In de paardenwereld zijn gangenrassen een zeldzaam maar welkom vooruitzicht. Van de ongeveer 350 paardenrassen zijn er slechts ongeveer 30 van nature gangbaar. Paarden met gangen rijden soepeler, gemakkelijker en zijn vaak favoriet bij mensen met rug- of gewrichtsproblemen.
"Gaiting" is de term voor een paard dat "single-foots" (heeft altijd één voet in contact met de grond), kuiert, stapt of een rennende stap maakt.
Hier zijn 10 paardenrassen die bekend staan om hun loopvermogen.
Hoewel sommige paardenrassen van nature gangen hebben, kunnen andere paarden worden getraind om gangen te krijgen. Paarden van gemengde rassen die geen gangen hebben, kunnen de loopeigenschap in hun DNA doorgeven, wat resulteert in nakomelingen met natuurlijke gangen.
Een rode draad bij gangenrassen is dat het stevige, verstandige rijdieren zijn die niet al te veel van de ruiter vragen. Sommige paarden met natuurlijke gangen, vooral die met zijwaartse lopende gangen zoals tempo en stappen, kunnen moeite hebben om te leren galopperen. Als uw paard zijdelings geneigd is, heeft u waarschijnlijk een lopende trainer nodig om uw paard te helpen bij het leren galopperen. De meeste gangenpaarden hebben de neiging om hoog in het hoofd te zijn, met hun hoofd hoger op hun schouders dan op hun rug. Gangpaarden worden over het algemeen meer gebruikt voor plezierrijden en mennen dan voor renpaarden die zijn getraind op snelheid.
IJslandse paarden zijn trefzeker en bestand tegen barre omstandigheden. Het IJslandse woord "tolt" beschrijft het eenvoetige tempo van het paard. Zijn gang is comfortabel voor de berijder en hij kan een persoon stevig over ruw terrein vervoeren. IJslandse paarden worden vaak gebruikt voor plezierritten, tuigraces en paardenshows.
Hoogte: 12 handen (48 inch) tot 14 handen (56 inch)
Gewicht: 730 tot 840 pond
Fysieke kenmerken: Gehurkte benen; diepe borst; vroeger; ruige vacht
De Amerikaanse zadelbloed is een van de meest populaire gangenpaarden die vaak in parades worden gebruikt. Het wordt geroemd om zijn soepele rit en flitsende karakter. Sommige hebben vijf verschillende gangen, waaronder een langzame gang en een rek. Rekken is een snelle, laterale gang met een beweging van vier tellen met gelijke intervallen tussen elke slag.
Hoogte: 15 handen (60 inch) tot 17 handen (68 inch)
Gewicht: 1.000 tot 1.200 pond
Fysieke kenmerken: Gewelfde nek; korte rug; gespierde bouw; hoge staartdracht
De woorden "paso fino" betekenen "delicate passage", wat de manier van lopen van dit ras in het Spaans beschrijft. De pasofino is ontwikkeld in Colombia, Puerto Rico, Cuba en andere Caribische eilanden. Deze paarden zijn klein en stevig en dragen ruiters over het ruige terrein van hun eiland en kusthuizen.
Hoogte: 13 handen (52 inch) tot 15 handen (60 inch)
Gewicht: 700 tot 1.100 pond
Fysieke kenmerken: Klein hoofd; relatief korte rug; prominente schoft
Het nationale paard van Peru heeft veel fans vanwege zijn elegante koets en soepele rit. Het staat bekend om zijn twee speciale gangen:de langzame "paso llano" en de snelle "sobreandando".
Hoogte: 14 handen (56 inch) tot 15 handen (60 inch)
Gewicht: 900 tot 1.100 pond
Fysieke kenmerken: Gespierde bouw; diepe borst; lage staartdracht
Ga verder naar 5 van 10 hieronder.
