Voordat u meer te weten komt over enkele van de meest voorkomende problemen met het achterbeen die paarden kunnen ontwikkelen, is het nuttig om iets te weten over de onderliggende structuren van het been en hoe het normaal zou moeten functioneren.
Het kniegewricht is het gewricht dat onder de zware spier aan de bovenkant van het achterbeen ligt, waar het been bijna de buik raakt. Het is ongeveer gelijk aan een menselijke knie. (De eigenlijke knie van een paard lijkt meer op ons polsgewricht.) Er zijn verschillende ligamenten die bepalen hoe de knie beweegt en deze zijn bevestigd aan een aantal zeer sterke spieren die omhoog lopen langs het dijbeen van het paard en naar beneden langs het scheenbeen. Zoals alle gewrichten in het paardenlichaam, is dit gewricht omgeven door een smerende laag voedingsrijke gewrichtsvloeistof die als smeermiddel helpt om het gewricht soepel te laten buigen. Samen met deze vloeistof fungeert de menisci (een dikke laag kraakbeen) als schokdemper voor het gewricht.
Spieren, pezen en ligamenten lopen langs de lange tibia en kleinere fibula naar het spronggewricht. Het spronggewricht is een ander scharnierachtig gewricht ongeveer halverwege het achterbeen van het paard. Het kleine bot dat de punt van het spronggewricht vormt, is eigenlijk vergelijkbaar met het menselijke hielbot. Zes kleine botten vormen dit gewricht en het is vaak de plaats van spanning en slijtage en een veel voorkomende locatie voor artritis.
Er is geen spier onder het spronggewricht, daarom voelen het canonbeen en het spalkbeen hard aan, met weinig demping. Dit is ook de reden waarom dit gebied vatbaar is voor verwondingen, met alleen ligamenten en pezen die naar het kootgewricht lopen.
Stringhalt is het overspannen van een of beide achterbenen. Het lijkt alsof het paard met de achterbenen hele hoge passen zet. Het paard zal de hoef omhoog klikken en dan naar beneden stampen. De buiging kan subtieler zijn, maar komt af en toe voor en kan duidelijker zijn wanneer het paard wordt gevraagd achteruit te stappen of scherp te draaien.
Er zijn verschillende soorten snaarhalt. De Australische stringhalt wordt veroorzaakt door een giftige wiet. Valse stringhalt kan worden veroorzaakt door een verwonding in het onderbeen. De oorzaak van unilaterale en bilaterale stringhalt is niet bekend, hoewel vermoed wordt dat het verband houdt met aandoeningen van het zenuwstelsel.
De behandeling omvat soms het verwijderen van een klein deel van de pees. Soms verbetert de stringhalt vanzelf, soms wordt het erger, en sommige paarden zullen verbeteren en dan terugvallen. Veel paarden verbeteren na licht te zijn gewerkt en zullen gezond genoeg zijn om bereden te worden.
Moerasspanten worden veroorzaakt door slijtage van het spronggewricht of een impact op het gewricht die letsel veroorzaakt, zoals een trap. Conformatieproblemen en mineraaltekorten kunnen ook veenspats veroorzaken. Moerasspanen voelen aan als een sponsachtige, zachte zwelling rond het spronggewricht. Als ze worden veroorzaakt door een impactblessure, wordt slechts één spronggewricht aangetast. Als beide betrokken zijn, wordt de veenspant waarschijnlijk veroorzaakt door een conformatiefout die beide spronggewrichten belast.
Moerasspanen kunnen lelijk zijn als ze groot zijn, maar veel paarden presteren ondanks hen goed. Als de spanning die de spat veroorzaakt overmatige slijtage van het gewricht veroorzaakt, kunnen pijn en kreupelheid optreden. De overtollige vloeistof die de spavin veroorzaakt, kan door een dierenarts worden afgevoerd, maar kan opnieuw optreden.
Botspatels zijn proliferatieve botgroei op het spronggewricht veroorzaakt door gewrichtsbelasting, herhaalde hersenschudding op harde oppervlakken en bevestigingsproblemen. Paarden zoals springers en reiners zijn vatbaar voor botspavins. Het spronggewricht bestaat uit meerdere botten en een of meer van deze botten kunnen aangetast raken.
Naarmate de flexibiliteit van het spronggewricht afneemt, kan het paard zijn achtertenen gaan slepen en wordt de pas verkort. Dit veroorzaakt pijn bij het paard en kan artritis tot gevolg hebben. De meeste behandelingen hebben een minimale effectiviteit. Uiteindelijk zullen de botten samensmelten. Paarden zullen gezond zijn, maar corrigerend beslag kan nodig zijn.
Jack-spavins zijn bot-spats die aan de binnenkant van het spronggewricht verschijnen. De benige groei duwt tegen een pees, wat pijn veroorzaakt en ervoor zorgt dat het paard kort stapt en de teen van zijn achterste hoef sleept.
Ga verder naar 5 van 7 hieronder.Doornprikken worden veroorzaakt wanneer de pees in het bovenste achterste spronggewricht ontstoken raakt. De zwelling is zichtbaar als een uitstulping aan weerszijden van de bovenkant van het spronggewricht. (Een veenspant zit iets lager.) Behandelingen zijn gericht op het verminderen van de zwelling. Rust, koud afspuiten, plaatselijk zweten en aftappen zijn enkele van de behandelingen die kunnen helpen.
Afgetopte spronggewrichten zijn grote met vocht gevulde zwellingen op de punten van het spronggewricht. Ze kunnen worden veroorzaakt door stoten en door op een harde vloer te liggen. Dikker beddengoed kan het probleem helpen verlichten. Soortgelijke zwellingen kunnen optreden op de ellebogen van het paard. Het is onwaarschijnlijk dat het paard kreupel is. De zwelling kan behoorlijk uitgesproken worden. Behandelingen omvatten koudspuiten, steroïden en drainage. De meeste lossen zichzelf tot op zekere hoogte op zonder behandeling en het is onwaarschijnlijk dat ze de prestaties van een paard beïnvloeden.
Stoepranden zijn ontstekingen van het bovenste achterste deel van het achterste kanonbeen. Ze worden veroorzaakt door een impact, zoals een schop, die het plantaire tarsale ligament belast. Lichte kreupelheid kan gepaard gaan met de zwelling. Cold packs en rust worden aanbevolen voor acute gevallen. Er kan wat vocht achterblijven, maar een paard met stoeprand kan meestal goed genezen zonder aanhoudende kreupelheid.
