De afgelopen 16 jaar heb ik puppy-kleuter- en puberhondenlessen gegeven in The Canine Connection, mijn trainingscentrum in Chico, Californië. Het aantal afgestudeerden van mijn lessen is waarschijnlijk meer dan 1.000 puppy's - maar het voelt alsof ik vragen van klanten over zindelijkheidstraining minstens een miljoen keer heb beantwoord. Wat is nog een keer, als het iemand helpt om gelukkiger en harmonieuzer te leven met zijn nieuwe hond of puppy?
Situaties bij zindelijkheidstraining zijn er in drie soorten:(1) honden die nooit de juiste plaats hebben geleerd om 'naar toe te gaan', (2) honden die ooit zindelijk waren maar een trainingsregressie hebben, en (3) honden die onvrijwillig zindelijk worden - dat wil zeggen, ze hebben geen controle over hun plassen of ontlasting. Het gebeurt gewoon zonder enige bedoeling en vaak zonder dat de hond zelfs maar door heeft dat het gebeurt. Laten we deze in volgorde bekijken.
Misschien heb je een gloednieuwe pup of een pas geadopteerde tiener of oudere hond. Een ding dat van vitaal belang is voor het opbouwen van een gelukkig interspecies-huishouden, is dat uw nieuwe hond zo snel en betrouwbaar mogelijk zindelijk wordt. U moet uitgerust en klaar zijn om uw nieuwe hond zindelijk te maken vanaf het moment dat u hem mee naar huis neemt.
Zindelijkheidstraining houdt meer in dan alleen leren waar je moet plassen; honden en puppy's moeten ook leren om het "vast te houden" totdat ze bij een geschikte onbenullige locatie zijn en hoe ze u op de hoogte kunnen stellen om ze daar te krijgen. Om honden te helpen deze vaardigheden te ontwikkelen en ons op het goede spoor te houden met onze zindelijkheidstraining verantwoordelijkheden, moedig ik mensen aan om zindelijkheidstraining te zien in termen van C.R.A.P. Elke letter van het acroniem staat voor een belangrijk onderdeel van het zindelijkheidstrainingprogramma:opsluiting, routine, aandacht, platina-beloningen.
Voorkomen dat uw hond op de verkeerde plaats zindelijk wordt, is de eerste en belangrijkste taak van de zindelijkheidstraining. Aangezien de meesten van ons onze honden niet elke minuut in de gaten kunnen houden, is het hebben van een veilige, comfortabele opsluiting de sleutel tot succes bij zindelijkheidstraining. De meeste honden vermijden van nature onbenullig te worden in hun slaapgedeelte, dus door uw hond op te sluiten in een ruimte die klein genoeg is en meer bedachtig is dan kamerachtig, voorkomt u niet alleen ongewenste ongelukken, maar helpt het hem ook om controle over zijn darmen en blaas te ontwikkelen.
Wat zijn geschikte opsluitingsgebieden? Ik ben een grote fan van kratten, op de juiste manier gebruikt, als honden er eenmaal vertrouwd mee zijn. Een gebied dat is omheind met een draagbare oefenpen of een kleinere kamer (zoals een badkamer of wasruimte met een babyhekje tegenover de deur) kan ook dienen als een opsluitingsgebied.
De sleutel is dat elke opsluitingsruimte klein en gezellig genoeg moet zijn voor uw hond, zodat hij zal kiezen voor "vasthouden" in plaats van er in te plassen. Wanneer de bevalling op zijn plaats is en op de juiste manier wordt gebruikt, zal er een afname zijn van potjesongelukken en een toename van de controle over de darmen en de blaas.
Aangezien uw hond voortdurend succes heeft met het op de juiste manier buiten zindelijk maken en niet binnenshuis, kunt u de ruimte waarin hij is opgesloten vergroten als hij niet onder toezicht staat. Ga niet te ver en geef hem het hele huis vrijheid nadat hij een paar dagen geen ongeluk heeft gehad. Gebruik in plaats daarvan een oefenpen om zijn opsluitingsgebied uit te breiden met bijvoorbeeld 50 tot 100 vierkante voet meer per week succes.
