In dit artikelDe blauwtongskink is een grote, dagelijkse hagedis die volgzaam, stil, zachtaardig en gemakkelijk te temmen is. Omdat ze onderhoudsarme hagedissen zijn en gemakkelijk te verzorgen, worden ze beschouwd als goede huisdieren voor zowel kinderen als beginners. Skinks komen oorspronkelijk uit Australië en hebben hun naam te danken aan hun verschillende blauwe tongen. Hoewel ze bekend staan als huisdieren voor beginners, hebben ze veel ruimte nodig voor hun leefgebied en specifieke substraten die aan hun behoeften voldoen.
Algemene naam (namen): Blauwtongskink
Wetenschappelijke naam: Tiliqua scincoides
Volwassen maat: Tot 20 inch lang
Levensduur: Tussen 10 en 20 jaar
Het is volkomen legaal om een blauwtongskink als persoonlijk huisdier te bezitten, hoewel ze speciale vergunningen nodig hebben om te verkopen. Omdat de hagedis inheems is in Australië en delen van Indonesië, zul je waarschijnlijk naar een gespecialiseerde fokker moeten gaan om een blauwtongskink te krijgen.
Blauwtongskinks zijn grondbewoners met een afgeplat en langwerpig lichaam dat qua uiterlijk enigszins op een slang lijkt. Ze zijn volgzaam, stil, zachtaardig en gemakkelijk te temmen, daarom zijn ze geweldige huisdieren voor beginners. Deze kalme huisdierhagedissen komen oorspronkelijk uit Australië en hebben duidelijke blauwe tongen (waaraan ze hun naam hebben gekregen), korte poten en doffe tanden. In het wild brengen blauwtongige skinks al hun tijd op de grond door.
Houd er rekening mee dat hoewel skinks niet agressief zijn, ze sterke kaken en tanden hebben, en een beet van een skink behoorlijk pijnlijk kan zijn. Ondanks hun over het algemeen volgzame karakter, zullen blauwtongige skinks bijten als ze zich bedreigd voelen, of sissen en hun tong blootleggen. Probeer ze niet te provoceren of te laten schrikken, en laat kleine kinderen niet met een skink omgaan zonder goed toezicht.
Skinks met blauwe tong hebben een grote behuizing nodig, zoals een tank van 40 tot 55 gallon, met een veilig deksel. Zorg voor een grote, ondiepe en stevige waterbak binnenin - skinks baden graag in hun water, maar poepen daar ook vaak, dus regelmatig schoonmaken is vereist.
Blauwtongskinks hebben geen takken nodig om te klimmen, omdat ze strikt grondbewoners zijn. Geef ze in plaats daarvan een paar stevige schuilplaatsen, omdat ze graag graven en zich verstoppen. Kurkschors, hout, rotsen, PVC-buizen of andere schuilplaatsen voor reptielen kunnen worden gebruikt.
Skinks zijn gewend aan voldoende zonlicht en UVA/UVB-stralen helpen bij hun stofwisseling, botgezondheid en meer. Om ervoor te zorgen dat ze de voedingsstoffen krijgen die ze nodig hebben, moet je je huisdier 10 tot 12 uur per dag voorzien van volledig spectrum UVA/UVB-licht. 10 tot 12 inch. Je moet er ook voor zorgen dat niets het licht blokkeert om je skink te bereiken, behalve indien nodig een metalen gaasscherm.
Het substraat (strooisel) in de omgeving van uw blauwtongskink kan bestaan uit espenhoutkrullen, cipresmulch of zelfs krantenpapier. Wat je ook kiest, zorg ervoor dat je skink het niet opeet, anders kan je hagedis een darmblokkade krijgen. Alle stukken hout of stenen moeten stevig worden geplaatst, zodat ze niet op de hagedis vallen.
Omdat skinks met blauwe tong inheems zijn in Australië (net als baardagamen en hagedissen met ruches), moeten de temperaturen warm worden gehouden, met een thermische gradiënt van 75 tot 85 graden Fahrenheit en een zonneplek van 95 graden Fahrenheit. Een combinatie van verwarming onder de tank en een zonnelicht aan één kant van de tank werkt goed.
Zorg ervoor dat de juiste temperatuurgradiënt wordt bereikt door de temperatuur op verschillende plekken rond de tank te meten, niet slechts één. Nachttemperaturen kunnen dalen tot ongeveer 70 graden Fahrenheit, maar temperaturen die lager zijn dan dat, kunnen verschillende problemen met je skink veroorzaken en het vatbaarder maken voor ziek worden. Een vochtige huid (zoals een plastic opbergdoos met mos of cipresmulch om vocht vast te houden) zal je skink helpen zijn huid af te werpen.
