Koreaanse honden zijn enkele van de meest intelligente en grappige wezens ter wereld. Ze zijn niet alleen uniek vanwege hun afkomst, maar in de meeste gevallen zijn ze anders opgevoed dan honden in de westerse wereld. Op deze pagina vindt u gedetailleerde informatie over de meest populaire Koreaanse hondenrassen, inclusief hun geschiedenis, gedragstendensen, verzorging en een reeks andere feiten om u te helpen meer te weten te komen over deze fantastische hoektanden.
Een van de unieke verkoopargumenten van de Koreaanse hondenrassen is dat ze altijd als waakhond zijn grootgebracht en daarom hun baasjes fel beschermen. Helaas zijn Koreaanse honden niet altijd als gezelschapsdieren beschouwd. Het is een onderdeel van het Koreaanse erfgoed om honden te eten; en tot op de dag van vandaag consumeren Koreanen ongeveer een miljoen honden per jaar. Maar dankzij verschillende campagnes van dierenrechtenorganisaties komt er langzaam een einde aan deze praktijk en zijn veel meer Koreanen honden gaan behandelen als de kostbare wezens die ze zijn. Hier is alles wat u moet weten over enkele van de meest populaire Koreaanse hondenrassen.
De Sapsali is afkomstig uit een oud Koreaans koninkrijk genaamd Silla. Ze zijn altijd een belangrijk onderdeel geweest van de Koreaanse samenleving. Het ras werd gebruikt door het leger, dat ze als een geluksbrenger beschouwde vanwege hun kracht om de vijand op afstand te houden. De Sapsali kregen eigenlijk geen specifieke taak in het leger, voor de soldaten speelden ze een symbolische rol en voelden ze zich veiliger als deze honden in de buurt waren.
De Sapsali werden oorspronkelijk gefokt voor de aristocraten en het koningshuis; maar later werden ze een huisdier voor iedereen die ze kon betalen. Helaas is het ras tijdens de Eerste en Tweede Wereldoorlog bijna uitgestorven, omdat zovelen van hen werden afgeslacht en gedood voor hun vacht en huid. De Koreaanse regering heeft het ras in 1992 tot nationale schat gekroond.
De Sapsali is een trouwe, liefdevolle en vriendelijke hond; ze zijn ook zeer loyaal aan hun baasjes en zijn de perfecte gezelschapsdieren. Als een persoon die ze niet herkennen hun territorium betreedt, zullen ze hun toevlucht nemen tot overmatig geblaf om hen te intimideren. Maar zodra ze zien dat het individu door de familie wordt geaccepteerd, kalmeren ze. De Sapsali doet het doorgaans goed met andere dieren, maar afhankelijk van de situatie kunnen ze agressief worden als er andere honden in de buurt zijn. Ze kunnen goed overweg met kinderen, hoewel ze nooit alleen met hen mogen worden gelaten omdat het sterke honden zijn en luidruchtig kunnen worden als ze opgewonden zijn. De Sapsali-hond staat ook bekend als een therapiehond in Koreaanse ziekenhuizen en er zijn veel meldingen geweest dat ze troost bieden aan noodlijdende patiënten.
De Sapsali is een zeer intelligente hond en ze leren heel snel. Ze zijn gemakkelijk te trainen omdat ze hun baasjes zo graag een plezier willen doen en hun best zullen doen om elke taak goed uit te voeren. Zoals bij alle honden, genieten ze van positieve bekrachtiging en worden ze geprezen als ze hun werk goed doen.
Deze hoektanden vereisen geen overmatige hoeveelheid beweging, een keer per dag wandelen met wat speeltijd ertussen is voldoende om ze tevreden te stellen. Je kunt ze in een appartement of een klein huis bewaren, zolang je ze maar mee naar buiten neemt om te trainen.
De Sapsali wordt beschouwd als een onderhoudsvriendelijk ras. Ze moeten meer dan eens per week worden verzorgd om hun vacht er gezond uit te laten zien en te voorkomen dat deze in de knoop raakt. Het is aan te raden om ze minimaal één keer per jaar professioneel te laten verzorgen. Als de Sapsali niet goed wordt verzorgd, veroorzaakt dit ernstige matten en huidontsteking en irritatie. Poets hun tanden één keer per dag, trim hun nagels één of twee keer per maand en verzorg hun oren elke keer dat ze worden verzorgd.