Zowel honden als mensen hebben baat bij een voorspelbare, consistente zindelijkheidstraining. Deze routine moet rekening houden met opsluitingstijd, zindelijkheidspauzes, maaltijden, speeltijd, trainingstijd, wandelingen en alle andere verrijkende activiteiten die deel uitmaken van het dagelijkse leven van uw hond.
Ik raad mijn klanten aan om een geschreven routine op te stellen met minimaal elk uur of twee zindelijkheidspauzes, afhankelijk van de leeftijd en situatie van de hond. De algemene regel voor het "houden" in een krat of hok is dat honden het vermogen moeten hebben om hun darmen en blaas vast te houden, in uren, het aantal maanden dat ze zijn plus één. Dus een pup van drie maanden zou in staat moeten zijn om vier uur lang zijn urine en poep op te houden. Er zijn echter zoveel uitzonderingen op deze regel; het meest opvallende is dat die activiteit er vaak voor zorgt dat een pup moet "gaan". De beste routines zijn dus gebaseerd op een gedegen kennis van uw hond.
1. Je moet met je hond naar het potje gaan, zodat je de daad kunt belonen wanneer deze zich voordoet. Door een onmiddellijke beloning te geven, begrijpt uw hond al snel dat "Oh mijn god, plassen of poepen op deze locatie is ronduit briljant!"
2. Het kan erg handig zijn om uw hond een cue te leren voor onbenullig gedrag. Sommige mensen gebruiken de eenvoudige zin:"Ga op het potje!" Anderen gebruiken een eufemisme zoals "Aan de slag!" Welke zin je ook gebruikt, zeg het een keer net voordat hij begint te plassen (zeg het niet steeds opnieuw), en beloon en prijs hem dan krachtig als hij klaar is. Binnenkort zal hij begrijpen dat de uitdrukking een richtsnoer is - een kans om beloningen te verdienen voor het doen van wat hij nu weet dat het betekent:onbenullig worden. Dit zal hem helpen begrijpen wat je wilt als je hem meeneemt naar het potje in een nieuwe omgeving, of onder afleidende omstandigheden die hij nog niet heeft meegemaakt.
3. Als u verwacht dat uw hond aan en uit de lijn poept, moeten uw onbenullige uitstapjes met uw hond soms aan de lijn en soms niet-aangelijnd zijn. Waarom? Vanuit het oogpunt van een hond kan zindelijk worden terwijl het aangelijnd is een heel andere ervaring zijn. Hem vertrouwd maken met beide zal in de toekomst zijn vruchten afwerpen.
4. Hoewel het misschien handig lijkt om een hond te hebben die alleen in je tuin zindelijk is (ik noem dit privépottenbakkers), is het belangrijk dat je hond ook op andere buitenplaatsen leert zindelijk te worden. Ik wil inderdaad dat honden openbare pottenbakkers zijn (met verantwoordelijke voogden die na hen zullen opruimen), zodat dag- en zelfs nachtelijke uitstapjes voor iedereen comfortabel zijn. Ik heb medelijden met de arme hond die alleen in de privacy van zijn huis heeft leren plassen als zijn familie besluit hem mee te nemen op een lange vakantie!
5. Ook in het belang van het aanpassingsvermogen aan nieuwe omgevingen, moeten honden worden blootgesteld aan verschillende oppervlakken als onderdeel van zindelijkheidstraining. Honden kunnen 'substraatvoorkeur' ontwikkelen, de bereidheid om alleen op specifieke oppervlakken, zoals gras of beton, te plassen.
Hoewel de neiging van uw hond om een voorkeur te ontwikkelen voor potjes op bepaalde substraten nuttig kan zijn bij het creëren van een gedefinieerde toiletruimte in uw tuin, kan het ook het aanpassingsvermogen van uw hond aan nieuwe omgevingen beperken als hij niet de mogelijkheid krijgt om op verschillende substraten te plassen.
