Goudvissen zijn vatbaar voor veel zoetwaterziekten. Als u een goudviseigenaar bent, zijn er enkele ziekten en aandoeningen waar u speciaal op moet letten:
Hoewel het technisch gezien geen ziekte is, is een slechte waterkwaliteit de meest voorkomende oorzaak van ziekte bij goudvissen. Goudvissen zijn rommelige beestjes en creëren snel veel afval en vuil water. Ongeschikte omgevingen, zoals verouderde kommen of ernstig overvolle systemen, kunnen bijdragen aan chronische stress door een slechte waterkwaliteit. Een vis die niet aan een giftig systeem kan ontsnappen, zal chronisch gestrest raken, met een afname van de groei, immuunfunctie en reproductief vermogen.
Het is van cruciaal belang om ervoor te zorgen dat uw goudvissen voldoende ruimte hebben voor een gezond leven. Voor kometen en andere goudvissen met een lange body hebben ze 20 gallons per vis nodig om te starten. Je hebt waarschijnlijk bijna 50 tot 75 gallons per vis nodig als ze volwassen worden. Goudvissen kunnen tot 14 tot 16 inch groot worden, dus houd rekening met die maat, niet 2 tot 3 inch. Geen enkele vis verdient het om in een vuile kom te leven. Alle vissen hebben gefilterde tanks nodig, maar goudvissen niet verwarming nodig hebben.
Test uw waterkwaliteit regelmatig en zorg ervoor dat u eventuele afwijkingen corrigeert. Het voeren van eiwitrijk vlokkenvoer kan een groot probleem zijn in veel goudvisaquaria. Probeer altijd een gepelleteerd dieet te voeren in een geschikte maat voor uw vissen. Als u problemen ondervindt om uw waterkwaliteit binnen bereik te houden, neem dan contact op met uw aquatische dierenarts voor aanvullende ondersteuning.
Een vis mee naar huis nemen uit de dierenwinkel is het hoogste risico in het leven van een vis om in contact te komen met een parasiet. In dierenwinkels worden vissen uit vele bronnen en blootstellingen gemengd in verschillende systemen en de meeste parasieten kunnen in water en op apparatuur reizen.
Klinische tekenen van parasieten bij goudvissen zijn onder meer ontbrekende schubben, flitsen, blauwe plekken, lethargie en/of plotselinge dood. De meest voorkomende goudvisziekten zijn:
De beste preventie van parasieten is een strikt quarantaineprotocol. Er is geen "one size fits all"-behandeling voor parasieten, dus een definitieve diagnose van een aquatische dierenarts is van cruciaal belang om een juiste behandeling te garanderen. Gewoon raden en een stel OTC-medicijnen naar je vissen gooien is een recept voor de dood.
Deze "klonten" komen veel voor bij komeetgoudvissen, vooral die buiten worden gehouden. Neurofibromen worden gevormd uit neuraal weefsel diep in de huidlagen en zijn bijna onmogelijk te behandelen. Ze kunnen vaak een "stengel" vormen en eraf vallen, om vervolgens weer terug te groeien. Sommige vissen kunnen een of twee plaatselijke klonten hebben of verspreid over het hele lichaam van de vis.
Behandeling is niet gerechtvaardigd vanwege recidief. Meerdere modaliteiten met behulp van chirurgie en cryotherapie zijn niet succesvol geweest. Het is niet de moeite waard om uw vissen een moeilijke behandeling te laten ondergaan die het probleem niet oplost. Aangezien deze goedaardige tumoren ontstaan uit neuraal weefsel, is er momenteel geen behandeling beschikbaar die zich specifiek op dit soort weefsels kan richten.
Goudvissen kunnen vatbaar zijn voor zowel negatieve als positieve stoornissen in het drijfvermogen. Omdat het fysostomische vissen zijn, hebben ze een pneumatisch kanaal tussen hun slokdarm en zwemblaas, waardoor ze lucht kunnen inslikken om hun zwemblaas op te blazen. Een aparte klier, de ovaal genaamd, is verantwoordelijk voor het verwijderen van overtollige lucht.
Positieve drijfvermogenstoornissen komen het meest voor na het voeren. Goudvissen, de golden retrievers van de vissenwereld, die krachtig aan de oppervlakte eten, zullen gewoonlijk te veel lucht aanzuigen. Het komt ofwel in het maagdarmkanaal of in de zwemblaas terecht. Nadat de overtollige lucht is verwijderd, keert de vis terug naar normaal. Het is bekend dat er een storing van het ovaal optreedt, wat resulteert in blijvende positieve drijfstoornissen. Vaak is een operatie nodig om deze problemen op te lossen.
Negatieve stoornissen in het drijfvermogen komen het meest voor als gevolg van stress of slechte voeding. Simpel gezegd, uw vissen hebben niet de neiging of energie om te zwemmen. Zodra u de stress verlicht en uw vissen een goed dieet geeft, zullen ze terugkeren naar normaal gedrag. Externe "rolstoel" dobbers zijn extreem gevaarlijk en kunnen uw vissen ernstig verwonden.
Goudvissen zijn vatbaar voor een ziekte die cysten in hun nieren vormt, die storingen en ernstige weefselbeschadiging veroorzaken. Helaas is de oorzaak van deze ziekte onbekend en is er geen behandeling. Als de nieren eenmaal zijn beschadigd, zoals bij veel andere soorten, herstellen ze niet.
Klinische symptomen van polycystische nierziekte zien er meestal uit alsof uw vis een honkbal, softbal of zelfs volleybal heeft ingeslikt. Vissen kunnen zich normaal gedragen ondanks een abnormaal uiterlijk. Echografie is vereist voor de diagnose. Doe niet probeer je vis uit te persen! Dit kan ernstige orgaanschade veroorzaken en zal uw vissen op geen enkele manier helpen.
Bewolkte vissenogen komen vaak voor als gevolg van slechte waterkwaliteit, trauma en secundaire ziekten. Sommige vissen kunnen ogen hebben die meer uitsteken dan hun tegenhangers, vooral sommige mooie soorten, waardoor ze meer vatbaar zijn voor trauma.
Popeye is een veelvoorkomende internetziekte waarvoor geen behandeling bestaat. Ogen kunnen opgezwollen raken door veel secundaire problemen en u moet een waterdierenarts raadplegen om snel de oorzaak te achterhalen en een effectief behandelplan te ontwikkelen voordat de ogen verloren gaan.
Rode strepen op huid en vinnen zijn veelvoorkomende symptomen van stress en slechte waterkwaliteit. Als u deze op uw vissen ziet, is het belangrijk om uw waterkwaliteit zo snel mogelijk te controleren. Als het uit staat, kan het corrigeren van deze streperige problemen oplossen.
Als uw waterkwaliteit binnen het bereik ligt en er recentelijk geen grote veranderingen zijn aangebracht, is het van cruciaal belang om de stressor te identificeren en deze uit uw systeem te verwijderen.
Er zijn een paar ziekten op internet die technisch gezien geen ziekten zijn. Het zijn symptomen van veel voorkomende visziekten.
Dit beschrijft de klinische toestand wanneer zich vloeistof verzamelt tussen de schubben van een vis en ze eruitzien als een dennenappel. Het is een klinisch teken van een nier- of kieuwstoring en is geen ziekte.
Ja, uw vis heeft een zwemblaas. "Zwemblaasziekte" kan veel verschillende dingen zijn en vereist een consultatie van een aquatische dierenarts. Er is niet één oorzaak van problemen met het drijfvermogen.
