In dit artikelSpeels en moedig, de Parson Russell Terriër is een kleine hond met een grote persoonlijkheid. Deze terriërs hebben een onmiddellijke aantrekkingskracht, dankzij hun kleine formaat en levendige uitdrukkingen. Oorspronkelijk gefokt voor het jagen op vossen, blinken deze kleine hoektanden uit in alles, van behendigheid tot dokduiken en schuurjachten. Het zijn uitstekende huisdieren - als je deze slimme kleine honden een stap voor kunt blijven die onafhankelijke denkers en een sterke wil kunnen zijn.
Groep: Terriër
Hoogte: 13 tot 14 inch
Gewicht: 13 tot 17 pond
Vacht: Gladde of ruwe korte dubbele vacht
Vachtkleur: Effen wit of wit met markeringen in zwart, bruin of beide (bekend als driekleuren)
Levensduur: 15 tot 18 jaar
Temperament: Intelligent, energiek, gedurfd, speels, levendig
Hypoallergeen: Nee
Oorsprong: Engeland
Als je een grote persoonlijkheid bent die op zoek is naar een huisdier dat hetzelfde kan zeggen, dan is de Parson Russell Terriër misschien iets voor jou. Klein van gestalte maar groots in energie, ze zullen een levendig enthousiasme geven aan elke activiteit waarbij je ze betrekt, van touwtrekken tot een dag in het hondenpark.
De geschiedenis van de Parson Russell-terriër gaat terug tot Engeland in de jaren 1800. John Parson Russell, een minister en een fervent Engelse sportman, wilde een kleinere jachthond die de jachtvossen bij kon houden en gemakkelijk "naar de grond" kon gaan om de snelle wezens in hun ondergrondse holen te achtervolgen en ze eruit te spoelen.
Beginnend met een kleine terriër van onzekere stamboom genaamd Trump, begon Russell een selectief fokprogramma dat uiteindelijk een kennel van petite terriers zou opleveren met een aparte uitstraling en vasthoudende persoonlijkheid op jacht. De honden waren van voldoende postuur om met grotere Engelse jachthonden over het Engelse platteland te rennen, maar hadden een flexibel frame en waren klein genoeg om zich in schuttersputjes te wurmen en de vos uit zijn schuilplaats te halen.
Russell stierf in 1883, maar de erfenis van zijn kleine maar machtige jagers zou voortleven. In feite begon de term Jack Russell-terriër te worden gebruikt om een breed scala aan kleine werkterriërs en honden te beschrijven. Dit spreekt over de impact die Russell maakte op de wereld van jachthonden in Engeland en daarbuiten, maar bracht ook zijn eigen uitdagingen met zich mee.
Een groeiend aantal rasenthousiastelingen vond dat de term Jack Russell-terriër te ruimhartig werd toegepast op een steeds diverser wordende pool van terriërs, waarvan vele kortere poten en een langere rug hadden dan de standaard waarnaar Russell zijn ras ontwikkelde. In 1904 wordt Arthur Heinemann gecrediteerd met de eerste rasstandaard voor de Jack Russell-terriër. Een decennium later zou hij de Parson Jack Russell Terrier Club in Engeland oprichten, die tot doel had het ras trouw te houden aan het type en de visie die John Parson Russell zo hard had ontwikkeld om te ontwikkelen.
Een groot aantal honden met een diversiteit aan kenmerken werd echter geëxporteerd naar andere landen, waaronder de Verenigde Staten onder de noemer Jack Russell Terriër. Dit heeft geleid tot tientallen jaren van discussie tussen puristen van de rasstandaard en degenen die de nadruk leggen op het werkvermogen van het ras.
In 1985 werd de Jack Russell Terrier Association of America opgericht. De rasstandaard van de club weerspiegelde de rasstandaard van Heinmann uit 1904. Toen, in 1990, erkende de Engelse Kennel Club de Parson Jack Russell-terriër als een variant van de foxterriër en nam een 14-inch standaard voor het ras aan. Vooruit in de tijd gaf de AKC de Jack Russell Terriër-registratiestatus in 1997 en voegde deze vervolgens toe aan de Terriër-groep in 2003.