6. Onbenullige uitstapjes moeten missiegedreven zijn. als uw hond de neiging heeft om te friemelen en te stoeien voorafgaand aan het zindelijk worden, beperk dan de toegang van uw hond om te spelen totdat de daad is gedaan. Friemelen en stoeien kan dan een deel van de beloning worden.
7. Als u overdag voor langere tijd van huis bent, moet u een plan hebben om uw hond tijdens uw afwezigheid naar zijn potje te brengen. Soms is er een dorp voor nodig om een hond te huisvesten, samen met vrienden, familie en buren, misschien bijgestaan door professionele oppassers, hondenuitlaters of trainers die helpen bij het uitje.
De eerste vraag die ik stel wanneer een klant mij een vraag stelt over een probleem met de zindelijkheidstraining van hun hond, is:"Betrapt u uw hond op ongepaste zindelijkheid of vindt u gewoon het bewijs achteraf?" Vaker wel dan niet, geven mensen schaapachtig toe dat ze de rommel meestal pas achteraf vinden - en dit betekent altijd dat hun aandacht moet worden verbeterd.
Er zijn twee enorme voordelen aan het behouden van een laserfocus op uw hond wanneer hij niet opgesloten is. Ten eerste kun je beginnen met het herkennen en belonen van de "moet gaan"-signalen van je hond. Wanneer uw hond begint te ijsberen, cirkelen en snuiven, kunt u zijn signalen toejuichen ("Geweldig hondje! Laten we gaan, gaan, GO!") En hem naar zijn potje haasten. Het belonen van "moet gaan"-signalen zal uw hond aanmoedigen om meer demonstratief te worden wanneer hij de drang voelt - communicatie die net zo nuttig is voor ons als voor onze honden.
Ten tweede kunnen we onmiddellijk feedback geven als we hem op heterdaad betrappen. Een simpele "Hé, hé!" terwijl je hem naar zijn onbenullige plek duwt, zal het duidelijk maken dat er een verschil is tussen de plek waar hij begon en die speciale plek waar je hem wilt hebben.
Wanneer ik een nieuwe hond (puppy of volwassene) zindelijk maak, zorg ik ervoor dat ik weet wat mijn hond beschouwt als "platina-niveau-beloningen". Zindelijkheidstraining is een groot probleem en het vereist dat we het succes van onze hond erkennen met een passend resultaat voor zijn of haar prestatie. Hoogwaardige voedselbeloningen moeten op een plank of tafel bij de deur worden bewaard, zodat u ze onderweg met uw hond kunt pakken. En de beloningen van lof en spel zouden overvloedig deel moeten uitmaken van het potjesfeestje dat het succes van uw hond viert bij het op de juiste plaats plassen.
Het is verontrustend als je denkt dat zindelijkheidstraining is bereikt, alleen om op de verkeerde plaats plassen of poep te vinden. Hier zijn enkele redenen waarom de zindelijkheidstraining van uw hond zou kunnen ontrafelen:
Urineweginfecties of andere medische problemen kunnen leiden tot onbenullige ongelukken. Als uw volledig zindelijke hond in huis begint te zindelijk te worden, moet uw dierenarts uw eerste stop zijn. Fysieke problemen moeten worden uitgesloten voordat wordt aangenomen dat het een gedragsprobleem is. Beoordeel voorafgaand aan uw bezoek de water- en voedselinname van uw hond, zodat u eventuele veranderingen kunt melden die mogelijk deel uitmaken van de foto.
Erken dat de zindelijkheidstraining van een hond niet kan worden overgedragen naar een nieuwe omgeving. Ik heb veel klanten gehad van wie de zindelijkheidstraining van de hond uit elkaar viel tijdens een bezoek aan het huis van een vriend, na een verhuizing of zelfs op een openbare plaats (hoe gênant!).
Alleen omdat een hond zindelijk is in één omgeving, wil nog niet zeggen dat hij in alle omgevingen zindelijk is. Als je van omgeving verandert, ga er dan van uit dat je hond niet zindelijk is totdat je je hond hebt geholpen te begrijpen dat de gewoonten die op één plek zijn geleerd, ook van toepassing kunnen zijn op de nieuwe omgeving. Om dit te doen, breng je je hond terug naar Zindelijkheidstraining 101.