De Amerikaanse standaardfokkerij is een ster in tuigraces. Maar deze paarden zijn ook geweldig om te rijden. Ze hebben twee verschillende gangen:pacing en draf. Pacers hebben een wandeling op één voet, of "tempo", terwijl dravers een wandeling op één voet of rennend lopen. Pacers hebben de neiging om sneller te racen dan hun dravende familieleden.
Hoogte: 15 handen (60 inch) tot 16 handen (64 inch)
Gewicht: 900 tot 1.000 pond
Fysieke kenmerken: Diepe borst; gespierde benen; dikke manen en staart
De soepele gang van het Tennessee-wandelpaard maakt het een van de meest populaire rassen van Noord-Amerika. Het werd ontwikkeld om mensen een rustige rit te geven terwijl ze naar landbouwgrond neigden. Het staat bekend om zijn unieke viertakt looppas en flitsende beweging. Bovendien heeft het over het algemeen een kalm karakter.
Hoogte: 14 handen (56 inch) tot 17 handen (68 inch)
Gewicht: 900 tot 1200 pond
Fysieke kenmerken: Gespierde bouw; lang hoofd; kleine oren; recht profiel
Vastvoetig en gelijkmoedig, het Kentucky-bergzadelpaard heeft een natuurlijke viertaktgang, een amble of een rack genoemd. Eén hoef is altijd in contact met de grond, wat het paard betrouwbaar stabiel maakt. Een ruiter kan bijna onbeweeglijk zitten terwijl het paard in een snelle galop gaat.
Hoogte: 11 handen (44 inch) tot 16 handen (64 inch)
Gewicht: 950 tot 1200 pond
Fysieke kenmerken: Gespierde bouw; vlak gezichtsprofiel; diepe borst
Afkomstig uit India, is het Marwari-paard zeldzaam om te zien in Noord-Amerika. Het heeft een lopende gang, vergelijkbaar met een tempo. Zijn gang wordt een 'revaal', 'afcal' of 'rehwal' genoemd. Deze paarden worden beschouwd als natuurlijke artiesten en zijn geschikt voor competitieve dressuur en tentoonstellingen. Marwari-paarden zijn ook polopaarden.
Hoogte: 14 handen (56 inch) tot 16 handen (64 inch)
Gewicht: 750 tot 1.000 pond
Fysieke kenmerken: Sikkelvormige oren; vroeger; slanke benen met kleine hoeven
Ga verder naar 9 van 10 hieronder.
Morgans worden algemeen beschouwd als paarden zonder gangen, maar velen zullen natuurlijk lopen. Een overzicht van de genetica van gangen Morgans toonde een mengsel van zadelgefokte, standaard gefokte en volbloed paarden. Wetenschappers hebben de loopeigenschap geïsoleerd in DNA-tests en ontdekten dat bijna een vijfde van alle Morgans het heeft.
Hoogte: 14 handen (56 inch) tot 15 handen (60 inch)
Gewicht: 900 tot 1.100 pond
Fysieke kenmerken: Kort hoofd met breed voorhoofd; gespierde nek; dikke manen en staart
Een lopende Appaloosa heeft een laterale gang, dat is wanneer de benen aan dezelfde kant van het paard samen bewegen. Het wordt vaak de Appaloosa-shuffle genoemd. Deze gang van vier tellen lijkt op een tempo, hoewel het soepeler is. Het lijkt veel op de hardloopwandeling van een wandelaar uit Tennessee.
Hoogte: 14 handen (56 inch) tot 15 handen (60 inch)
Gewicht: 950 tot 1200 pond
Fysieke kenmerken: Kleurrijke vachtpatronen; gevlekte huid; gestreepte hoeven
Paarden die algemeen worden beschouwd als "niet-gangbare" rassen zijn Amerikaanse kwartpaarden, volbloeden en Arabieren. Een looptrainer kan echter elk paard trainen om een comfortabele trailgang op te pikken. Ook kan elk paard de loopeigenschap van nature erven als het wordt doorgegeven via zijn DNA.
10 beste paardenrassen voor nieuwe eigenaren en ruiters