Marlene, Jessica en Dustin wonen samen met hun twee jaar oude kat, Monkey, die ze toen ze een maand oud waren geadopteerd in een struik op hun oprit. Monkey werd geboren uit een verwilderde buurtkat. Ze kan goed overweg met de honden Diesel en Pangea, kan het goed vinden met Kali, een zusje van een jaar oud, en is zich aan het aanpassen aan het nieuwe kitten van 10 weken oud.
Aap valt haar eigen staart aan. Marlene zegt dat Monkey dit korte tijd deed nadat ze een jaar geleden was gesteriliseerd. "Ongeveer een maand geleden begon ze met tussenpozen opnieuw en de frequentie is toegenomen. Nu sist en valt Aap haar staart aan, sissend en meppend, de hele dag en nacht. Ze zal even stoppen en dan opnieuw beginnen. We hebben geprobeerd te praten naar haar, haar oppakken en haar met water uit een spuitfles spuiten."
De dierenarts kon niets verkeerds vinden en suggereerde dat het een gedragsprobleem was en stelde tests en mogelijk poes Prozac voor, maar ze vallen buiten het huidige budget van de eigenaar. In plaats daarvan stelde de dierenarts "kalmerende druppels" voor die in Monkey's water werden gedaan, en Marlene kreeg een "Good Behavior Calming Collar" (verkrijgbaar bij Amazon) die "een klein beetje maar niet veel" heeft geholpen.
Ik hou ervan om gedragsproblemen eerst te onderzoeken vanuit de fysieke en vervolgens emotionele gezondheid. U kunt de H.I.S.S. Test, wat staat voor gezondheid, instinct, stress en symptoomoplossers. Uw dierenarts heeft misschien al deze mogelijkheden geëlimineerd, maar ik zal deze reactie algemeen houden om zoveel mogelijk andere lezers te helpen.
Ik weet zeker dat je dierenarts Monkey een grondig onderzoek heeft gegeven. In veel gevallen wordt zelfgerichte agressie echter ingegeven door ongemak. Iets eenvoudigs als een vlooienbeet op de staart of een jichtig staartgewricht kan interesse in de staart opwekken die escaleert om aan te vallen. Aangezien dit voor het eerst gebeurde onmiddellijk na een sterilisatie, lijkt het erop dat ongemak een trigger kan zijn voor Monkey. Bovendien kan een vrij ongebruikelijke aandoening, het hyperesthesiesyndroom genaamd, worden gekenmerkt door achtervolging van de staart en een rimpelende huid op de rug van de kat.
Beweging triggert instinctief jachtgedrag. Kittens richten zich tijdens het spelen vooral op hun eigen (of die van andere katten) staart. Meestal ontgroeit de jongere dit soort gedrag, hoewel sommige oudere katten van tijd tot tijd met hun eigen staart zullen blijven spelen.
Stress kan allerlei soorten gedrag en gezondheidsproblemen veroorzaken. Wat katten benadrukt, verschilt per dier. Voor sommigen is het misschien het verwisselen van de gordijnen, terwijl andere katten hun emotionele gezondheid door bijna alles kunnen behouden. Doorgestuurde agressie is eenrichtingsverkeer waarbij katten overtollige stress verlichten, en het is mogelijk dat Aap agressie omleidt naar haar eigen staart in een poging om de angst te verlichten. De recente toevoeging van een nieuw kitten aan uw huishouden kan een stressfactor zijn voor Monkey.
Wat u beschrijft, kan een of een combinatie zijn van enkele van de hierboven voorgestelde scenario's. Helaas, zonder verdere tests voorgesteld door uw dierenarts, is het twijfelachtig of u een specifieke oorzaak zult vinden.
De zelfgerichte aanval kan leiden tot verminking van de staart en is niet iets dat ik je echt kan adviseren over de behandeling. De onderliggende oorzaak moet worden vastgesteld, bijvoorbeeld met behulp van röntgenfoto's (röntgenfoto's) om de botten en gewrichten te controleren, een evaluatie op zenuwbeschadiging in de staart of een second opinion van een veterinaire dermatoloog om te controleren op parasieten. Hyperesthesiesyndroom kan alleen worden gediagnosticeerd als lichamelijke aandoeningen zijn uitgesloten, maar zal soms verbeteren met verlichting van stress/verveling en omleiding. Medicijnen tegen angst, zoals de Prozac die uw dierenarts heeft aanbevolen, kunnen ook nodig zijn.
De SentryHC Good Behaviour Calming Collar gebruikt feromonen die moederkatten produceerden tijdens het voeden om de angst van de baby te verminderen. Van dezelfde feromonen is bewezen dat ze ook bij volwassen katten angst en agressie verminderen. Als dit een pijnlijke of neurologische aandoening is en niet gerelateerd aan angst, kunnen de halsband en kalmerende druppels die u noemde misschien niet helpen, maar zouden waarschijnlijk geen pijn doen.
Praat met uw dierenarts als het gedrag van Monkey nog niet is teruggekeerd naar normaal. Het klinkt alsof ze lijdt - fysiek of emotioneel - en hulp nodig heeft om terug te keren naar haar normale, gelukkige zelf.
Als u vermoedt dat uw huisdier ziek is, bel dan onmiddellijk uw dierenarts. Raadpleeg voor gezondheidsgerelateerde vragen altijd uw dierenarts, aangezien zij uw huisdier hebben onderzocht, de gezondheidsgeschiedenis van het huisdier kennen en de beste aanbevelingen voor uw huisdier kunnen doen.