Seizoensgebonden uitdagingen. Net zoals uw hond zindelijkheidstraining misschien opnieuw moet leren in een nieuwe omgeving, zo kan het zijn dat hij in verschillende seizoenen opnieuw zindelijkheidstraining moet leren. Ik heb veel klanten laten ontdekken dat de zindelijkheidstraining van hun zomerpuppy bij de eerste herfstregen of wintersneeuw ontrafeld werd.
Ik adviseer klanten altijd om proactieve weer-watchers te zijn. Als het potje van je hond buiten is, bedenk dan dat de potjesgewoonten met het seizoen kunnen en kunnen veranderen, en dat je misschien creatieve en proactieve manieren moet bedenken om de potjesgewoonten van je hond sterk te houden. Voor honden die een hekel hebben aan regen, kan het opzetten van een draagbare luifel de pijn alleen maar verlichten. Een sneeuwschop helpt kleine honden enorm bij het omgaan met diepe sneeuw. Sommige tapijten voor binnen en buiten kunnen de hitte van zomerse bestrating bufferen.
Onderscheid maken tussen jezelf ontlasten en markeren. Merkgedrag kan zich ontwikkelen bij honden nadat hun zindelijkheidstraining is voltooid, naarmate honden volwassener worden en hormonale niveaus veranderen. Markering is een natuurlijk gedrag van zowel mannelijke als vrouwelijke honden, hoewel meer uitgesproken bij mannelijke honden.
Ik benader markering zoals alle problemen met zindelijkheidstraining, waarbij ik honden terugbreng naar zindelijkheidstraining 101, met de nadruk op scherpe aandacht, omdat het belangrijk is om de drang om te markeren te onderbreken voordat er echt huisvuil optreedt. Voor honden die chronische markers zijn, kan een buikband die huisvuil voorkomt een handig hulpmiddel zijn.
Beschouw de mogelijkheid dat angst of bezorgdheid een bijdragende factor is. Een van mijn klanten was verbijsterd toen haar Newfoundlander in huis begon te plassen. Het bleek dat de hond binnen aan het poepen was omdat hij bang was geworden om zijn tuin in te gaan nadat het huis van een buurman opnieuw was bedekt. Het spervuur van ontploffingen van het spijkerpistool had de arme hond zo getraumatiseerd dat hij aan huis gebonden was, waardoor hij geen andere keus had dan in huis te plassen, wat nog meer angst veroorzaakte.
In dit geval hebben we een binnenpotje opgezet dat werd gebruikt terwijl we werkten aan het opnieuw opbouwen van positieve associaties met zijn achtertuinomgeving.
Onvrijwillig urineren en poepen kan om een aantal redenen voorkomen, met als gemeenschappelijke noemer dat de hond er eenvoudigweg geen controle over heeft. Hier zijn enkele veelvoorkomende redenen voor onvrijwillig zindelijk worden:
Opwinding plassen. Sommige honden, vooral jonge honden, zullen onvrijwillig een plas produceren tijdens gelukkige thuiskomsten en andere vreugdevolle situaties. Aangezien de meeste triggersituaties kunnen worden voorspeld, is de beste manier om opwinding bij het plassen te verminderen door begroetingen en andere emotioneel geladen situaties te bagatelliseren door uw hond te negeren of slechts terloops te begroeten.
Ook helpt het soms om je hond iets anders te doen te geven op de momenten dat hij opgewonden is. U kunt bijvoorbeeld uw huis binnenkomen met een van de speeltjes van uw hond in de hand, het van u weggooien, langs uw hond lopen terwijl hij het ophaalt en uw hond enkele minuten later begroeten als de aanvankelijke opwinding voorbij is.
Omdat de prikkel voor opwinding bij het urineren erg belangrijk is voor de hond, is het handig om herhaaldelijk nepgroeten in te stellen en te oefenen, zodat de trigger minder opwindend wordt - misschien zelfs een beetje saai.
