Je zult meer overeenkomsten dan verschillen vinden tussen de wijzer, ook wel de Engelse wijzer genoemd, en de Duitse kortharige wijzer. Beide zijn buitengewone jachthonden, met magere, gespierde lichaamsbouw. De Engelse Kortharige Pointer is in de eerste plaats een veldhond voor vogels, terwijl de Duitse Kortharige Pointer is ontwikkeld als een allround jager.
Beide rassen claimen enige voorouders van de Spaanse wijzer, die mogelijk in het begin van de 18e eeuw in Groot-Brittannië is aangekomen. De moderne wijzer stamt ook af van kruisingen met windhonden, bloedhonden, jachthonden en setters.
De Duitse kortharige wijzer werd in het 19e-eeuwse Duitsland ontwikkeld als een veelzijdige sporthond. Engelse pointers maken deel uit van hun genetische samenstelling, samen met bloedhonden.
Op de vervaldag staan mannelijke Duitse kortharige wijzers 23 tot 25 centimeter lang op de schouders, met een gewicht tussen 55 en 70 pond. Vrouwelijke Duitse kortharige wijzers zijn 21 tot 23 centimeter lang en wegen 45 tot 60 pond. Pointers zijn iets groter, met mannetjes tussen 25 en 28 inch lang, met een gewicht van 55 tot 75 pond, en vrouwtjes van 23 tot 26 inch lang, met een gewicht tussen 44 en 65 pond.
Beide rassen hebben korte jassen, maar de Duitse kortharige wijzer is lever of lever en wit. De wijzerrasstandaard merkt op dat "een goede wijzer geen slechte kleur kan zijn." Aanvaardbare aanwijzerkleuren zijn onder meer lever, zwart, sinaasappel of citroen, in effen kleuren of gemengd met wit.
Als u van plan bent op uw hond te jagen, is elk ras een goede keuze. Als uw hond in de eerste plaats een familiehuisdier is, kunnen Engelse wijzerpups een klein voordeel hebben ten opzichte van de Duitse kortharige variëteit. Hoewel het allebei energieke honden zijn die veel beweging nodig hebben, de wijzer is wat rustiger dan de Duitse kortharige wijzer. Beiden zijn goede waakhonden en kunnen goed overweg met andere hoektanden. Katten zijn een ander verhaal.
Deze honden zijn te sterk en energiek voor jonge kinderen, maar zijn leuke metgezellen voor oudere kinderen, die hun activiteitenniveau kunnen bijhouden. Hoewel beide rassen slim zijn, kan de wijzer moeilijker te trainen zijn, omdat hij een koppige trek kan hebben in vergelijking met de gretigheid van de Duitse kortharige wijzer om te behagen.
Geen van beide rassen is echt geschikt om in de stad of in een appartement te wonen, tenzij de eigenaar een paar uur per dag voor beweging kan zorgen. Een grote achtertuin met een hoge omheining maakt lange dagelijkse wandelingen of rennen niet overbodig, maar het stelt de hond wel in staat om wat stoom af te blazen. Als die energie geen constructieve uitlaatklep heeft, kunnen beide rassen destructief worden.
De Duitse kortharige wijzer is bijzonder kwetsbaar voor verlatingsangst, dus krattraining kan het interieur van je huis redden terwijl je weg bent. Beide rassen hebben vroege socialisatie en training nodig. Als je niet op je hond jaagt, zorgen behendigheidstraining, gehoorzaamheidswedstrijden en andere hondensporten voor de nodige fysieke en mentale stimulatie.
Beide rassen kunnen last hebben van heupdysplasie, een aangeboren heupaandoening die chirurgische correctie vereist. Beide rassen hebben ook slappe oren die regelmatig moeten worden schoongemaakt en gecontroleerd op infectie.
Pointers kunnen staar ontwikkelen, evenals progressieve retinale atrofie, wat uiteindelijk volledig verlies van het gezichtsvermogen veroorzaakt. Pointers zijn vatbaar voor epilepsie, hoewel het optreden van deze aandoening is afgenomen. Andere aandoeningen om op te letten zijn netelroos, die kan worden veroorzaakt door een allergie of een auto-immuunziekte, en een opgeblazen gevoel.
Duitse kortharige wijzers kunnen een relatief zeldzame oogziekte hebben die bekend staat als kegeldegeneratie. Verschillende soorten kanker beïnvloeden de Duitse kortharige wijzer. De erfelijke ziekte van von Willebrand, een soort hemofilie bij honden, komt voor bij de Duitse kortharige wijzer.
