De Groenendaeler, ook wel de Belgische herdershond genoemd, is een evenwichtige en elegante hond.
De amandelvormige ogen zijn bruin tot donkerbruin.
De oren zijn driehoekig, stijf en blijven rechtop staan, terwijl de gevederde staart sterk is aan de basis, waarbij het staartbeen het spronggewricht bereikt.
De weerbestendige jassen van deze honden zijn lang, met zowel een bovenvacht als een ondervacht. Een kraag van bont rond de nek vormt een aanvulling op de extra bevedering op de benen, staart en onder het lichaam.
De zwarte vacht heeft kleine witte sporen op de voorborst, kin, voeten en snuit.
Groenendaels vinden hun oorsprong in de 19e eeuw in Groenendael, België.
De honden kregen officieel de naam in 1910 voor het dorp Groenendael, waar een man genaamd Nicolas Rose ze voor het eerst fokte.
De Groenendaeler is 1 van de 4 soorten Belgische herdershonden. De anderen zijn de Belgische Mechelaar, de Belgische Tervuren en de Belgische Laekense.
Dankzij hun intelligentie en veelzijdigheid werden de Belgische herdershonden voor verschillende functies gebruikt, waaronder dienst bij politiediensten in België, Parijs, New York en New Jersey. Tijdens de Eerste en Tweede Wereldoorlog waren het berichtdragers, Rode Kruishonden en verdedigingshonden.
In 1911 werd de Groenendaeler geregistreerd in de Verenigde Staten, en een paar jaar later werd de eerste Belgian Sheepdog Club of America opgericht.
Het aantal Groenendaels nam echter af na de Grote Depressie. De belangstelling werd snel hernieuwd en in 1949 werd de huidige Belgian Sheepdog Club of America opgericht.
Groenendaels werden in 1912 erkend door de American Kennel Club (AKC). Vandaag de dag is het ras nog steeds uitzonderlijk veelzijdig en dient het als politiehond, geleidehond, therapiehond en in zoek- en reddingsteams.
Belgische herdershonden zijn slimme, gehoorzame en beschermende honden die op jonge leeftijd uitgebreide socialisatie nodig hebben om verlegenheid of gevoeligheid te voorkomen.
Ze kunnen zich dominant gedragen ten opzichte van andere honden en dieren, dus ze hebben wat training nodig om dit gedrag te beteugelen.
Als ze goed gesocialiseerd zijn, kunnen ze goed overweg met andere honden, maar ze kunnen misschien niet goed overweg met niet-hondachtige huisdieren.
Ze werken als politiehonden omdat ze intelligent, waakzaam en loyaal zijn. Maar volgens auteurs Resi Gerritsen en Ruud Haak in hun boek K9 Working Breeds:Characteristics and Capabilities :
Ze hebben ook veel beweging nodig om hun energie kwijt te raken, maar pas op:dit ras kan instinctief kuddegedrag vertonen, zoals jagen of happen naar hakken.
U moet waarschijnlijk ervaring hebben met honden voordat u een Belgische herdershond als de Groenendael mee naar huis neemt. Deze honden hebben een sterk alfafiguur nodig, anders kan het moeilijk zijn om mee te leven.
HOOG: Groenendaels vereisen veel fysieke en mentale stimulatie. Ze doen het niet goed om elke dag alleen of urenlang in een kennel te worden gelaten.
Lange dagelijkse wandelingen of joggen zijn een must, evenals voldoende tijd om los te rennen en te spelen. Plan activiteiten, zoals spelen of trainen, die de intelligentie van uw hond stimuleren.
HOOG: De Groenendaeler heeft een lange, dichte en dikke vacht die snel mat wordt. Verwijder matten zodra ze zich beginnen te vormen.
Dit ras is een zware shedder en moet dagelijks worden geborsteld. Besteed bijzondere aandacht aan de kraag en onder de buik.
MEDIUM: Een paar ziekten die vaker voorkomen in de Groenendaeler zijn:
Kijk hoe deze Groenendaeler ouders hun puppy's leren spelen:
Veel Belgische herdershonden, waaronder rashonden, bevinden zich momenteel in opvangcentra of reddingsdiensten in het hele land. Begin je zoektocht op Petful's gratis pagina voor het adopteren van huisdieren.
Als u contact opneemt met een fokker, maak uzelf dan vertrouwd met de waarschuwingsborden van puppymolens en vraag naar de gezondheidsgeschiedenis en achtergrond van de hond. Een goede fokker heeft deze informatie direct beschikbaar om te delen.
