Bent u een dierenarts? Honden, katten, koeien, paarden … zijn ongecompliceerde patiënten. Totdat de mens zijn intrede doet! Naast medisch professional wordt van u verwacht dat u als vriend, filosoof en raadgever veel petten opdoet voor uw patiënten en hun mensen. Medische professionals beseffen en accepteren dit aspect wanneer ze voor het beroep kiezen. Dierenartsen hebben de extra last van een non-verbale patiënt. Lichaamstaal, gezichts- en oogbewegingen die we in de loop van de tijd hebben geleerd, helpen ons dieren te begrijpen en ermee te communiceren. Vaak beter dan bij mensen! De meeste dierenartsen zullen je vertellen dat ze problemen hebben met mensen, niet met de dieren.
De dierenarts uit het digitale tijdperk moet een vriend, filosoof, gids en medische professional zijn. We houden dierenartsen aan onwerkelijke normen met weinig of geen aandacht voor hun mentale of fysieke welzijn. Ja, uw 'pelsbaby' verdient de beste medische zorg, maar het is verstandig om te onthouden dat families, boerderijen en gemeenschappen al eeuwenlang honden, katten, koeien en talloze andere huisdieren hebben gehad en samenleven. Gezelschapsdierenzorg begon niet met Facebook en Instagram. Het veranderde echter wel.
Honden en katten zijn onze naaste niet-menselijke metgezellen en dat al duizenden jaren. We hebben naast elkaar bestaan voor wederzijdse voordelen van onderdak, voedsel en veiligheid. De relatie was en is gebaseerd op vertrouwen. Katten en honden zijn een vertrouwensrelatie met mensen gaan ontwikkelen en wij hebben er anderzijds op vertrouwd dat gedomesticeerde dieren niet onverwachts zullen terugkeren naar 'wild' gedrag. Het is des te belangrijker voor de groeiende stam of huisdierfamilies om de basisprincipes van de anatomie en het gedrag van huisdieren te leren. Hondenuitlaten klinkt misschien als een wandeling in het park, (woordspeling bedoeld ), maar het is zoveel ingewikkelder dan het klinkt.
Zinkt je hart als je 'I Googled it' hoort? Google is een ongelooflijke tool, het onderwijst, informeert en democratiseert kennis. Maar zoals het oude gezegde luidt:"een beetje kennis is gevaarlijk." In de context van huisdierenverzorging, gelooft de meestal eerste keer dat 'huisdierouders' dat dieren worden geleverd met gebruikershandleidingen! Google is een krachtpatser van informatie - dodelijk in de handen van een beginner. Laten we eens kijken naar een absurd voorbeeld:zou je Googlen "hoe trek je een tand" en dan doorgaan met het trekken van je tand?
Ken de stappen, lees en onderzoek (geloofwaardige bronnen), maar het is van vitaal belang om te weten wanneer kennis zelf kan worden toegepast en wanneer u een expert moet inschakelen. Dierenartsen zijn kennis, ervaring en leren in actie. Eigenaren van gezelschapsdieren die al tientallen jaren katten, honden, paarden en gezelschapsdieren hebben, zullen de eersten zijn om te erkennen - niemand weet het allemaal. Ervaring zal je veel leren, vooral, het leert je je grens te herkennen en te erkennen.
Old school eigenaren van gezelschapsdieren zijn niet alleen in verval, ze worden met uitsterven bedreigd. Als u uw huisdier (kat of hond) uw kind niet noemt, betekent dat dan dat u onoprecht bent? Huisdieren zijn familie, dat zijn ze altijd geweest, de verandering in de houding om huisdieren als een andere soort te accepteren is zorgwekkend. Als eigenaren van gezelschapsdieren, welzijnswerkers en eigenaren van gezelschapsdieren, roept de trend die we ervaren om huisdieren te vermenselijken de vraag op:'Is al deze pelsbaby in zijn/haar nieuwste outfit ten goede aan het dier?
We zijn allemaal geamuseerd, af en toe een hond met een hoed of een zonnebril! Maar als dat overgaat in toegewijde huisdierkasten, moeten we misschien een trend aanpakken die misschien niet goed afloopt voor huisdieren of eigenaren van gezelschapsdieren. Ze worden gebruikt als stand-ins voor menselijke kinderen. En dit is zeer verontrustend voor het welzijn van huisdieren en de mensen die echt geloven dat hun hond of kat hun ‘kind’ is. kan het "aan" Het is oneerlijk om de schuld op hun schouders te leggen, gewetenloze bedrijven, fokkers en insiders uit de industrie hebben een ecosysteem gecreëerd om hun overtuigingen mogelijk te maken.
Ze kunnen de basis niet herkennen
Huisdieren zijn geen kleine mensen met pootjes
Zodra uw cliënt uw kliniek / praktijk verlaat met hun 'baby', gaan ze naar sociale media. Uw recept wordt meestal tegengehouden door personen zonder medische expertise. Het gebeurt. 8+ jaar slopende medische schoolpractica, examens, lessen en stages alleen voor een Facebook-groep om je diagnose te analyseren! Dit is meer dan grappig, of belachelijk, het is ronduit gevaarlijk.
Sociale media veranderen onze realiteit en meningen. We kijken in realtime naar de deconstructie van wat sommigen gezond verstand zouden noemen! Een dierenarts realiseert zich inmiddels dat het onderzoeken van de gezondheidsproblemen van uw patiënten kan, inclusief het controleren van hun sociale media-schema's en banen. Voor de influencer-kat of -hond is het leven soms slopender dan we ons kunnen voorstellen. Deze werkende huisdieren zijn vaak het belangrijkste verdienende lid van een gezin. De stress en spanningen van het leven van een artiest zijn nu het leven van een gewoon huisdier geworden.
Sociale media zijn een geweldig hulpmiddel en brengen gelijkgestemde mensen samen en zijn de afgelopen jaren een redding geweest voor velen. De verraderlijke kant is het bereik voor gewetenloze fokkers en bedrijven. Het geeft hen een bereik waartoe ze nooit toegang zouden moeten hebben.
Er is toewijding voor nodig om uw leven te besteden aan de zorg voor en de behandeling van patiënten die niet kunnen praten of hun kwalen kunnen communiceren. Een klus die al moeilijk genoeg is zonder dat eigenaren van gezelschapsdieren er iets aan toevoegen, omdat ze nu een taal spreken die geen hond of dokter kan begrijpen.
Wie heeft ons de experts op het gebied van huisdieren en dierenartsen gemaakt? Niemand. En dat zijn we niet, maar we kennen klanten en hun manier van denken en de richting die we inslaan, is zorgwekkend.
