuisblijfmoeder of -vader bent, vanuit een thuiskantoor werkt, of andere huisgenoten hebt die in verschillende diensten werken en puppytraining kunnen delen, kun je dit volgende deel overslaan. Als uw pup voor lange uren alleen moet worden gelaten, lees dan verder. Er zijn niet veel (geen?) jonge pups die 6 tot 10 uur kunnen gaan zonder te elimineren - en dat hoeft ook niet. Als je een puppy adopteert en buitenshuis werkt, heb je verschillende opties:
Als je in staat bent om je hond vaker uit te laten dan ze moet, moeten je trainingsinspanningen binnen een redelijke tijd vruchten afwerpen met schone tapijten, ononderbroken slaap en een hond die weet dat haar badkamer buiten is. Als je niet in staat bent om het bovenstaande te doen, moet je je hond/puppy-bezitplan serieus heroverwegen.
Als een voorstedelijke of landelijke bewoner voor het grootste deel van mijn leven, heb ik altijd de luxe gehad van een achtertuin voor mijn honden. Stadsbewoners moeten vaak hun huisopleidingsprocedures aanpassen om het leven in de stad te accommoderen. Als je op de 23e verdieping van een appartement woont, kun je je pup nooit de lift in en de deur uit krijgen voordat ze haar blaas moet legen.
Als dit uw woonsituatie beschrijft, overweeg dan een kattenbak voor uw hond. Je kunt echte graszoden, kunstgras (Astro-turf) of zelfs kattenbakmateriaal voor honden gebruiken. Als je een balkon hebt, kun je je hondenbak daar neerzetten en je huis trainen, net zoals je zou doen als je je hond mee naar buiten zou nemen. Als er geen balkon is, zet je je kattenbak in de gekozen kamer van je appartement en de huistrein daar net zoals je zou doen in een achtertuin. (Als je een reu hebt, kun je een veilige paal in je potje plaatsen waarop hij zijn poot kan optillen en toch de urine binnen de grenzen van de bak kan houden. Installeer indien nodig een spatscherm achter de paal.)
Een "moet gaan"-signaal kan zindelijkheidstraining vergemakkelijken. Als uw hond weet dat ze u kan vertellen dat ze naar buiten moet, hoeft u minder verantwoordelijk te zijn om ervoor te zorgen dat u haar vaker uitlaat dan nodig is; ze zal je laten weten wanneer het tijd is. Hier zijn twee methoden om uw hond te leren haar badkamerbehoeften aan u kenbaar te maken.
Dit is mijn voorkeursmethode. Het is eenvoudig en honden leren het bijna door osmose. Elke keer als ik mijn hond meeneem voor een badkamerpauze, word ik opgewonden en zeg ik:"Wil je uitgaan?!" Ze raakt opgewonden en danst rond als reactie op mijn opwinding, en in vrij korte tijd zal ze de badkamerdans aanbieden als ze naar buiten moet. Als je wilt dat je hond blaft om je te vertellen dat ze naar buiten moet, verhoog dan het opwindingsniveau totdat ze blaft en schakel haar dan uit. Ik hou van deze methode omdat mijn hond me zal komen zoeken om het signaal af te geven.
Sommige eigenaren leren hun honden graag een bel te luiden die aan de deurknop hangt als ze naar buiten moeten. Om dit te doen, leert u uw hond om een bel aan een touwtje te laten rinkelen door met de neus of de poot te richten, vervolgens de bel aan de gewenste deurknop te hangen en uw hond te vragen hem te luiden elke keer dat u haar meeneemt voor een potje pauze. Een nadeel van deze methode, vooral als je in een groot huis woont, is dat je dicht genoeg bij de potdeur moet zijn om de bel te horen wanneer deze gaat. Als je huis hiervoor te groot is en je deze methode wilt gebruiken, moet je een elektronische bel of zoemer installeren en door het hele huis speakers laten installeren.
Natuurlijk, als zindelijkheidstraining altijd zo eenvoudig was als het klinkt, zouden we er geen artikelen over nodig hebben. Er zijn een aantal dingen die fout kunnen gaan, zelfs als u alle hierboven beschreven dingen doet. Zoals:
Alles wat de normale eliminatiepatronen van uw hond verstoort, kan de zindelijkheidstraining bemoeilijken. Deze kunnen urineweginfecties, gastro-intestinale klachten of ziekte die diarree veroorzaakt, mobiliteitsproblemen die het voor uw hond moeilijk maken om snel naar buiten te komen, veranderingen in het dieet of schema en de consumptie van sommige medicijnen (zoals prednison) die een verhoogde wateropname veroorzaken en daaropvolgende toename van de urineproductie. Elke keer dat er een onverklaarbare zindelijkheidstraining optreedt bij een volwassen hond die anders zindelijk is, moet u overwegen en onderzoeken of er mogelijk een medisch probleem is.
