Krijg je jeuk van de gedachte dat je de twintigste persoon in je buurt bent die een Lab krijgt? Voel je je meer op je gemak als je marcheert op het ritme van je eigen trommel? Ben je altijd op zoek naar iets anders, iets ongewoons? Als je een van deze vragen met "ja" hebt beantwoord, dan is misschien een exotisch hondenras het beste voor jou.
Wat maakt een hond exotisch? Vaak is het ras zeldzaam of komt het van ver. Of misschien is het gewoon ongebruikelijk in de Verenigde Staten. Volgens de American Kennel Club-ranglijst voor 2020 (gebaseerd op de registraties van 2019), zijn de volgende elf exotische hondenrassen het populairst in de Verenigde Staten.
Deze vosachtige hond klom dit jaar naar nummer 45. Het oude Japanse ras werd rond 300 voor Christus ontwikkeld. om op groot wild te jagen in ruig, bergachtig terrein. Tegenwoordig is de Shiba Inu de beste gezelschapshond in Japan.
Deze zelfverzekerde hond kan zich aanpassen aan het leven in steden of op het platteland. De goedaardige Shiba Inu vormt een hechte band met familie, maar is gereserveerd tegenover vreemden. Dit ras heeft veel energie, maar dagelijkse wandelingen zijn voldoende als de Shiba Inu geen omheinde tuin heeft om in te rennen. Hoewel deze honden een uitdaging kunnen zijn om te trainen, zijn ze gemakkelijk zindelijk te maken. De vacht van de Shiba Inu heeft weinig verzorging nodig, alleen regelmatig borstelen.
Deze uniek ogende hond, die op 65 draaft, heeft kleine oren op het hoofd, een omgekeerde staart en overal rimpels. Het oude Chinese ras werd ontwikkeld rond de tijd van de Han-dynastie en afbeeldingen van deze honden verschijnen op artefacten. Chinese boeren gebruikten het ras als herders, veehoeders en jagers. De naam "Shar-Pei" betekent "zandhuid", een beschrijving van de ruwe, grove vacht van het ras. In 1949 werd het ras bijna uitgeroeid toen de Volksrepubliek China een verbod op hondenbezit aankondigde en alle gevonden zwerfhonden neerschoot. Gelukkig hebben een paar Shar-Peis het overleefd in Hong Kong en Taiwan.
Trouw aan familie, de Shar-Pei doet het niet goed met vreemden en andere honden. Verzorgingsbehoeften zijn minimaal met slechts af en toe een bad. De Shar-Pei is aanpasbaar als het gaat om lichaamsbeweging. Deze hond gaat graag elke dag met een actief baasje uit voor lange wandelingen of woont in een appartement met minder, kortere wandelingen. De Shar-Pei kan ook deelnemen aan hondensporten zoals gehoorzaamheid, speuren en behendigheid. Bij deze honden zijn vroege socialisatie en training van cruciaal belang vanwege hun beschermende instincten en hun verlangen om de baas te zijn.
Met 87 op de ranglijst blaft deze aanpasbare, relaxte hond niet, maar jodelt of grinnikt. Het oude Egyptische ras verschijnt op de grafstenen van farao's. Hoewel gefokt als jachthond, is de kans groter dat de basenji tegenwoordig een metgezel is.
Basenji's vinden het belangrijk om schoon te zijn en verzorgen zichzelf als katten. Ze hebben geen "hondengeur" maar verharen wel. Wekelijkse poetsbeurten zijn over het algemeen voldoende om hun vacht te onderhouden.
Deze honden hebben, net als andere windhonden, veel energie en bewegen het liefst met actieve eigenaren. Basenji's zijn intelligent maar ook onafhankelijk, dus ze kunnen een uitdaging zijn om te trainen.
Deze enorme hond komt binnen op 95 in de ranglijst. Deze kruising tussen een Newfoundland, St. Bernard en een Grote Pyreneeën kan intimiderend zijn; een volwassen mannetje kan tot 170 pond wegen. De naam komt van de stad Leonberg in Duitsland, waar het ras is ontstaan. Deze leeuwachtige hond was een koninklijke hit:de koning van Italië, de tsaar van Rusland en de prins van Wales hadden allemaal Leonbergers.
Aanhankelijk en gemakkelijk in de omgang, deze honden kunnen goed overweg met kinderen. Hun vacht moet elke dag geborsteld worden omdat het klit. Leonbergers hebben veel energie te besteden, dus ze moeten dagelijks krachtig bewegen. Deze honden vinden het heerlijk om met hun baasjes of naast de fiets te rennen. Ze blinken ook uit in behendigheidstraining.
Deze vriendelijke reuzen profiteren enorm van vroege socialisatie en voortdurende training.