Onderdanig urineren. Deze vorm van onvrijwillig urineren gaat over sociale signalen. Het komt voor wanneer de emotionele reactie van uw hond op een trigger (bijv. een vreemdeling of een familielid) er een is van verzoening, misschien zelfs van angst. Onderdanig urineren kan verontrustend zijn voor vrienden en familieleden die het veroorzaken; ze denken misschien dat het suggereert dat ze bedreigend of onvriendelijk jegens de hond zijn geweest, zelfs als dat niet zo is. Vaker wel dan niet reageert de hond mogelijk op de lichaamshouding en grootte van de mens, het stemvolume en de toon, of andere kenmerken die een aangeboren onderdanige reactie uitlokken.
Problemen met onderdanig urineren kunnen vaak worden opgelost door begroetingen te bagatelliseren, de aanwezigheid van het individu tegen te werken (een positieve emotionele associatie opbouwen met de trigger), personen die het onderdanige plassen veroorzaken te coachen om provocerende lichaamstaal te vermijden (zoals direct oogcontact met de hond, opdoemen of naar hem reiken, directe frontale benaderingen en luide lichaamstaal en stemmen).
Ik heb ook ontdekt dat het onderdanig urineren kan verminderen door het verrassingselement uit de interacties te verwijderen.
Incontinentie. Leeftijd en ziekte kunnen bij onze honden urine- en/of fecale incontinentie veroorzaken. Zieke of oudere honden kunnen tijdens het slapen urine lekken of uitwerpselen verdrijven of kunnen plotselinge aandrang krijgen om te plassen en niet in staat zijn om de deur uit te komen. Vrouwelijke honden met hormonale veranderingen kunnen ook urine lekken.
Hoewel veel mensen incontinentie accepteren als een onvermijdelijk onderdeel van de gezondheid of het ouder worden van hun hond, bieden zowel de westerse als de oosterse geneeskunde remedies, dus een bezoek aan uw dierenarts is een must. Het gebruik van buikbanden, hondenslipjes en onbenullige pads in slaapruimtes kan de lasten van het opruimen helpen verminderen.
Het maakt de hele zindelijkheidstraining een miljoen keer gemakkelijker als je op de komst van je nieuwe hond of puppy bent voorbereid met alle dingen die je nodig hebt om zijn verblijfplaats te beheren en zijn vooruitgang te ondersteunen. Dit zijn de essentiële zaken:
Ik ben geen fan van het introduceren van onbenullige pads als onderdeel van een zindelijkheidstraining. Als het doel van zindelijkheidstraining is dat je hond buiten zindelijk wordt, dan vormen de potjes een tussenstap die uiteindelijk moet worden afgebouwd als onderdeel van het algemene zindelijkheidsplan. Liever richt ik de aandacht van een hond meteen op de eindbestemming. Waarom een extra stap maken als dat niet nodig is?
Sommige mensen zijn echter van plan dat hun honden een toiletruimte binnenshuis hebben, met potjes als onderdeel van het levenslange scenario van hun hond. Dit kan handig zijn, zodat u die reis niet naar buiten hoeft te maken, door een hond binnen een legaal potje te geven. Ze trekken echter niet op magische wijze honden aan om ze te elimineren; honden moeten worden geleerd om ze te gebruiken, net zoals ze moeten worden geleerd om naar buiten te gaan. Beide taken kunnen worden volbracht door de regels van zindelijkheidstraining 101 te volgen.
Mensen besluiten soms om potjes te gebruiken omdat ze hun honden voor langere tijd alleen binnen moeten laten dan hun honden het kunnen vasthouden. Als dit het geval is met uw hond, zorg er dan voor dat u haar in een grotere ruimte voor langdurige opsluiting achterlaat dan de bovengenoemde kisten of een gezellige opsluitingsruimte. Maak een ruimte om te slapen en rond te hangen, en een aparte ruimte om op het potje te plassen.