Leuk weetje:de Sapsali werd van uitsterven gered door de geneticus Ha Ji-Hong die het ras in leven hield door vooruitgang in DNA-technologie te combineren met traditioneel fokken.
Dit ras is ontstaan in Japan, maar vond later zijn weg naar Korea. Helaas hebben deze kostbare hoektanden de bijnaam "vleeshonden" omdat voor vleesliefhebbers hun vlees mals en sappig is. Ze worden meestal op de Koreaanse markt verkocht, niet als huisdier, maar als handelswaar. Dit enorme, prachtige zwaargewicht van een hond is een verre verwant van de Mastiff. Activistische groepen zoals de Humane Society International voeren al jaren campagne tegen de wrede behandeling van Tosa Inus.
De Tosa Inu is een trouw en aanhankelijk ras, ze blaffen niet veel en houden ook niet van veel lawaai. Een van de redenen waarom deze honden zo stil zijn, is dat ze oorspronkelijk werden gefokt als Japanse vechthonden, en een belangrijke regel tijdens een gevecht is stilte. Deze hoektanden zijn erg gevoelig voor de stem van hun baasje en luisteren aandachtig naar commando's. Het is een natuurlijke waakhond en ze zijn onverschrokken, moedig en extreem beschermend.
Als je voor het eerst een hond krijgt, is dit niet het ras voor jou, omdat ze van jongs af aan een stevige hand nodig hebben in gehoorzaamheidstraining. De Tosa vindt het heerlijk om in de buurt van kinderen te zijn, maar zoals bij alle honden mogen ze niet zonder toezicht met hen alleen worden gelaten.
De Tosa Inu is niet buitenvriendelijk en zal het ook niet goed doen in een kennel. Ze moeten binnen worden gehouden, dicht bij hun baasjes, anders wordt uw hond depressief.
Dit ras heeft niet veel beweging nodig, maar ze moeten minstens één keer per dag gaan wandelen of joggen. Ze doen het goed in appartementen, zolang je ze consequent één keer per dag naar buiten brengt. De Tosa Inu vereist ook veel mentale stimulatie omdat ze zeer intelligent zijn.
De Tosa is een onderhoudsarm ras; hoewel ze een dichte vacht hebben, hoeft deze maar één keer per week te worden geborsteld met een gladder of een lichte borstel. Het zijn lichte shedders, maar enorme kwijlers vanwege hun grote kaken. Zorg dus dat je altijd een kwijldoek bij de hand hebt. Een keer per maand wassen is voldoende, indien nodig kunt u ze tussendoor een bad geven. Poets de tanden van uw hond dagelijks, controleer en reinig hun oren één keer per maand en knip hun nagels twee keer per maand.
Leuk weetje:ondanks zijn rustige karakter staat de Tosa Inu bekend als een van Korea's gevaarlijkste honden.
De geschiedenis van de Jingo-hond is omgeven met mysterie, het is aan speculatie overgelaten hoe ze tot stand zijn gekomen omdat er geen schriftelijke gegevens over hen zijn gevonden. Experts zijn het erover eens dat het ras al eeuwen bestaat, maar hoe ze op het eiland Jindo zijn gekomen, is onbekend. Een van de meest vertelde theorieën is dat het ras afkomstig is uit Mongolië en tijdens de Mongoolse invasie van 1270 na Christus naar Korea is gebracht.
De Jindo staat bekend om zijn intelligentie en loyaliteit. Ze hebben een roedelmentaliteit waardoor ze gemakkelijk te trainen en enthousiast zijn om te behagen. Maar omdat ze zo slim zijn, zijn ze niet loyaal aan iedereen. Als ze je eenmaal respecteren als hun eigenaar, zullen ze niet afstand doen van hun loyaliteit jegens jou. Als ze dat echter niet doen, zult u het moeilijk vinden om met dit ras om te gaan. Met andere woorden, ze zijn alleen gemakkelijk te trainen als je hun respect hebt verdiend.
Ondanks hun liefhebbende en loyale persoonlijkheden, is het essentieel dat de Jindo vroeg gesocialiseerd wordt, anders kunnen ze erg agressief worden in de buurt van vreemden. Deze hoektanden vinden het heerlijk om in de buurt van hun baasjes te zijn en doen het buiten niet goed, tenzij ze aan het sporten of spelen zijn. Ze zijn vatbaar voor verlatingsangst en als ze te lang alleen worden gelaten, nemen ze hun toevlucht tot destructief gedrag.