Deze windhonden, ook wel Russische Wolfshonden genoemd, komen binnen op rang 105. De Russische aristocratie heeft ze gefokt om op wolven te jagen in evenementen die net zo sociaal en gestructureerd zijn als de Britse vossenjachten. Met de Russische Revolutie werd niet alleen de aristocratie afgeslacht, maar ook hun honden. Het ras overleefde omdat fans de hond waren gaan fokken in landen buiten Rusland. De naam "Borzoi" komt van het Russische woord "borzyi", wat "snel" betekent. Deze vorstelijk ogende hond - stel je het sierlijke frame van een windhond voor, bedekt met een glamoureuze lange jas - kan snelheden bereiken van 35 tot 65 kilometer per uur.
Deze honden zijn kalm en aanhankelijk met hun mensen. Ze hebben niet veel verzorging nodig, alleen een snelle poetsbeurt elke dag of om de andere dag en regelmatige baden. Deze honden hebben dagelijkse beweging nodig, zoals lange wandelingen of rennen in een omheinde tuin. Zoals typisch is voor windhonden, zullen ze kleine dieren achtervolgen en kunnen ze dus niet losgelaten worden. Ze blinken uit in hondensporten zoals behendigheid en coursing met kunstaas.
De Saluki, ook wel een Perzische windhond genoemd, staat op 125 in de ranglijst. Bronnen zijn het niet eens over hoe oud dit oude Egyptische ras is, maar de consensus suggereert dat ze dateren uit 6000 of 7000 voor Christus. Deze hond is gefokt om op gazellen, hazen, vossen en jakhals te jagen en is snel. Alleen een Greyhound kan de snelheid van een Borzoi overschrijden. Deze honden werden door Egyptische farao's gehouden om te jagen en soms werden ze samen met hun baasjes gemummificeerd om hen naar de volgende wereld te vergezellen.
Loyaal vormen deze honden een sterke band met hun mensen. Hoewel deze hond zachtaardig is, doet hij het niet goed in een huis met kleine dieren. De Saluki moet wekelijks worden geborsteld en heeft geen "hondengeur". Zoals de meeste windhonden heeft de Saluki veel beweging nodig. Ze blinken uit in hondensporten zoals flyball en kunstaas coursing.
Vroege socialisatie en training zijn belangrijk omdat de Saluki de neiging heeft koppig en gereserveerd te zijn tegenover nieuwe mensen.
Met rang 128 kan deze grote hond 100 tot 160 pond wegen en 26 inch hoog op de schouder staan. De diepgewortelde, wijze ogen van het ras maken het gemakkelijk te begrijpen waarom Tibetanen geloofden dat deze mastiffs gereïncarneerde monniken en nonnen waren. Omdat Tibet van oudsher geïsoleerd is, weet niemand zeker hoe oud dit ras is. Gefokt in de Himalaya-bergen, hielp de zware vacht van de hond hem om de ijskoude temperaturen van de winters in Centraal-Azië te overleven. Deze honden kunnen de voorouders zijn van moderne mastiffs, die zich over de hele wereld verspreidden toen ze als geschenk aan buitenlandse reizigers werden gegeven, die het ras vervolgens in hun eigen land ontwikkelden.
Terwijl Tibetaanse Mastiffs relaxed en vriendelijk zijn voor hun mensen, zijn ze op hun hoede voor vreemden. Ze zijn sterk territoriaal en uitstekende waakhonden. Het grootste deel van het jaar zijn de verzorgingsbehoeften minimaal, slechts twee of drie keer per week poetsen. Als de honden hun vacht jaarlijks uitblazen, kan het nodig zijn om ontharingsgereedschap te gebruiken.
Tibetaanse Mastiffs hebben regelmatig beweging nodig, maar ervaren korte uitbarstingen van energie in plaats van veel uithoudingsvermogen te hebben. Ze werken liever - misschien patrouilleren ze langs de omtrek van hun territorium - dan spelen. Deze honden kunnen een uitdaging zijn om te trainen, omdat ze onafhankelijk zijn en nooit los mogen lopen in een open gebied.
Deze hond met de lange moeilijke naam (uitgesproken als "show-low-eats-QUEENT-lee") komt binnen op 137. De naam van het ras is afgeleid van twee Azteekse woorden:"Xolotl", wat de naam is van een Azteekse god en " itzcuintli', het woord voor hond. De Azteken geloofden dat dit ras toebehoorde aan de god Xolotl en hen kon beschermen tegen boze geesten en menselijke vijanden. De Azteken offerden deze honden op toen hun baasjes stierven, zodat ze hun baasjes konden blijven beschermen en hen naar de volgende wereld konden begeleiden. Voorstellingen van deze honden zijn gevonden in graven van de Azteken, Maya's en Tolteken, die dateren van 3000 tot 3500 jaar geleden.
Ook wel de "Mexicaanse haarloze hond" genoemd vanwege hun stoere, gladde huid, deze honden zijn gespierd, met een lieve, intelligente uitdrukking. Ze zijn er in drie maten (speelgoed, miniatuur en standaard) en twee varianten:haarloos of met een korte vacht. De haarloze variëteit is een goede keuze voor mensen met allergieën, en deze honden hebben zonnebrandcrème nodig als ze lang buiten blijven. De korte vacht van de andere variëteit vereist weinig onderhoud, slechts een wekelijkse borstelbeurt en af en toe een bad.
