In dit artikelDe zwarte robijn weerhaak is een vredige, mooie kleine weerhaak uit de beboste stromen van Sri Lanka, voor de zuidkust van India. Het beste te omschrijven als een vriendelijke omnivoor tankmaat, kan het problemen hebben om te worden weggeconcurreerd door grotere, meer vleesetende vissen. In het wild hebben zowel ontbossing als overmatige verzameling deze soort in gevaar gebracht.
ALGEMENE NAMEN: Paarse weerhaak, paarse weerhaak, robijnrode weerhaak, zwarte weerhaak
WETENSCHAPPELIJKE NAAM: Pethia nigrofasciata
GROOTTE VOLWASSEN: 2 inch
LEVENSVERWACHTING: 5 jaar
De robijnrode weerhaak vindt zijn oorsprong in Sri Lanka, waar hij ooit overvloedig aanwezig was in de bosstromen in de hogere delen van de Kelani- en Niwala-stroomgebieden. Deze inheemse habitat bestaat uit dichte vegetatie en langzaam stromend water, dat kouder is dan veel tropische gebieden. Het water in deze stromen is zacht en zuur, en de rivierbeddingen bestaan uit zand of fijn grind.
Helaas zijn de populaties sterk afgenomen als gevolg van overvangst door degenen die deze vissen verkopen voor export in de aquariumhandel. Snelle ontbossing heeft ook veel van de oorspronkelijke habitat van deze prachtige vissen geëlimineerd. Op een gegeven moment stonden ze op de rand van uitsterven, maar worden momenteel door de International Union for the Conservation of Nature (IUCN) als kwetsbaar aangemerkt. Alleen met de juiste instandhoudingsmethoden zullen ze als een levensvatbare populatie in het wild blijven.
Vanaf 2020 is de export van in het wild gevangen robijnweerhaken uit Sri Lanka verboden. Alle exemplaren die in de aquariumhandel worden verkocht, zijn commercieel gekweekt, hetzij in Sri Lanka of in een aantal andere landen waar aquariumvissen commercieel worden gekweekt. Deze commerciële kweek heeft geresulteerd in de creatie van een verscheidenheid aan nieuwe kleuren en vinvormen in vergelijking met de wilde vis.
Met een spitse kop, hoge rug en een diep lichaam, is de robijnrode weerhaak qua lichaamstype vergelijkbaar met andere gestreepte weerhaken, zoals de tijgerweerhaak. Drie brede zwarte banden lopen verticaal door het lichaam. Bij jonge vissen is het lichaam lichtgeel tot geelgrijs. Naarmate de vis ouder wordt, wordt de kop paarsrood van kleur. Bij mannen neemt het hele lichaam deze dieprode kleur aan zodra ze de broedleeftijd hebben bereikt.
Beide geslachten verbleken van kleur als ze gestrest zijn, bang zijn of lijden aan een ziekte of slechte zorg. Het is vrij gebruikelijk dat exemplaren in dierenwinkels er vervaagd uitzien en vervolgens hun heldere kleur terugkrijgen wanneer ze naar een stillere omgeving in een huisaquarium worden gebracht. Deze soort heeft geen weerhaken, die voelsprieten zijn in de buurt van de mond of neusholte, zoals andere weerhaken.
Robijnweerhaken zijn scholende vissen die altijd in groepen van acht of meer moeten worden gehouden. Ze zijn minder scherp dan de tijgerweerhaak en zijn geschikt voor gezelschapsaquaria met andere vreedzame vissen. Tetra's, andere weerhaken, danios, meervallen en goerami's kunnen over het algemeen veilig worden gehouden met robijnrode weerhaken. Levendbarende dieren zijn ook geschikte medebewoners. Robijnkleurige weerhaken vormen een mooi visueel contrast met scholen andere verticaal gestreepte weerhaken, zoals tijgerweerhaken.
In het wild leeft de robijn weerhaak in de koelere, langzaam stromende bosstroompjes die overschaduwd worden door zware vegetatie. Het water is zacht en zuur en de bodem van de beek is zanderig met een laag mulm (organisch afval). Het nabootsen van deze omstandigheden in het aquarium is ideaal.