Een van de belangrijkste voordelen van het bezitten van een jingo is dat ze uitzonderlijk schoon zijn. Hun jassen maken zichzelf schoon en ze hoeven niet vaak te baden. Drie keer per jaar is voldoende. Bovendien verzorgen ze zichzelf als katten; het enige probleem met de vacht van de Jindo is dat ze het hele jaar door veel verharen, maar vooral tijdens de zomermaanden. Poets hun tanden één keer per maand en knip hun teennagels twee keer per maand.
Leuk weetje:een Jindo-hond marcheerde in de open ceremonies van de Koreaanse Olympische Spelen in 1988.
Je zult ook de Pugsan-hond horen die de Poongsan-hond wordt genoemd, het is een van de zeldzaamste Koreaanse hondenrassen. Het ontstond in de 16e eeuw en werd ontwikkeld in de Noord-Koreaanse bergen. Er zijn geen gegevens over hun erfgoed en experts hebben er jarenlang over gespeculeerd.
De Pungsan-hond is vooral bekend om zijn moed bij het jagen en loyaliteit aan zijn eigenaar. Het heeft een hoge prooidrift waardoor het ras ongeschikt is voor huishoudens met meerdere dieren. Ze zullen snel kleine huisdieren zoals konijnen en katten elimineren. Ze kunnen echter met andere honden samenleven zolang ze van jongs af aan met hen zijn gesocialiseerd.
De Pungsan is een fel onafhankelijk ras, maar tegelijkertijd gedijen ze op menselijke interactie. Daarom, ondanks hun krachtige jachtvermogen, vinden ze het leuk om thuis te zijn bij het gezin, ze houden ervan om deel te nemen aan familiebijeenkomsten. Ze zijn erg aanhankelijk en het is bekend dat ze favorieten in een gezin hebben aan wie ze meer genegenheid zullen tonen dan anderen. Toch tonen ze nog steeds liefde voor andere familieleden. Ze trekken zich terug van vreemden, maar gedragen zich niet agressief tegen hen.
Deze hoektanden staan bekend om hun superieure waakhondencapaciteiten, ze zijn erg territoriaal en zullen niet terugdeinzen om hun huishouden tegen een bedreiging te beschermen. Het ras moet vanaf jonge leeftijd goed worden getraind, anders worden ze vijandig en onvoorspelbaar in hun gedrag. Als je voor het eerst een hondenbezitter bent, is dit niet het ras voor jou omdat ze een ervaren trainer nodig hebben.
De Pungsan is een zeer grote en krachtige hond en ze hebben veel beweging nodig om ze fit en gezond te houden. Ze genieten van activiteiten zoals jagen, behendigheidscursussen en wandelen. Ze vinden het ook leuk om alleen rond te dwalen zonder riem, het is veiliger om dit niet in het openbaar te doen omdat hun jagersinstinct in werking treedt als ze een klein dier zien. Daarom, als je je hond laat ronddwalen, doe dat dan in je omheinde achtertuin.
Het Pungsan-ras heeft veel vacht en ze verharen overmatig; bovendien zult u tijdens hun halfjaarlijkse ruiperiode een toename van de verharing zien. U moet uw hond meerdere keren per week een goede borstelbeurt geven, maar ze zijn uitzonderlijk schoon en hoeven niet regelmatig in bad. Twee tot drie keer per jaar is voldoende, controleer en maak wekelijks hun oren schoon; poets hun tanden dagelijks en knip hun nagels twee keer per maand.
Leuk weetje:volgens een populair Koreaans volksverhaal jaagde en doodde een Pungsan-hond een Siberische tijger.
Onthoud u van impulsiviteit bij het kopen van een hond, want schattigheid is geen indicatie dat u het ras aankunt. Een van de vele redenen waarom honden in opvangcentra terechtkomen, is omdat eigenaren zich al snel bewust zijn van de omvang van hun beslissing. Het verzorgen van een hond vergt werk, en als je niet bereid bent om een levenslange verbintenis aan te gaan met een van deze *Koreaanse hondenrassen*, is het beter om geen huisdier te hebben.