Angst of stress kan een verhoogde behoefte aan eliminatie veroorzaken. Honden die last hebben van scheidings- of isolatiestress, plassen en/of poepen vaak tijdens een stress-episode. Hoewel eigenaren deze hond soms als "hatelijk" beschouwen, is hij dat niet. Hij kan er niets aan doen . Hij is gestrest.
Sommige honden hebben een voorgeschiedenis van huis- of kratvervuiling. De ergste hiervan zijn honden uit puppy- of hamsteromgevingen, waar honden maanden (of jaren) in kleine kooien leven en geen andere keuze hadden dan te elimineren waar ze leven. Hun remmingen tegen het bevuilen van hun eigen woonruimte zijn beschadigd en het kan een hele uitdaging zijn om te herstellen. Het vereist soms een zeer sterke toewijding om deze honden te helpen nieuwe, geschikte badkamergewoonten aan te leren.
"Onderdanig plassen" is een sociaal signaal. De hond die dit gedrag vertoont, heeft meestal een kalmerende persoonlijkheid en plast wanneer ze wordt benaderd, aangesproken of misschien op haar hoofd wordt geaaid, als haar manier om te zeggen:"Ik daag je niet uit."
Daarentegen is "opwindend urineren" waarschijnlijker een functie van een zwakke blaassfincter - een hond die zo opgewonden raakt dat ze gewoon "in haar broek plast". Je kunt hierover met je dierenarts praten, maar een goede remedie voor beide is om 1) niet te straffen voor het gedrag, omdat ze allebei buiten de opzettelijke controle van de hond liggen; en 2) neem de hond mee naar buiten om haar blaas te legen voordat je haar begroet (of laat anderen haar begroeten), en/of groet haar buitenshuis, zodat de plas terechtkomt waar hij hoort.
Er is echt geen excuus om uw hond niet zindelijk te maken. Honden die hun huizen bevuilen, zullen ze waarschijnlijk verliezen. De "bewegende, kan niet blijven" reden om een hond op te geven voor een opvang of redding is vaak een scherm voor:"Verhuizen, we willen niet dat de tapijten in ons nieuwe huis vuil worden zoals de oude waren." Als je wilt dat je hond met je meegaat bij al je toekomstige verhuizingen, zorg er dan voor dat ze altijd weet waar de toiletten zijn en hoe ze deze moet 'vasthouden' totdat ze er is.
Midge was een puppy van een dierenwinkel die helaas wegkwijnde in haar verkoopkooi tot de leeftijd van vijf maanden, toen de familie Parker medelijden met haar kreeg en haar kocht. Ze kenden de risico's van het kopen van een pup uit een dierenwinkel, maar ze konden het niet verdragen om de schattige Midge op te zien groeien in een kooi.
Toen ze een afspraak maakten om me te bezoeken voor een privéconsult, was het voor andere gedragsproblemen - voornamelijk het angstgerelateerde gedrag dat het gevolg was van het gebrek aan socialisatie van een nu tweejarige Midge in de puppymolen waar ze werd geboren, en de dierenwinkel waar ze was opgegroeid. Ze merkten haar huisvuilproblemen op in het gedragsintakeformulier dat ik hen vroeg in te vullen, maar maakten zich daar minder zorgen over dan het op angst gebaseerde gedrag dat escaleerde in bijten. Ik realiseerde me dat ze door huisvuil ook het risico liep haar voor altijd thuis te verliezen, en ik overtuigde de Parkers ervan dat we beide problemen moesten aanpakken.
Je kunt een bench niet op de normale manier gebruiken om een hond die heeft geleerd haar bed te bevuilen, zindelijk te maken. Normaal gesproken zal een hond - zelfs een puppy - heel erg zijn best doen om de bench niet te bevuilen, dus je moet ze opsluiten om te voorkomen dat ze worden geëlimineerd. Niet zo met Midge - in haar gedachten zou ze in haar bench moeten elimineren. Dus deden we het tegenovergestelde:de Parkers begonnen Midge pas in haar bench te plaatsen toen ze wisten dat ze onlangs was geëlimineerd. In het begin hebben ze haar maximaal 10 tot 15 minuten in de bench gedaan en haar toen onder toezicht huisvrijheid gegeven tot haar volgende badkamerpauze. Daarna was ze weer even terug in de bench. Geleidelijk aan verlengden ze haar tijd in de bench en verwijderden ze haar altijd voordat ze de behoefte voelde om te elimineren, zodat ze niet in de verleiding zou komen. Als ze haar met rust moesten laten, lieten ze haar achter in de badkamer, waar ze een "legaal" potje had. Het doel was om haar natuurlijke remmingen tegen het bevuilen van haar bed weer op te bouwen.