Houd de watertemperatuur in het bereik van 72 tot 79 graden Fahrenheit en gebruik drijvende planten om de verlichting te dempen. Gebruik zand of klein grind als ondergrond, bij voorkeur in donkere kleuren. Een levend beplante bak is ideaal, hoewel kunstplanten ook voldoende zullen zijn. Er moet een open ruimte zijn om te zwemmen, evenals voldoende schuilplaatsen. Robijnkleurige weerhaken worden bleek van kleur en schichtig als er geen schuilplaatsen zijn waar ze zich op hun gemak voelen.
Ruby weerhaken zijn bodemvoeders of bodemvoeders. Ze snuffelen naar stukjes organisch materiaal in het afval dat zich ophoopt op de bodem van de bosstromen waarin ze leven. Hun dieet bestaat bijna volledig uit dit afval en algen.
Om deze reden is het belangrijk om voldoende plantaardig materiaal in hun dieet te houden. Vlokken met veel plantaardig materiaal, of groenten zoals gepelde erwten, stukjes rauwe courgette en geblancheerde sla of spinazie, zijn allemaal goede keuzes.
U kunt hun voornamelijk vegetarische dieet aanvullen met af en toe een voeding met levend voedsel. Bloedwormen, watervlooien en artemia zijn allemaal goede keuzes om elke week of twee als supplement te voeren.
Hoe u uw herbivore vissen kunt voeren?Volwassenen zullen iets meer dan vijf centimeter lang worden, waarbij de mannetjes in het algemeen iets groter zijn dan de vrouwtjes. De gehele rugvin wordt bij mannen diep zwart, terwijl bij vrouwen alleen de basis van de rugvin donker wordt. Evenzo zullen bij mannen de bekken- en anaalvinnen zwart of roodzwart zijn. Bij vrouwen zullen deze vinnen veel bleker van kleur zijn.
Zoals bij veel soorten, wordt de mannelijke robijn weerhaak briljanter gekleurd dan de vrouwelijke, vooral tijdens het paaiseizoen. Het vrouwtje ondergaat geen significante kleurverandering bij het paaien en de vrouwtjes hebben een rondere buik.
Ruby weerhaken zijn eierverspreiders die in paren of in groepen kunnen worden gefokt. Deze soort eet gemakkelijk zijn eigen eieren en moet uit de paaitank worden verwijderd zodra de eieren zijn gelegd en bevrucht. Het water in de paaitank moet zacht, zuur en van 77 tot 82 graden Fahrenheit zijn. Fijnbladige planten zoals javamos of paaimoppen moeten worden verstrekt waar de vissen hun eieren op kunnen strooien. Verlichting moet erg zwak zijn.
Kweekparen of groepen moeten worden geconditioneerd met veel klein levend voedsel naast hun vegetatie. Bevroren bloedwormen en artemia kunnen worden vervangen als levend voedsel niet beschikbaar is. Het mannetje zal een intense diepe robijnrode kleur ontwikkelen door het hele lichaam. Het vrouwtje zal niet van kleur veranderen; ze wordt echter mollig als ze zich vult met eieren.
Het paaien begint met het mannetje dat zijn vinnen spreidt en rond het vrouwtje zwemt in een verkeringsvertoning. Het proces kan van begin tot eind enkele uren duren en kan tot 100 eieren opleveren. Zodra het paaien is voltooid, moet de volwassen vis onmiddellijk uit de tank worden verwijderd. Bescherm de tank tegen licht, omdat de eieren en jongen gevoelig zijn voor licht.
De eieren komen binnen ongeveer 24 uur uit en de jongen zullen binnen 24 uur vrijzwemmen. Aanvankelijk zullen de jongen infusoria of commercieel bereid fijn bakvoer consumeren. Binnen een paar dagen kunnen ze vers uitgekomen artemia krijgen. Als de eieren niet uitkomen, zorg er dan voor dat het paaipaar goed is geconditioneerd met voedsel van hoge kwaliteit voor de volgende paai. Er wordt aangenomen dat een ontoereikend dieet verantwoordelijk is voor veel mislukte paaien.
Als robijn weerhaken je aanspreken, en je bent geïnteresseerd in een aantal compatibele vissen voor je aquarium, lees dan verder:
Bekijk aanvullende profielen van vissoorten voor meer informatie over andere zoetwatervissen.
