Fokkers moeten zich bewust zijn van de gebeurtenissen in de typische fokcyclus van de miniatuurteckel. Het fokken van kleine honden is een verrassend complexe taak. De miniatuur teckel is een zeer kleine hond die tijdens de fokcyclus verschillende problemen kan ervaren, waaronder gezondheidsproblemen tijdens de zwangerschap en de noodzaak van een keizersnede om de puppy's te baren. Om ervoor te zorgen dat alles goed gaat tijdens het typische fokken van een miniatuur teckel, moet een toekomstige fokker eerst een goed begrip hebben van elke fase van de fokcyclus.
Vrouwelijke miniatuurteckels beginnen de hittecyclus op zes tot acht maanden oud en herhalen deze ongeveer elke zes maanden. De warmtecyclus duurt 18 tot 21 dagen, te beginnen met de pro-oestrusfase. Proestrus duurt ongeveer negen dagen en is te herkennen aan de lichte zwelling van de vulva en bloederige afscheiding. Bij het betreden van de oestrusfase zwelt de vulva nog meer op en neemt de afscheiding af en wordt lichter van kleur. Na ongeveer vier dagen komen de vrouwtjes in diestrus, waarin de afscheiding roder wordt en de vulva terugkeert naar zijn normale grootte. De hittecyclus is voltooid wanneer de ontlading stopt en de hond in de anestrus gaat tot haar volgende hittecyclus.
De vrouwelijke miniatuur teckel is ontvankelijk voor het mannetje tijdens de oestrusfase van de warmtecyclus. Om volledige fysieke en sociale volwassenheid te garanderen, mogen miniatuurteckels niet worden gefokt tot hun tweede volledige warmtecyclus. Fokken tijdens oestrus bereikt vaak conceptie. Een vrouwtje kan echter twee tot drie dagen na het einde van de oestrus ontvankelijk zijn voor een mannetje, wanneer ze niet langer vruchtbaar is. Bovendien worden vrouwelijke honden niet altijd zwanger bij de eerste poging, dus het kan nodig zijn om het fokken bij de volgende loopsheidscyclus te herhalen.
De draagtijd van miniatuur teckels duurt gemiddeld 63 dagen, waarin beweging en voeding essentieel zijn om de gezondheid van de moeder en de gezondheid van de opgroeiende puppy's te waarborgen. In deze fase zijn regelmatige wandelingen en een uitgebalanceerde, hoogwaardige voeding belangrijk. Zwangere teckels mogen geen vitamine- of mineraalsupplementen krijgen om een onbalans in de voeding te voorkomen.
In de eerste fase van de bevalling begint de baarmoeder regelmatig samen te trekken en verwijdt de baarmoederhals. Deze fase duurt tussen de twee en twaalf uur. De verdrijving van waterige vloeistof en sterkere contracties betekent vooruitgang naar de tweede fase, waarin de eerste puppy het bekkenkanaal binnengaat. Puppy's worden in deze fase geboren met een interval van 30 tot 60 minuten. Tijdens rustperiodes tussen de geboorten verwijdert de moeder het vlies uit de neusgaten van de pasgeborene en reinigt het lichaam. Met hun kleine geboortekanalen hebben miniatuurteckels mogelijk hulp nodig bij het afleveren van hun puppy's. Als de weeën langer dan een uur duren of rustperioden langer dan vier uur, moet de moeder naar de dierenarts worden gebracht voor een keizersnede.
De laatste fase van de bevalling omvat het verdrijven van de placenta na de geboorte van elke puppy. Veel teckelmoeders eten de placenta, die zorgt voor eiwitten en voedingsstoffen. De moeder kauwt ook de navelstreng af die elke pup met haar verbindt. Miniatuurteckels kunnen niet direct na het werpen zwanger worden. Een teckelmoeder kan echter al drie maanden na de geboorte van puppy's opnieuw beginnen met haar loopsheidscyclus, waarna de fokcyclus opnieuw begint.
