Er zijn veel ziekten die zoetwatervissen kunnen treffen. Vissen lopen een groter risico op ziekten als ze een verminderde immuunfunctie of chronische stress hebben door slechte waterkwaliteit, overbevolking, ongepaste diëten en andere slechte milieuproblemen. Deze problemen moeten worden aangepakt, anders hebben alle behandelingen die worden geprobeerd slechts een tijdelijk effect.
Het herkennen van ziekten bij vissen kan moeilijk zijn voor nieuwere visbezitters. Voor de hand liggende fysieke tekenen, zoals vlekken, knobbels, ontbrekende schubben of gerafelde vinnen zijn de gemakkelijkste tekenen van zieke vissen. Voor subtielere gedragssymptomen, zoals een onjuist drijfvermogen, lijdzaamheid, verminderde eetlust of verhoogde ademhalingsinspanning, is meer ervaring nodig om te herkennen. Als u zich zorgen maakt over een vis, bel dan uw waterdierenarts voor meer hulp.
Er zijn veel verschillende parasieten die zoetwatervissen kunnen aantasten. De meest voorkomende hiervan zijn:
De meeste parasieten komen in vissystemen wanneer nieuwe vissen in het aquarium worden geïntroduceerd. Gewoonlijk bestaan er te allen tijde vissen met een laag gehalte aan parasieten. Hun immuunsysteem zorgt ervoor dat ze niet uit de hand lopen. Wanneer een vis gestrest raakt door het vangen, transporteren en inbrengen in een vreemd systeem, wordt zijn immuunsysteem verzwakt en kunnen de parasieten zich gemakkelijk vermenigvuldigen. Ze zullen dan naar alle vissen in je aquarium springen en flitsen, lethargie, verminderde eetlust en zelfs de dood veroorzaken met ernstige plagen.
Andere klinische symptomen van een parasietenplaag zijn blauwe plekken of ontbrekende schubben en verminderde eetlust. Veel van deze klinische symptomen kunnen echter samengaan met andere ziekten, dus diagnose kan lastig zijn.
Behandelingsopties variëren afhankelijk van de betrokken parasiet. De meeste zullen temperatuurafhankelijk zijn. Uw aquatische dierenarts zal de juiste behandeling voorschrijven na een microscopische diagnose.
:max_bytes(150000):strip_icc()/IMG_1658-1409bc4edd494ceb8c5681670509bfea.jpeg)
De meeste bacteriële infecties bij vissen zijn secundair aan andere primaire stressoren. Typische oorzaken van chronische stress zijn onder meer een slechte waterkwaliteit, overbevolking en ongepaste voeding. De meest voorkomende bacteriële infecties in het water worden veroorzaakt door Aeromonas, Vibrio, Edwardsiella, Pseudomonas en Flavobacterium spp. Er zijn ook Mycobacterium spp. infecties, algemeen bekend als vissentuberculose, die mogelijk immuungecompromitteerde mensen kunnen infecteren. Er is geen remedie voor Mycobacterium spp. en het vereist overleg met een aquatische dierenarts voor systeemonderhoud.
Klinische tekenen van een bacteriële infectie zijn onder meer oedeem van de huid (waterzucht), ulceratie, verminderde eetlust, vinerosie, lethargie, secundaire schimmel- of parasitaire infecties en plotselinge dood.
Flavobacterium spp ., ook wel bekend als de "katoenwolziekte", wordt vaak aangezien voor een schimmel terwijl het eigenlijk een bacterie is.
Overmatige medicatie met vrij verkrijgbare "antibiotica" heeft geleid tot resistente bacteriestammen die een zeer agressieve behandeling vereisen. Deze producten vernietigen ook uw biologische filtering en leiden tot het New Tank Syndrome, wat uw vissen nog meer in gevaar kan brengen.
Voordat je er gewoon een heleboel spullen in gooit, moet je een waterdierenarts raadplegen die een geschikte en effectieve behandeling kan aanbevelen. Ze kunnen een bacteriecultuur en gevoeligheidstests aanbevelen om de bacteriën te identificeren die het probleem veroorzaken en het beste antibioticum om het te behandelen.
Schimmelziekten komen meestal alleen voor op de huid van dode vissen. Deze plekken vormen zich gemakkelijk op dode schubben, rottende vinnen of plaatsen van traumatisch letsel. Ze worden ook aangetroffen bij vissen met een gecompromitteerd immuunsysteem als gevolg van een gelijktijdige virale ziekte of genetica
De meeste schimmelinfecties verdwijnen vanzelf zodra de dode huid is verwijderd. Aanhoudende infecties kunnen een agressieve therapie vereisen, gecoördineerd door uw dierenarts.
Er zijn een paar virale ziekten bij zoetwatervissen die veelvoorkomende aquariumsoorten kunnen aantasten. De meest voorkomende is lymfocyten.
Dit wordt veroorzaakt door een iridovirus en presenteert zich als kleine witte bultjes die kunnen worden verward met vinstraalfracturen en witte vlekziekte. Uw dierenarts zal uw vissen moeten onderzoeken om onderscheid te kunnen maken tussen de verschillende oorzaken van witte vlekken op uw vissen.
Ga verder naar 5 van 7 hieronder.
Gasbellenziekte wordt meestal veroorzaakt door zeer fijne microbellen in uw tank. Dit wordt meestal veroorzaakt door een verkeerd uitgelijnd stuk leidingwerk of snelle temperatuurveranderingen, zoals tijdens een waterverversing.
Klinische symptomen zijn onder meer luchtbellen in de huid, vinnen en ogen. Er kunnen microscopisch kleine veranderingen in de kieuwen zijn, die door uw dierenarts onder een microscoop kunnen worden onderzocht. U heeft veterinaire hulp nodig om vissen met gasbellenziekte te behandelen.
Helaas zijn vissen niet immuun voor verschillende vormen van kanker. Er zijn veel soorten die uw zoetwatervissen mogelijk kunnen infecteren en het is van cruciaal belang voor hun gezondheid dat ze zo vroeg mogelijk worden behandeld.
De meeste kankers presenteren zich als abnormale gezwellen aan de buiten- of binnenkant van de vis. U kunt ook een verminderde eetlust, verhoogde lethargie of onvermogen om zich voort te planten zien.
Als u vermoedt dat uw vis kanker heeft, neem dan zo snel mogelijk contact op met uw waterdierenarts. Als ze vroeg genoeg worden ontdekt, kunnen sommige tumoren operatief worden verwijderd, wat de kwaliteit en levensduur van uw vissen aanzienlijk verbetert.
Deze ziekte komt voor bij goudvissen, een van de meest voorkomende zoetwateraquariumvissen. De oorzaak van deze ziekte is onbekend, waarbij zich cysten vormen in de nieren van de vissen, waardoor ze niet goed kunnen werken. Het lichaam van je vissen begint overtollig water op te nemen en ze beginnen op een waterballon te lijken. Er is geen andere behandeling dan palliatieve zorg, en de ziekte is helaas terminaal.
Zoals bij elk dier, zijn vroege detectie en effectieve behandeling van cruciaal belang bij de behandeling van ziekten bij zoetwatervissen. Zorg er altijd voor dat uw vissen zich in de juiste omgeving bevinden met een goede waterkwaliteit en een adequaat dieet. Voordat u zelf visbehandelingen gaat proberen, moet u er rekening mee houden dat veterinaire hulp waarschijnlijk zal resulteren in veiligere en effectievere resultaten.
