Het graan is het vlezige gebied boven de snavel. Bij mannelijke parkieten is het graan meestal helderblauw, terwijl het bij vrouwelijke parkieten meestal lichtbruin of bruin is. Het is echter belangrijk op te merken dat de kleur van de graansoort bij zowel mannen als vrouwen kan veranderen, afhankelijk van de leeftijd en de hormonale status. Dit is dus niet altijd een betrouwbare indicator. Bijvoorbeeld:
- Bij jonge parkieten kunnen de granen lichtblauw of roze zijn, ongeacht hun geslacht.
- Bij oudere vrouwtjes kan het graan lichtblauw worden, vooral tijdens het broedseizoen.
Het is bekend dat mannelijke parkieten speelser, actiever en luidruchtiger zijn dan vrouwtjes. Ze zingen, tjilpen en imiteren menselijke spraak vaker. Vrouwtjes zijn doorgaans stiller en minder extravert, maar ze kunnen nog steeds af en toe vocaliseren.
Mannelijke parkieten hebben doorgaans grotere en rondere hoofden dan vrouwtjes. Hun voorhoofd is vaak breder, waardoor ze een prominentere "kroon" krijgen. Vrouwtjes hebben smallere en meer puntige hoofden.
Mannelijke parkieten zijn over het algemeen groter dan vrouwtjes, met langere lichamen en staarten. Dit verschil is echter mogelijk niet bij alle parkietenrassen of bij individuele vogels merkbaar.
Voel zachtjes het bekkenbeengebied dat zich net boven de ventilatieopening bevindt (de opening onder de staart). Bij vrouwtjes staan de bekkenbeenderen wijder uit elkaar om het leggen van eieren mogelijk te maken, terwijl ze bij mannetjes dichter bij elkaar staan. Deze methode kan betrouwbaarder zijn voor het bepalen van het geslacht van volwassen parkieten.
Het is belangrijk op te merken dat geen van deze indicatoren 100% accuraat is, en dat sommige vogels kenmerken van beide geslachten kunnen vertonen. Als u nog steeds niet zeker bent van het geslacht van uw parkiet, kunt u hem voor een definitief antwoord naar een vogeldierenarts of een gekwalificeerde vogelkweker brengen.