Tegenwoordig zul je Jack Russell-terriërs echter niet vinden in de lijst met AKC-erkende rassen. Waarom niet? In 2003 is de AKC verhuisd om de officiële naam van het ras te veranderen in Parson Russell Terriër om de specifieke kenmerken van dit ras beter te kunnen identificeren. De Jack Russell Terrier Association of America veranderde haar identiteit en werd de Parson Russell Terrier Association of America.
Deze verandering was niet unaniem onder de kleine werkende terriërgemeenschap. Een toegewijd netwerk van rasenthousiastelingen is er sterk van overtuigd dat de bedoeling en de nadruk van dit ras moet liggen op werkvermogen en behoudt de naam 'ack Russell Terrier'. De Jack Russell Terrier Club of America heeft zijn eigen rasstandaard en register.
Tegenwoordig staat de Parson Russell-terriër echter bekend als een langbenige en stevige jager. Sommigen zeggen dat deze soort werkende terriër een hogere drive en intensiteit heeft dan de Jack Russell-terriër. Voorstanders van zowel Parson Russell-terriërs als Jack Russell-terriërs beweren dat hun type een waarheidsgetrouwere weergave is van wat John Parson Russell voor zijn honden bedoelde:een kleine maar machtige jager.
Als het gaat om de zorg voor een Parson Russell-terriër, vergis u daar niet in - deze kleine honden brengen een grote toewijding met zich mee. Uitgerust met schijnbaar eindeloze energie en een nieuwsgierige, intelligente aard, is dit hondenras altijd onderweg. Om deze reden zijn ze vaak goede huisdieren in gezinnen met kinderen, omdat ze graag urenlang spelen. Het is echter belangrijk om kinderen te leren hoe ze de hond met respect moeten behandelen.
Parson Russell-terriërs hebben elke dag verschillende stevige wandelingen of een run nodig. Zodra ze volwassen zijn, is deze langbenige hond een compacte joggingpartner. Zonder voldoende lichaamsbeweging en mentale stimulatie kunnen Parson Russell-terriërs gespannen zijn en hun toevlucht nemen tot destructief gedrag.
Gelukkig zijn ze zeer geschikt voor een aantal hondenwedstrijden. Afgezien van veel succes in de showring, hebben Parson Russell-terriërs de hoogste eer genoten in behendigheid bij honden, dokduiken, grondproeven en staljachten. Dergelijke activiteiten zijn een geweldige manier om een band met uw hond op te bouwen en tegelijkertijd dit ras een uitlaatklep te geven voor zijn intensiteit en gedrevenheid.
Hoewel de training en verzorging van dit hondenras allesbehalve onderhoudsvriendelijk zijn, is de verzorgingsroutine dat wel. De korte, grove vacht van deze hond heeft slechts af en toe een poetsbeurt met een verzorgingshandschoen nodig om hem op orde te houden. Een bad houdt huidschilfers onder controle en houdt geurtjes weg, maar het is niet routinematig nodig. Knip de nagels van uw hond indien nodig, poets de tanden regelmatig en houd de oren schoon.
De Parson Russell-terriër wordt over het algemeen niet aanbevolen voor hondenbezitters of gezinnen die de juiste tijd niet kunnen besteden aan gedetailleerde training. Naast de overvloedige energie van het ras, manifesteert de persoonlijkheid van de terriër zich vaak in een koppige of onafhankelijke inslag. Eigenaars van een Parson Russell-terriër moeten vanaf het begin effectief leiderschap tonen om te voorkomen dat deze kleine hond het huis domineert of liever zijn eigen ideeën nastreeft. Het ras staat niet bekend als overdreven verlegen of timide, maar heeft toch baat bij een positieve, stevige benadering.