Ik zag Midge ongeveer zes maanden geleden voor het eerst. Het kost wat tijd om haar angstproblemen op te lossen, maar ze heeft heel blije vorderingen gemaakt met zindelijkheidstraining. Ze kan nu gedurende de dag tot vier uur in de bench worden gehouden terwijl haar mensen weg zijn, en wordt onmiddellijk naar buiten gebracht wanneer familie of de oppas bij het huis arriveert. Ze kan 's nachts in de slaapkamer van de Parker worden ingepakt zonder een pauze in de pauze. Ze is de afgelopen vier maanden ongevalsvrij geweest en wordt niet langer nauw in de gaten gehouden als ze los in huis is bij haar baasjes thuis. De Parkers zijn erg blij met haar nieuwe vaardigheden om zindelijk te worden en blijven ijverig werken om haar angst te verminderen.
Sommige eigenaren leren hun hond graag een belletje te laten rinkelen als signaal in de badkamer. U kunt dit doen door uw hond te leren haar neus of poot te richten op een bel die aan een touwtje aan de deurknop hangt, of op een knop die ervoor zorgt dat een zoemer afgaat.
Deze is meestal vrij eenvoudig, omdat honden waarschijnlijk een nieuw object ruiken dat we aan hen presenteren. Houd de bel in uw hand en bied deze aan uw hond aan. Wanneer ze eraan ruikt (of eraan snuffelt), klik je op je clicker (of gebruik je een verbale markering zoals het woord "Ja!") en geef je haar iets lekkers. Herhaal dit totdat ze gretig met haar neus tegen de bel duwt om je te laten markeren en behandelen. Voeg uw "Wil je uit?" cue net voordat je de bel aanbiedt om haar aan te duwen. Laat de bel nu een centimeter op zijn snaar zakken en klik en trakteer op een duwtje. Terwijl je de snaar langer en langer laat worden, klik je alleen op duwtjes die hard genoeg zijn om de bel te laten rinkelen.
Als ze het consequent op volle lengte laat rinkelen, hang je het aan de deurknop en ga je verder met de lessen. Wanneer ze de hangende bel gemakkelijk kan laten rinkelen op het juiste moment, begin dan met cue-en net voordat je haar naar het potje brengt. Vergroot geleidelijk de afstand tot de deur als je het sein geeft, en het duurt niet lang of ze zal het gedrag alleen aanbieden als ze naar buiten moet.
Als uw hond al een cue kent voor "Handen schudden", vraag haar dan om te "Schudden" terwijl u de bel in de palm van uw hand houdt. Na een paar hiervan, laat u de "Shake"-keu voorafgaan met uw nieuwe "potty bell"-keu, wat u maar wilt. In korte tijd tikt ze op de bel in je hand met haar poot op de keu in de badkamer, en je kunt de "Shake" -keu laten vallen, maar die bewaren voor wanneer je echt wilt dat ze schudt. Verleng het touwtje geleidelijk en volg de instructies hierboven om haar te leren op de bel te drukken als haar badkamersignaal naar jou.
Als uw hond nog geen cue kent voor "Handen schudden", kunt u haar vragen naar uw hand te klauwen door een traktatie in uw gesloten vuist te houden (klik en behandel!) totdat ze het gedrag gemakkelijk aanbiedt, en breng het dan over naar de badkamerbel. Of je kunt het gedrag vormgeven door eerst op haar te klikken voor elke pootbeweging, geleidelijk alleen voor pootbewegingen die dichter bij het rinkelen van de bel komen, en uiteindelijk alleen voor degenen die de bel rinkelen.
Honden die graag met piepend speelgoed spelen, kunnen dit alternatief voor bellen gebruiken. Gebruik het hierboven beschreven vormgevingsproces om uw hond aan te sporen het speeltje te grijpen en te piepen, en verplaats het spel vervolgens naar de deur van uw tuin. Maak het piepende speeltje met een ritssluiting of touwtje vast aan de deurklink, op een hoogte waar het gemakkelijk is voor uw hond om het te bereiken en in de mond te nemen, maar niet laag genoeg om het gemakkelijk te maken om op te kauwen.
Pat Miller, CBCC-KA, CPDT-KA, CDBC, is de trainingsredacteur van WDJ. Ze woont in Fairplay, Maryland, de locatie van haar Peaceable Paws-trainingscentrum, waar ze hondentrainingen en cursussen voor trainers aanbiedt.