Skinks zijn echte alleseters en deze voorkeur moet tot uiting komen in hun dieet. Afwisseling is de sleutel tot een voedzaam dieet voor een blauwtongige skink, en een calcium/vitamine D-supplement moet regelmatig aan hun voedsel worden toegevoegd om metabolische botziekte te helpen voorkomen. Je moet ook streven naar een uitgebalanceerde mix van ongeveer 60 procent groenten en fruit en 40 procent vleesproducten. Overweeg de volgende voedingsmiddelen te gebruiken:
Je kunt je skink hondenvoer uit blik of een pinkmuis af en toe voeren. Blijf anders uit de buurt van items die geen fruit, groenten of insecten zijn. Te veel eiwitten zijn niet goed voor het spijsverteringsstelsel of de nieren van hagedissen. Jongere skinks kunnen zes dagen achter elkaar worden gevoerd, zodat ze op de zevende dag kunnen vasten. Volwassen skinks kunnen om de dag of zelfs om de twee dagen worden gevoerd, afhankelijk van hun grootte en eetlust.
Over het algemeen zijn blauwtongskinks erg gemakkelijk te verzorgen en het is niet bekend dat ze ernstige gezondheidsproblemen hebben. Het meest voorkomende gezondheidsprobleem bij skinks (evenals andere reptielen) in gevangenschap is metabole botziekte. Deze aandoening treedt op wanneer de fosfor-calciumverhouding van het dier uit balans is en is meestal te wijten aan slechte UV-verlichting en soms een slecht dieet. Symptomen zijn onder meer verzwakte of gebroken botten, tremoren, lethargie en algehele zwakte. Net als andere hagedissen kunnen skinks ook lijden aan vitamine A-tekort - een supplement kan helpen voorkomen dat dit ernstig wordt.
Een ander veelvoorkomend probleem voor skinks met blauwe tong - en alle hagedissen - is mondrot, dat wordt gekenmerkt door een schuimige of kaasachtige afscheiding die uit de mond, tanden en lippen komt. Het kan worden veroorzaakt door een eetblessure of stress en moet worden behandeld door een professional. Zorg ervoor dat er een dierenarts bij u in de buurt is die gespecialiseerd is in exotische huisdieren zoals hagedissen, voordat u uw blauwtongskink koopt.
Reptielen, inclusief hagedissen, verliezen allemaal op een gegeven moment hun huid. De frequentie waarmee blauwtongskinks verharen, hangt af van hun leeftijd:jonge skinks onder een jaar verharen om de twee tot drie weken, terwijl volwassen skinks slechts eens per twee tot drie maanden verharen.
Als uw skink niet volledig of onregelmatig kan verharen, kan dit een teken zijn van een onderliggend gezondheidsprobleem, ook wel dysecdysis genoemd. Skinks verharen in stukjes (in plaats van overal als een slang), dus het kan moeilijker zijn om te herkennen wanneer ze onvolledig verharen. Als je merkt dat je skink problemen heeft, probeer dan de luchtvochtigheid in hun verblijf te verhogen, vooral rond de tijd van een schuur. Anders moet u mogelijk een dierenarts voor exoten bezoeken om uw skink goed te laten vervellen en het onderliggende probleem te behandelen.
Probeer je skink te krijgen van een gerenommeerde fokker, die de gezondheidsgeschiedenis van het dier beschikbaar heeft. Uw hagedis moet heldere ogen en een huid hebben die vrij is van vlekken of droge plekken (wat kan wijzen op een huidaandoening). Als je het dier kunt zien eten voordat je het koopt, kun je zien of het een gezonde eetlust heeft. Een hagedis die mank loopt, zichtbare misvormingen heeft of tekenen van een onvolledige schuur vertoont, is waarschijnlijk een hagedis met gezondheidsproblemen en moet worden vermeden.
Als je geïnteresseerd bent in een hagedis die gemakkelijk te verzorgen is, maar niet zeker bent van de blauwtongskink, zijn er andere beginnersvriendelijke hagedissen die je kunt bekijken:
Anders kun je deze andere profielen van reptielen- en amfibieënrassen bekijken.
Veelgestelde vragenNee. Hoewel ze kunnen bijten als ze zich bedreigd of aangevallen voelen, worden blauwtongskinks beschouwd als volgzame reptielen en zijn ze niet gevaarlijk om als huisdier te houden.
Experts denken dat skinks met blauwe tong hun kenmerkende kleurrijke tong hebben ontwikkeld om roofdieren in het wild te intimideren.
Van blauwtongskinks is bekend dat ze in gevangenschap langer leven dan in het wild, en met de juiste zorg en voeding 20 jaar worden, maar soms zelfs dichter bij 30 jaar.
