In dit artikelDe zeer populaire tijgerweerhaak is een gemakkelijke vis om voor te zorgen en kan leuk zijn om naar te kijken als hij met hoge snelheid zwemt in scholen van zes of meer. Het is echter geen ideale vis voor een gemeenschapstank, omdat hij licht agressief kan zijn en elke vis met vloeiende vinnen kan bijten. Als ze goed worden verzorgd, hebben tijgerweerhaken een levensduur van vijf tot zeven jaar.
Algemene namen: Tijgerweerhaak, sumatra-weerhaak en halfgordelweerhaak
Wetenschappelijke naam: Barbus tetrazona
Volwassen maat: 3 inch
Levensverwachting: 6 jaar
De tijgerweerhaak is inheems in Borneo en Maleisië, inclusief Sarawak en Kalimantan. Ze zijn ook te vinden op het eiland Sumatra en in Thailand en Cambodja. Uitheemse tijgerweerhaken zijn geïntroduceerd in Singapore, Australië, de Verenigde Staten en Colombia.
In hun oorspronkelijke habitat bewonen deze vissen rustige, met bomen omzoomde rivieren en zijrivieren met zand, rotsen en dichte vegetatie waar ze insecten, algen, ongewervelde dieren en afval van planten kunnen vinden. Ze geven de voorkeur aan helder, zuurstofrijk water.
Vier tijgerachtige zwarte verticale strepen op een oranjegeel lichaam maken duidelijk waar dit lid van de weerhaakfamilie zijn gebruikelijke naam kreeg. Vinnen met rode randen en een rood gezicht geven de populaire tijgerweerhaak nog meer kleur. In de afgelopen jaren heeft selectief fokken verschillende kleurvariaties gecreëerd, waaronder groen, zwart, rood en albino.
Ze bereiken een volwassen grootte van 2 1/2 tot 3 inch en zijn groot genoeg om te voorkomen dat ze door grote vissen worden opgegeten, maar klein genoeg om een school van hen in een aquarium van bescheiden formaat te houden. Zet voor een opvallende weergave een soortspecifiek aquarium op met een half dozijn van elke kleurvariatie van tijgerweerhaak, aangevuld met levende planten.
Op voorwaarde dat er veel ruimte is, is een van de beste medebewoners voor de tijgerweerhaak de clown modderkruiper; het zal zelfs leren met de tijgerweerhaken en handelen zoals ze doen. Je kunt de tijgerweerhaak ook combineren met snel bewegende medebewoners zoals danios, platys, modderkruipers of meervallen.
Wanneer ze afzonderlijk of in groepen van twee tot drie worden gehouden, zullen tijgerweerhaken bijna elke vis terroriseren die ongelukkig genoeg is om in dezelfde tank te verblijven. Maar als ze in groepen van een half dozijn of meer worden gehouden, zullen ze hun ruzie meestal voor zichzelf houden. Ongeacht de aantallen die worden bewaard, is het nooit aan te raden om tijgers in hetzelfde aquarium te houden met volgzame, langzaam bewegende of lange of vloeiende vinnen, zoals de maanvissen of betta's.
Tijgersweerhaken verdragen een breed scala aan wateromstandigheden, maar doen het het beste in zacht, licht zuur water. De ideale tank moet een groot open zwemgedeelte hebben met een overvloed aan levende of kunstmatige planten aan de rand van de tank. Temperatuur is niet kritisch en deze vis kan zelfs in een onverwarmde tank worden gehouden. Zorg voor goede verlichting en een fijn substraat om de opstelling te voltooien.
Door vrijwel elk voedsel te accepteren, moeten tijgerweerhaken een verscheidenheid aan voedsel krijgen om een gezond immuunsysteem te behouden. Voeg kwaliteitsvlokvoer toe, evenals levend en bevroren voedsel zoals artemia, bloedwormen en runderhart. Ze zullen snel kleine ongewervelde waterdieren en zelfs gekookte groenten opslokken.
Hoe u uw herbivore vissen kunt voeren?Vrouwtjes hebben een bredere, meer afgeronde buik dan mannetjes en zijn groter en zwaarder. Mannetjes worden geïdentificeerd door hun felle kleur en de rode neus die ze ontwikkelen tijdens het paaiproces.
Eierstrooiers die geen ouderlijke zorg bieden, tijgerweerhaken zullen hun eigen eieren opeten als ze de kans hebben. Het is daarom aan te raden om een aparte kweekbak op te zetten die tevens kan dienen als kweekbak voor de jongen. Om een kweekpaar te krijgen, moet je er minstens een half dozijn houden en laten paren. Conditioneer de kwekers met levend voer, en als er eenmaal een koppel is ontstaan, verplaats ze dan naar een aparte kweekbak.
De kweekbak moet zacht, zuur water, fijnbladige planten en een kale bodem hebben. Sommige fokkers gebruiken knikkers of een paairooster op de bodem, waardoor de eieren veilig uit de greep van de ouders kunnen vallen. Houd er rekening mee dat als de bodem kaal is, het bijzonder belangrijk is om goed te observeren en de ouders onmiddellijk na het uitzetten te verplaatsen en voordat ze hun eieren kunnen consumeren.
Het paaien vindt meestal in de ochtend plaats. Als het broedpaar niet binnen een dag of twee paait, zal een gedeeltelijke waterverversing met water dat een graad of twee warmer is dan de tank gewoonlijk tot paaien leiden. Als er nog steeds meer moet worden ingegrepen, verlaagt u het tankniveau met een centimeter en gebruikt u vervolgens een gietersproeier om het koudere suppletiewater aan de tank toe te voegen. De sprenkelende trillingen bootsen de omstandigheden van het natuurlijke regenseizoen na en sturen meer van de juiste signalen dat het tijd is om te spawnen.
Het vrouwtje zal ongeveer 200 doorzichtige tot geelachtige eieren leggen, die het mannetje onmiddellijk zal bevruchten. Zodra de eieren bevrucht zijn, moet het kweekpaar worden verwijderd. De eieren komen na ongeveer 36 uur uit en de jongen kunnen na vijf dagen vrij zwemmen. Voer de jongen pas uitgekomen artemia totdat ze groot genoeg zijn om fijngemalen vlokkenvoer te accepteren.
Weerhaken zijn klein, kleurrijk en actief, dus een school van hen is ideaal voor het zoetwatergemeenschapsaquarium. Als tijgerweerhaken je aanspreken en je bent geïnteresseerd in geschikte vissen voor je aquarium, lees dan verder:
Bekijk aanvullende profielen van vissoorten voor meer informatie over andere zoetwatervissen.