Als je de oorsprong van het ras in gedachten houdt, kun je meer licht werpen op zijn persoonlijkheid, hoewel elke individuele hond anders is. Aanvankelijk gefokt om met een roedel te werken, is de Parson Russell-terriër over het algemeen compatibel met andere honden. Agressiviteit of een twistziek karakter werden gezien als ongewenste eigenschappen en werden vermeden in het vroege fokprogramma.
De Parson Russell-terriër heeft over het algemeen een lang leven - tot 15 jaar of langer, met weinig belangrijke gezondheidsproblemen om op te letten. Om de hartelijkheid van het ras te helpen verzekeren, screenen verantwoordelijke fokkers echter op erfelijke gezondheidsproblemen zoals oogproblemen, doofheid en meer.
Enkele van de meest voorkomende gezondheidsproblemen bij dit ras zijn:
De Parson Russell Terriër is een actief hondenras dat het beste tot zijn recht komt op hoogwaardig eiwitrijk hondenvoer. Laat deze kleine honden niet te zwaar worden; beperk maaltijden tot twee keer per dag en houd traktaties onder controle. Onthoud ook dat dit behendige ras in staat is om tot verrassende hoogten te springen, dus laat je eettafel of snacks niet onbeheerd achter.
Als je op zoek bent naar een Parson Russell-terriër, wil je misschien beginnen met zoeken met reddingsgroepen. De energie en het enthousiasme van het ras leidt er soms toe dat onvoorbereide eigenaren deze honden afstaan. Als je echter weet wat je kunt verwachten van een Parson Russell-terriër, staat je nieuwe beste vriend misschien te wachten op een redding.
Er zijn ook een aantal fokkers van Parson Russell-terriërs in de Verenigde Staten. Zowel de rasvereniging als de AKC zijn goede bronnen om potentiële fokkers te identificeren.
Intelligente en snelle leerlingen
Onderhoudsarme vacht
Aanpasbaar aan vele hondenwedstrijden
Heeft sterk leiderschap nodig
Hoge trainingsbehoeften voor een klein ras
Niet aanbevolen voor beginnende hondenbezitters
De Parson Russell Terriër is een energiek ras dat veel tijd en training vereist, maar je beloont met veel liefde en een lange levensduur. Als je een Parson Russell-terriër overweegt, doe dan je onderzoek om ervoor te zorgen dat je hebt wat nodig is om deze kleine en pittige hond gelukkig en gezond te houden.
Als je geïnteresseerd bent in soortgelijke rassen, kijk dan op:
Er is een hele wereld aan potentiële hondenrassen - met een beetje onderzoek kun je de juiste vinden om mee naar huis te nemen!
Veelgestelde vragenDe Parson Russell-terriër heeft een gemeenschappelijke oorsprong en veel overeenkomsten met de Jack Russell-terriër, maar tegenwoordig worden de twee beschouwd als twee verschillende rassen. De Parson Russell-terriër voldoet aan een specifieker lichaamstype en rasstandaard, terwijl de Jack Russell-terriër een breder scala aan mogelijkheden biedt. De persoonlijkheid en drive van beide rassen blijft echter vergelijkbaar.
Met de energiebehoeften van dit ras in gedachten, is het belangrijk op te merken dat hun kleine formaat misschien goed geschikt lijkt voor het leven in een appartement, maar hun trainingsbehoeften zijn in vergelijking daarmee superieur. Natuurlijk zijn er gelukkige, gezonde PRT's die stadsbewoners zijn, maar je moet bereid zijn om dit type hond een regelmatige, actieve uitlaatklep te geven als je van plan bent hem in een appartement te houden.
Ja! Zolang uw gezin de zorg en behoeften van het bezitten van een Parson Russell-terriër begrijpt, kunnen het geweldige gezinshonden zijn. Het is een energiek en speels ras, dus eigenaren met jonge kinderen zullen ze bezig houden en vermaken. Zoals bij elke hond, is het voor de veiligheid van mens en dier belangrijk om kinderen te leren hoe ze veilig en voorzichtig met uw Parson Russel-terriër moeten omgaan.