Als trotse bewaker van zowel een gloednieuwe Aussie-puppy als een "plotselinge drang" Greyhound senior, ben ik dankbaar voor mijn hondenluik. Mijn honden gaan naar believen in en uit en hoeven me nooit te roepen om mijn opponeerbare duim te gebruiken om aan de hendel te draaien om die deur te openen. Bij mij thuis hoef ik de begeleider niet te vinden om de sleutel van het toilet te krijgen; de badkamerdeur is altijd ontgrendeld. Mijn honden gaan naar buiten, mijn honden komen binnen. Er is geen enkele keer een ongelukje of zorgen geweest.
(Opmerking: Some people worry about things that can happen to their dogs outside in their yards if the dog is unattended. The yard that is available to my dogs through my dog door is super dog-proofed and double-fenced. That said, there are more dangers to an unattended dog outdoors than indoors, but this is a risk I have taken with my dogs for many years without a problem. You may make a different choice.)
Without a doubt, my new pup has learned to go outside to potty and I am thrilled that she has learned to use the dog door. When nature calls she hops through and out. There hasn’t been an accident in weeks and I’m off the hook as door attendant. But is my new puppy fully housetrained? The answer is…no!
Besides learning where to potty, our dogs need to learn to “hold it” when they can’t get access to the potty place. And they need to learn how to inform us that they need our help to get from here to there. Without these lessons, housetraining is incomplete and potty mishaps are bound to occur when dog doors aren’t available – perhaps when the dog door is inadvertently left closed or when we’re visiting the home of a dog-door-deficient friend.
My new pup will be traveling with me soon and I don’t think the dog-friendly hotel has a dog door (that’s a bit too friendly). I’d better get going with Housetraining 101, rather than letting my dog door allow me take the lazy way out. And, as an adjunct to the basic training, I’ll be teaching my new pup to ring a “Hey, I gotta go!” bell. It’s pretty simple to train a dog to ring a bell (I think of this as a call for room service) and in terms of my learned response (jump up and attend to her), I’m a pretty quick study. (For instructions on teaching a dog to ring a bell on the door, see “Target-Train Your Dog to Ring A Doorbell“.)
This might all sound like a ton of work; it isn’t necessarily so. If you observe the CRAP guidelines (Confinement, Routine, Attention, and Platinum rewards) from the very first day with your new dog or pup, he should quickly figure out when and where to “go” (perhaps on cue!), and how to “hold it” at all other times. His success at these tasks may make or break your happiness at living together, so give it your very best!
Amber was a darling Golden Retriever pup who had graduated from my Puppy Kindergarten with honors. She had a strong foundation in socialization and training, which had resulted in her having a happy and positive worldview and good puppy manners. Most importantly, Amber had mastered housetraining. At the time of her graduation, her parents proudly noted that Amber had not pottied in the house in weeks, and when she had to go, she let her parents know by whining at the door.
I next heard from Amber’s mom when Amber was a little over six months old. Completely unexpectedly, Amber had started peeing in the house! While the peeing was problem number one, a second problem was that Amber had started to ignore her owners and seemed generally more “out of control.” The appearance of these two behaviors together led her dad to one conclusion:Amber’s inappropriate peeing, along with her inattentiveness and unruliness, all coming at this teenage moment, was proof positive that she wanted to exert her dominance on her family. Oh, boy.
I had another thought that I shared with Amber’s mom:When a fully housetrained dog starts urinating and/or defecating in the house, one must get thee and thine dog to a veterinarian to rule out a medical cause! Urinary tract infections are a very common reason that a formerly housetrained dog might start urinating in the house; the painful condition causes an urgency that few dogs can resist.
Sure enough, Amber’s medical work-up showed just that. After a course of antibiotics – and her owners’ renewed training practice sessions – Amber’s “dominance problem” fully disappeared.
Sarah Richardson, PhD, CPDT-KA, CDBC, CSAT, is the owner of The Canine Connection, a boarding, training, and daycare facility in Chico, California. Over the past 12 years, she and some of her assistant trainers have often modeled for photos that illustrate articles in WDJ, but this is the first article that Richardson has written for WDJ!
