Suikerzweefvliegtuigen zijn om vele redenen interessante dieren, maar een van deze redenen wordt door slechts een paar dieren ter wereld gedeeld:de buidel. De buidel heeft één hoofddoel voor alle buideldieren, maar als eigenaren van gezelschapsdieren moeten we ons bewust zijn van andere dingen die naast een joey met de buidel van uw suikerzweefvliegtuig te maken kunnen hebben.
Alleen vrouwelijke suikerzweefvliegtuigen hebben een buidel (een marsupium genoemd) en het belangrijkste doel is om jongen te beschermen, groot te brengen en te dragen (joeys genoemd). Dit zakje bevindt zich op de buik (buik) van uw vrouwelijke suikerzweefvliegtuig, en de opening ervan is ongeveer waar de navel zou zijn bij andere zoogdieren. Het zakje heeft geen opening zoals een zak op je t-shirt, maar gaat eerder open door de ronde ingang uit te breiden of uit te rekken, waardoor een zeer veilig gebied ontstaat waar een joey er niet uit valt en warm kan blijven terwijl hij groeit.
De joey wordt niet in de buidel geboren, ondanks wat veel mensen denken, maar kruipt er wel meteen in, net als alle andere zoogdieren. In de buidel kan de naakte, roze, blinde joey warm blijven, groeien, zich ontwikkelen en zich voeden met een van de vier spenen in de buidel. Naarmate de Joey groeit, zal hij buiten de buidel beginnen te verkennen, maar hij zal gedurende ten minste acht weken blijven voeden op de spenen die zich in de buidel bevinden. Deze vier spenen zijn uniek omdat ze tegelijkertijd melk kunnen bieden voor vier verschillende levensfasen, waardoor de moedersuikerglijder kan zorgen voor jongen van verschillende leeftijden.
Vrouwelijke suikerzweefvliegtuigen kunnen ook problemen krijgen met hun buidel, naast het gebruik ervan om voor hun jongen te zorgen. De meest voorkomende problemen zijn buidelontstekingen en mastitis van de spenen in de buidel. Symptomen van beide problemen lijken erg op elkaar en u kunt een stinkende afscheiding opmerken uit het zakje (het moet normaal droog zijn en geen geur hebben) als uw suikerzweefvliegtuig een of beide problemen heeft.
Pouch-infecties kunnen een gist- of bacterieel probleem zijn en moeten mogelijk worden gekweekt door uw exoten-dierenarts om de juiste medicatie te kiezen om het probleem met succes te behandelen. Zogende joeys kunnen de buidel vermijden en stoppen met borstvoeding geven, zelfs als de spenen niet worden aangetast door de infectie van de buidel. Gewichtsverlies, uitdroging en zelfs sepsis worden meestal gezien bij zogende joeys die moeders hebben met een zakinfectie of mastitis.
Mastitis maakt de spenen meestal rood, gezwollen, stevig en pijnlijk, en voorkomt dat de melk normaal doorstroomt. De spenen zijn niet te zien zonder het zakje te "ontvouwen". Dit moet mogelijk worden gedaan op een verdoofde of verdoofde suikerzweefvliegtuig door uw exotendierenarts als ze pijnlijk zijn. Joeys zal afvallen en uitdrogen omdat ze geen melk krijgen van de geïnfecteerde spenen. De afscheiding uit de spenen moet mogelijk worden opgevangen om het te kweken en te bepalen welke antibiotica of antischimmelmedicatie succesvol maar nog steeds veilig is om uw zieke suikerzweefvliegtuig te behandelen.
Joeys die nog steeds borstvoeding geven aan een moeder die mastitis en/of een buidelontsteking heeft, moeten met de hand worden gevoed en mogelijk dezelfde medicijnen krijgen als de moeder. Het kan ook nodig zijn om het gebied regelmatig voorzichtig schoon te maken met wattenstaafjes in het zakje met een desinfecterende chloorhexidine-oplossing. Uw suikerzweefvliegtuig heeft mogelijk ook pijnstillers nodig.
Een minder vaak voorkomend pouchprobleem is verzakking. Zakverzakking (of inversie) is wanneer het zakje binnenstebuiten is en de roze, vlezige voering van het zakje aan de buitenkant zichtbaar is. Het kan voorkomen bij overmatige verzorging wanneer uw suikerzweefvliegtuig haar buidel te ver opentrekt om zichzelf schoon te maken, of bij vrouwen die onlangs een joey hebben gespeend. Normaal gesproken corrigeert de zakverzakking zichzelf, maar als dit niet het geval is, dient u contact op te nemen met uw exotendierenarts.
Reinheid in de omgeving en suikerglijders in de kooi zijn cruciaal om zakjesinfecties en mastitis bij vrouwelijke suikerglijders te voorkomen. Als uw suikerzweefvliegtuig eerder een buidelprobleem heeft gehad, moet u de kooi of het nest mogelijk vaker schoonmaken en hem of hun kooigenoten die met hen omgaan regelmatig wassen met een vochtige washand.