De Xoloitzcuintli is een aanhankelijke metgezel en een goede waakhond, die alleen blaft om te waarschuwen. Deze honden zijn rustig in huis, maar hebben voldoende beweging nodig, bestaande uit lange wandelingen en gestructureerde speeltijd. Ze profiteren van vroege socialisatie en training.
Gerangschikt op 174 is deze terriër tegenwoordig zeldzaam, met slechts een paar honderd geregistreerde per jaar. Dit ras ziet eruit als een conglomeraat van honden:stel je een grote poedelkop voor met het gezicht van een terriër bovenop een donzig tekkellichaam. De boeren zijn ontstaan rond 1700 en hielden deze vreemd uitziende honden om op ratten en dassen te jagen. Ze zijn het enige ras dat is geregistreerd bij de American Kennel Club en vernoemd is naar een fictief personage. De Schotse romanschrijver Sir Walter Scott creëerde een personage genaamd Dandie Dinmont in Guy Mannering die deze werkende terriërs hielden. De naam bleef voor het ras zelf.
Deze intelligente honden kunnen zich aanpassen aan het stadsleven of het leven op het platteland. Het zijn goede waakhonden, met een grote schors voor hun grootte. Ze spelen graag met kinderen. Deze honden moeten dagelijks worden geborsteld om klitten te voorkomen, en hun vacht moet een paar keer per jaar door een professionele trimmer of eigenaar worden ontdaan van dood haar.
Dandie Dinmont-terriërs hebben twee keer per dag ongeveer een half uur beweging nodig. Een wandeling maken of een bal achtervolgen in een omheinde tuin zou voldoende activiteit moeten zijn. Ze zullen kleine dieren achtervolgen, dus ze kunnen niet losgelaten worden. Deze terriërs profiteren van vroege socialisatie en training; ze zijn onafhankelijk maar staan te popelen om hun mensen te plezieren.
Deze herdershond, die binnenkomt op 180, ziet eruit alsof hij een ruig, getextureerd tapijt draagt. De vacht bestaat uit haar met drie verschillende texturen ("hond", "geit" en "wol" genoemd). De texturen weven samen en creëren matten die 'flocks' worden genoemd. De kudden beschermden de hond tegen de felle kou van de Italiaanse Alpen en aanvallen van grote roofdieren die op zoek waren naar schapen. De herdershond werd gefokt voor kracht en behendigheid om schapen te hoeden en te bewaken in de steile bergen. De naam komt van Bergamo, een stad in de Alpen.
Extreem sociaal, de Bergamasco kan goed overweg met kinderen en andere dieren. Deze zachte, beschermende honden houden van hun mensen, maar kunnen gereserveerd zijn tegenover vreemden, waardoor ze goede waakhonden zijn. Hun unieke vacht verhaart niet en heeft verrassend weinig verzorging nodig. Wanneer de herdershond een jaar oud is, zullen de "geiten" en "wollen" haren naar binnen groeien en moet de vacht in matten worden gescheurd. Die matten blijven groeien en vereisen geen verder onderhoud of borstelen.
Bergamasco's hebben matige dagelijkse lichaamsbeweging nodig. Omdat ze nauw verbonden zijn met hun mensen, moet lichaamsbeweging bij hen zijn, niet alleen. Deze honden houden van apporteren, een stevige wandeling of trektocht maken of rennen met hun mensen in een omheinde achtertuin. Bergamasco's hebben een aangename persoonlijkheid, waardoor ze trainbaar zijn, hoewel ze onafhankelijk kunnen zijn. Ze zullen profiteren van vroege socialisatie en training.
Onze laatste hond op de lijst, die binnenkomt op 190, komt uit de West-Afrikaanse landen Burkina Faso, Mali en Niger. Hun naam komt van de Azawakh-vallei waar er veel worden gevonden. Deze lange, elegante honden leven met Toeareg-nomaden als onderdeel van het gezin en beschermen nederzettingen en vee. Dit oude ras gaat meer dan duizend jaar terug en werd gefokt om in het hete, droge klimaat op hazen, antilopen en wilde zwijnen te jagen.
Deze prachtige honden zijn aanhankelijk en loyaal aan hun mensen. De korte vacht vereist niet veel onderhoud, misschien een keer per week borstelen of het gebruik van een hondenhandschoen of verzorgingshandschoen. Aangezien Azawakhs geen "hondengeur" hebben, hebben ze slechts af en toe een bad nodig.
Voor beweging willen deze honden gezelschap. Ze genieten van dagelijkse runs met hun eigenaar of actieve speeltijd in een omheinde achtertuin. Omdat dit ras zo onafhankelijk is, moeten socialisatie en training vroeg beginnen met een trainer die positieve, op beloningen gebaseerde training gebruikt.
Alle exotische honden op deze lijst zijn goede metgezellen voor mensen die het ongewone in het leven waarderen.
